دوک‌های خواب مسئول تنظیم اضطراب در افراد مبتلا به اختلال استرس هستند

به گزارش مجله خبری نگار، این یافته ها، نقش دوک‌ها را در کاهش اضطراب در افراد مبتلا به PTSD روشن می‌کند و همچنین نقش آن‌ها را در انتقال اطلاعات جدید به حافظه طولانی مدت تأیید می‌کند.

محققان در این مطالعه، داده‌های ۴۵ شرکت کننده که همگی آسیب‌های جنگی یا غیر جنگی را تجربه کرده بودند مورد بررسی قرار دادند. تقریباً نیمی از آن‌ها علائم متوسط PTSD و نیمی دیگر علائم خفیف تری داشتند یا بدون علامت بودند. محققان، دوک‌ها را در طول خواب بدون حرکت سریع چشم ۲ (NREM۲) بررسی کردند. این مرحله از خواب، حدودا ۵۰ ٪ از کل خواب را شامل می‌شود.

پژوهشگران حدود دو ساعت قبل از خواب، تصاویری از صحنه‌های خشونت آمیز مانند تصادفات، خشونت‌های جنگی، و آسیب دیدگی را به شرکت کنندگان نشان دادند.

سطح اضطراب شرکت کنندگان، بلافاصله پس از قرار گرفتن در معرض این تصاویر و همچنین پس از چرت زدن، اندازه گیری شد. محققان سطوح اضطراب این شرکت کنندگان را با یک گروه کنترل که در معرض این تصاویر قرار نگرفته بودند مقایسه کردند.

محققان دریافتند: فرکانس دوک‌های خواب در افرادی که در معرض تصاویر خشونت آمیز قرار گرفته بودند بیشتر از گروه کنترل بود.

پژوهشگران گفته اند: این یافته ها، شواهد قانع کننده‌ای را ارائه می‌دهد که استرس، عاملی مؤثر در تغییرات ریتم دوک‌های خواب است.

همچنین قابل ذکر است، افزایش فرکانس دوک پس از قرار گرفتن در معرض استرس، منجر به کاهش اضطراب پس از خواب در شرکت کنندگانی که علائم PTSD بیشتری داشتند، شد.محققان به مداخلاتی اشاره کرده اند که می‌تواند دوک‌های مرتبط با خواب NREM۲ را تحریک کنند و برای بیماران مبتلا به اختلالات استرس و اضطراب مفید باشند.

دانشمندان توضیح داده اند، اما یک سوال بزرگ این است که آیا دوک‌های القا شده توسط دارو‌هایی مثل امبین می‌توانند مجموعه کاملی از فرآیند‌های مغزی مرتبط با دوک‌های طبیعی را ایجاد کنند یا خیر.