نقاشی‌های کودکان بازتاب دهنده ذهنیت و نوع نگرش آن‌ها از دنیای اطراف!

به گزارش مجله خبری نگار،مطالعات انجام شده توسط محققان نشان می‌دهد:پستانداران و پرندگان متداول‌ترین حیواناتی هستند که توسط کودکان ترسیم می‌شوند. این موضوع نشان دهنده ترجیح یا آشنایی بیشتر کودکان با این گونه‌ها است. در نقطه مقابل، دوزیستان و خزندگان کمتر در آثار هنری کودکان دیده می‌شوند که به باور محققان این موضوع عدم تعادل را در آگاهی اکولوژیکی کودکان نشان می‌دهد.

طی یک مطالعه جدید از دانش‌آموزان ۷ تا ۱۱ ساله در بریتانیا خواسته شد تا حیات وحش محلی را از طریق نقاشی‌های خود به تصویر بکشند. آن‌ها در درجه اول پستاندارانی مانند سنجاب، گربه و جوجه تیغی و همچنین پرندگان را کشیده و تصویر این جانوران را بر سایر انواع حیوانات اولویت دادند.

تحقیقات قبلی نشان می‌دهد که دسترسی کودکان به فضا‌های سبز طی چند دهه گذشته کاهش یافته است که موضوع فوق به معنای قطع ارتباط فزاینده آن‌ها با طبیعت است. به گفته محققان، چنین قطع ارتباطی می‌تواند بر رشد شناختی کودکان تأثیر منفی داشته و به طور بالقوه حمایت‌های آینده از تلاش‌های حفاظتی را کاهش دهد.

در این مطالعه، محققان نقاشی‌های بیش از ۴۰۰ دانش‌آموز از ۱۲ مدرسه را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده و از هر کدام خواسته شد تا حیواناتی را که در باغ‌ها یا پارک‌های محلی دیده اند، نشان داده و نقاشی کنند. بررسی این نقوش نشان داد پستانداران در ۸۰.۵ درصد از تصاویر وجود دارند که این موضوع آن‌ها را به متداول‌ترین حیوانات حاضر در تخیل کودکان پس از پرندگان تبدیل می‌کند که در کمتر از ۶۹ درصد از نقاشی‌ها ظاهر می‌شوند.

نکته مهم این است که حشرات و سایر بی مهرگان کمتر به تصویر کشیده شده اند، در حالی که دوزیستان و خزندگان کمترین میزان حضور در نقاشی‌های کودکان را داشته و تنها در ۱۵ درصد نقوش ظاهر می‌شوند. نکته جالب توجه این است که علیرغم این که به صراحت از کودکان خواسته نشده بود که گیاهان را در تصاویر خود بگنجانند، اما گیاهان در بیش از ۹۱ درصد نقاشی‌های مطالعه شده وجود داشتند.

موضوع قابل تامل دیگر این است که تصاویر کودکان از پستانداران و پرندگان دقیق‌تر از سایر جانوران بود و جزئیات این نقاشی‌ها به نوعی بودند که به محققان این امکان را داد تا بیشتر این گونه‌ها را شناسایی کنند. برعکس، حشرات، خزندگان، دوزیستان و سایر بی مهرگان برای شناسایی چالش برانگیز بودند. در میان گیاهان، درختان و محصولات زراعی، توت فرنگی، سیب زمینی و هویج بیشتر قابل شناسایی بودند.

این یافته‌ها محققان را به این نتیجه رساند که آگاهی اکولوژیکی کودکان بر پستانداران و پرندگان متمرکز است. علاوه بر این، آن‌ها پیشنهاد می‌کنند که آگاهی اکولوژیکی کودک ممکن است به شدت تحت تأثیر محیط خانه یا پیشینه فرهنگی آن‌ها باشد و مدارس نقش کمتری در این زمینه ایفا می‌کنند.

کیت هاولت، یکی از نویسندگان ارشد این مطالعه، در رابطه با موضوع فوق می‌گوید: ادراکات کودکان از حیات وحش محلی که با آن باغ‌ها و پارک‌های محلی خود را به اشتراک می‌گذارند، به سمت پستانداران و پرندگان منحرف است. کودکان نه تنها پستانداران و پرندگان را بیشتر از بی مهرگان، دوزیستان یا خزندگان ترسیم می‌کنند، بلکه می‌توانند آن‌ها را با دقت بیشتری نسبت به گروه‌های دیگر جانوران شناسایی کنند.