به گزارش مجله خبری نگار به نقل از faradars، پرده سبز یکی از کلکهای جالب سینمایی و تلویزیونی است که در جریان آن، بازی بازیگران با تصویر پسزمینهای که به صورت جداگانه فیلمبرداری شده، یکی میشود. فرایند اینطور است که بازیگران مقابل یک پرده سبز بزرگ و روشن میایستند و سکانسی را که باید بازیمیکنند. سپس تمام بخشهای سبزرنگ موجود در قاب تصویر به شکل کامل حذف میشود و جای خود را به یک پسزمینه متفاوت میدهد. ما در ادامه این مطلب از این که چرا فیلمسازان و برنامهسازان باید به سراغ پرده سبز بروند و اصلا چرا از رنگ سبز برای این کار استفادهمیکنند، نوشتهایم. تا این جا بدانید که پرده سبز اجازه تولید صحنههای هیجانانگیز و غیرممکن را بیشتر میکند.
استفاده از پردهسبز از دهه ۱۹۴۰ میلادی به بعد در فیلمهای سینمایی شروعشد و این روند تا امروز ادامهدارد. حتی جنس ماده استفاده شده برای تولید پرده سبز هم تغییری نداشتهاست. محبوبیت این پردهها زمانی به اوج خود رسید که دوربینهای دیجیتال پیدایشان شد. بهطور معمول این دوربینها میتوانند رنگ سبز را تا دوبرابر بیشتر از رنگهای دیگر دریافتکنند حتی دوبرابر بیشتر از آبی. این یعنی جداکردن آنچه در مقابل پسزمینه سبز قرارگرفته در مرحله پساتولید بسیار آسانتر از هر رنگ دیگری است. البته این را هم باید در نظرداشت که برونریزی رنگ سبز در پساتولید دردسرهای خاص خودش را دارد.
پرده سبز در اصل نوعی پسزمینه است و کارگردانها بعضی از سکانسها را جلوی این پرده سبز فیلمبرداری میکنند و در مرحلهای که به آن «Chroma Keying» یا «کروما کی» میگویند پسزمینه مدنظر را که به صورت جداگانه فیلمبرداری شده، به جای آن قرارمیدهند. در سالهای اخیر استفاده از پرده سبز به برنامههای خبری به خصوص بخشهای مربوط به پیشبینی وضعیت آبوهوا، بازیهای ویدئویی و تولید موزیک ویدئو کشیدهشده است. البته بعضی استودیوهای فیلمسازی که ثروتمند هستند؛ پرده سبز و آبی را به کل کنارگذاشتهاند و به جای آن از نمایشگرهای LED خمیده استفادهمیکنند. اما بعید است که پردههای سبز به این زودیها بهطور کامل کنار گذاشتهشوند، چون استفاده از آنها برای فیلمساز و برنامهساز آسان و ارزان تمام میشود.
پرده سبز به دستاندرکاران یک برنامه و فیلمسینمایی اجازهمیدهد تا وقتی در استودیو هستند، سکانس و موقعیتهای مختلف را بدون هیچ محدودیتی در فیلم یا برنامه خود نمایشدهند. این صحنه ممکناست رانندگی در یک خیابان شلوغ، ایستادن لبه یک پرتگاه یا موقعیتهای خطرناک و دوردست باشد. برای مثال با استفاده از پرده سبز میشود دو بازیگر را که هر کدام جداگانه بازیکردهاند، در کنار هم ظاهرکرد، ابعاد یک کاراکتر را نسبت به پسزمینه کوچک یا بزرگ کرد، کاراکترها را در پسزمینههای رایانهای حرکتداد، بازیگران را به شکلی نشانداد که در یک فیلم ابرقهرمانی پروازکنند، به گذشته بروند یا در جایی جز کره زمین قدمبزنند و بازیگران را در موقعیتهای خطرناک مانند گودالی پر از مارهای سمی یا روی یک آسمانخراش نشانداد. با این حساب باید متوجه شدهباشید که بخش زیادی از فیلمهای علمی-تخیلی و ابرقهرمانی چطور ساختهمیشود.
اگر برایتان سوال شدهاست که چرا بین این همه رنگ، از پرده سبز استفادهمیشود یک جواب ساده برای آن وجوددارد؛ چون انسانها و بخش زیادی از لباسها، لوازم خانگی و دکورها به رنگ سبز نیستند. درست است که این رنگ در طبیعت بیشتر از همه رنگها دیدهمیشود، اما در دنیای لباس و دکور کمتر از آن استفادهمیشود. رنگهای دیگر مانند قهوهای، زرد، نارنجی و قرمز را در بسیاری از اجسام و حتی پوست و موی آدمها میتوان دید. البته امکان استفاده از این رنگها هم در پرده، شدنی است، اما کار با آنها ۱۰ برابر مشکلتر خواهدبود. آبی یکی از رنگهای دیگری است که به جای پرده سبز از آن استفادهمیشود، چون به غیر از دریا و آسمان رنگ نادری در طبیعت است. اصلا چند گیاه یا حیوان را میشناسید که رنگشان آبی باشد؟ به همیندلیل فیلمسازان در کنار پرده سبز، از پرده آبی هم استفادهمیکنند.
منبع:خراسان