به گزارش مجله خبری نگار،ماهی مرکب خون آشام با نام علمی Vampyroteuthis infernalis، یکی از جانوران شگفت انگیز اقیانوسها محسوب میشود. این جانور شگفت انگیز در واقع ماهی مرکب نیست، بلکه از خویشاوندان دور اختاپوس و ماهیهای مرکب و تنها اعضای زنده خانواده Vampyroteuthidae محسوب میشود. نکته جالب این است که بر خلاف تصور عمومی و ظاهر ترسناکش، خونخوار نبوده و در واقع کاملاً ملایم و بی آزار بوده و حداکثر اندازه بدن آنها به ۳۰ سانتی متر میرسد.
برای مدت طولانی، دانشمندان هیچ ایدهای نداشتند که ماهی مرکب خون آشام چه رژیم غذایی دارد و به طور کلی تصور میشد که آنها شکارچیانی هستند که در تاریکی کمین کرده و منتظر جهش بر طعمههای زنده هستند.
در سال ۲۰۱۲، محققان مؤسسه تحقیقاتی آکواریوم Monterey Bay در کالیفرنیا دریافتند ماهی مرکب خون آشام روش منحصر به فرد خود را برای تغذیه دارد.
در این مطالعات یک روبات غواصی عمیق مجهز به دوربین فیلمبرداری به اعماق زمین فرستاده شده و تصاویری از یک ماهی مرکب خون آشام را منتشر کرد. در این تصاویر مشخص شد این جانور دو رشته نازک بلند، هشت برابر طول بدن خود را باز کرد و از آنها برای جمع آوری ذرات کرکی از مواد آلی، معروف به برف دریایی، استفاده کرد.
البته برف دریایی آنقدر که به نظر میرسد زیبا نیست. این ماده مخلوطی از پلانکتونهای مرده و مدفوع آبزیانی است که همگی به هم چسبیده اند. مطالعات انجام شده نشان داد ماهی مرکب خون آشام رشتههای پوشیده از برف دریایی را از روی بازوهایش پاک کرده و به شکل گلولههای برفی کوچک جمع و سپس آنها را به دهانش گذاشته و قورت میداد.
به باور جانور شناسان، جست و جوی ذرات در حال سقوط یک استراتژی عالی برای ماهی مرکب خون آشام است که در اعماق اقیانوس زندگی میکنند، جایی که غذای کمی در اطراف وجود دارد. همچنین در این منطقه اکسیژن زیادی برای تنفس وجود ندارد.
به طور کلی این جانور در عمق بین ۶۰۰ تا ۱۲۰۰ متری از اعماق دریا که به عنوان منطقه حداقل اکسیژن شناخته میشود، زندگی میکنند. بنابراین، کاملا منطقی است که ماهی مرکب خون آشام یک استراتژی صرفه جویی در انرژی ایجاد کرده است. آنها میتوانند به جای جستجوی طعمه، در آب شناور شده و به آرامی برف دریایی را جمع میکنند.
ماهی مرکب خون آشام همچنین دارای قابلیتی است که در میان گونههای ساکن در اعماق دریا رایج است، آنها میتوانند بدن خود را روشن کنند. در حقیقت این جانور در انتهای هر بازو دارای یک نقطه درخشان از بیولومینسانس هستند. کاملاً مشخص نیست که چراغهای آنها چه عملکردی را انجام میدهند، اما شاید آنها از از این نور برای فریب دادن مهاجمان استفاده میکنند. آنها همچنین میتوانند قبل از فرار سریع به تاریکی، ابری از گلهای درخشان را به عنوان عامل حواس پرتی رها کنند.