به گزارش مجله خبری نگار،هدف زمینه تحقیقاتی آنها توسعه یک فناوری ایمن برای خوردن، سازگار با محیط زیست و مقرون به صرفه است. در این تحقیق برای ساخت باتری خوراکی از تمام مواد غذایی مانند موم زنبور عسل، جلبک دریایی و طلای خوراکی استفاده شده است.
یکی از دانشجوهای دکتری به نام فابریزو ماریو که روی پروژهها کار کرده است، درباره باتری توضیح داد: در توسعه اولین باتری خوراکی، آن را از سلولز با فویل طلا قابل خوردن در بالای آن ساختیم. در داخل آن، مولکولهای قابل خوردنی وجود دارد که میتوانند به عنوان اکسیداسیون-اختزال عمل کنند، همانطور که در هر باتری وجود دارد. این باتری با موم زنبور عسل پوشیده شده است که قابل خوردن است و فضای داخل باتری را حفاظت میکند.
با اینکه باتری خوراکی هنوز قادر به شارژ تلفن همراه نیست، اما این اثبات میکند که میتواند با ولتاژ ۰.۶۵ ولت، جریان ۴۸ میکروآمپر را به مدت ۱۲ دقیقه حفظ کند.
اختراع هیجان انگیز دیگری که در IIT در حال توسعه است، پروژه ELFO (غذای الکترونیکی) است. ELFO یک ابتکار با بودجه اتحادیه اروپا است که فناوری سبز جدیدی را توسعه میدهد که زنجیره تامین مواد غذایی را ردیابی میکند و سلامت دستگاه گوارش ما را نظارت میکند.
وسایل الکترونیکی قابل بلع فعلی معمولاً برای بلعیده شدن برای انجام عملکردهای خاص در بدن، مانند نظارت یا تحویل داروها طراحی شده اند. با این حال، این دستگاهها معمولاً از موادی ساخته میشوند که برای مصرف ناایمن هستند و میتوانند در عبور ایمن از دستگاه گوارش با مشکل مواجه شوند.
وی در ادامه صحبتهای خود با آقای فررسو اظهار داشت: ما میخواهیم مواد الکترونیک کلاسیک را با مواد خوراکی جایگزین کنیم. به عنوان مثال، سلولز یا حتی عسل. این قرص قابل خوردن میتواند به عنوان یک پروب گوارشی عمل کرده و در تحقیقات درباره دستگاه گوارش استفاده شود. این نوع قرصها در حال حاضر وجود دارند، اما از مواد بسیار سمی تشکیل شدهاند، قابل هضم نبوده و خطرناک هستند. ELFO به امید تغییر این مسئله است که دستگاههای قابل مصرف و دفع شده در محیط زیست رها شوند و آن را نابود کنند.
ELFO در حال ایجاد سیستمهای الکترونیکی خوراکی است که برای مصرف ایمن هستند و همچنین میتوانند در محصولات غذایی گنجانده شوند. این دستگاهها یا برچسبها میتوانند جنبههای مختلف غذا مانند تازگی، دما و قرار گرفتن در معرض آلایندهها را کنترل کنند. این برچسبها به تضمین ایمنی مواد غذایی کمک میکند و همچنین میتوانند به کاهش بیماریهای ناشی از غذا کمک کنند.
چشم انداز آنها تولید یک فناوری سازگار با محیط زیست، مقرون به صرفه و کم مصرف است. آنها میخواهند چیزی بسازند که برای بلع بیخطر باشد و پس از انجام عملکردش در داخل بدن تجزیه شود، حالا چه با هضم چه با متابولیسم.
به طور خلاصه، این مؤسسه فناوری ایتالیایی در حال ایجاد برخی از دستگاههای واقعاً نوآورانه است و دری را برای برنامههای الکترونیکی خوراکی جدید باز میکند که میتوانند شرایط بهداشتی و ایمنی مواد غذایی را نظارت کنند و همچنین باتری خوراکی را ایمنتر و پایدارتر کنند.