دوباره‌نویسی؛ شاه‌کلید موفقیت در نویسندگی

به گزارش مجله خبری نگار به نقل از ۱pezeshk، بنویسید، خط‌بزنید، حاشیه‌نویسی کنید، رها باشید و دوباره خط‌بزنید. این راهی است که بیشتر نویسنده‌ها در نوشتن، رفته‌اند و با آن به موفقیت رسیده‌اند. نسخه‌های دست‌نویس نویسنده‌های معروف نشان‌می‌دهد گاهی شروع و پایان داستان در این نسخه‌ها چیز دیگری بوده‌است و حتی شخصیت‌های محبوب داستان اسم دیگری داشته‌اند. برای مثال در ابتدا «اسکارلت» در «بربادرفته»، «پنسی» نام داشت، اما نویسنده با دوباره‌نویسی آن را تغییر داد. دوباره‌نویسی در نویسندگی این فرصت را به ذهن می‌دهد که روایت و داستان‌ها را به بهترین شکل ممکن، روایت‌کند. دراین مطلب درباره دوباره‌نویسی بیشتر می‌خوانیم.

به خودتان فرصت بدهید و بنویسید

وقتی داستان‌نویسان داستان خود را می‌نویسند، گاهی به این نتیجه‌می‌رسند که باید تغییری به سرو‌شکل داستان بدهند. ویرجینیا وولف نویسنده معروف انگلیسی برای یادداشت الهامات و حتی نگه‌داشتن شمار کلمه‌ها با جوهر بنفش می‌نوشت و با جوهر آبی حاشیه‌نویسی می‌کرد، یک روش مفید برای تشویق خودش. ویرجینیا در یکی از صفحات نسخه‌های دست‌نویسش با تمام شک و تردید‌هایی که او را آزار می‌دادند، نوشت: «ایده‌ای دلچسب به ذهنم خطور می‌کند طوری که می‌خواهم همه را بنویسم.» آن قدر نوشت و بازنویسی کرد تا کمتر از یک سال بعد، در ۱۹۲۴، نظرش برگشت. نوشت: «حالا من این جا هستم، بالاخره در مهمانی، ... فکر می‌کنم این ممکن است بهترین پایان ممکن باشد.»

بهترین ویراستار داستان‌های خود باشید

«من حداقل سه بار یک کتاب یا یک داستان کوتاه را می‌نویسم. یک بار برای فهم داستان، بار دیگر برای بهبود نثر آن و بار سوم برای نوشتن آن چه هنوز نانوشته مانده است.»

این روش «دوروثی پارکر» نویسنده آمریکایی در نویسندگی است. بسیاری از نویسنده‌ها معتقدند نوشتن برای بار اول از سر اشتیاق و هیجان‌زدگی است و ممکن است در فرایند دوباره‌نویسی، بخشی از نوشته‌ها خط‌بخورند یا حاشیه‌هایی به آن‌ها اضافه شوند.

بسیاری از کسانی که فکرمی‌کنید نویسنده موفقی هستند پیش‌نویس‌های وحشتناکی دارند. در واقع آن‌ها با استفاده از روش دوباره‌نویسی بهترین ویراستار کار‌های خودشان هستند.

با قلم و کاغذ می‌توانید جادوکنید

نویسنده‌هایی که با قلم وکاغذ می‌نویسند هنوز تمام‌نشده‌اند. «پل استر» نویسنده و شاعر معروف آمریکایی جزو همین نسل رو به افولی است که روی کاغذ می‌نویسند. او بار‌ها نوشته اش را دوباره‌نویسی‌می‌کند. نویسنده‌های پیرو نوشتن با قلم و کاغذ معتقدند نسخه خطی ادبی، جادویی و معنادارند. همین‌طور نوشتن با قلم روی کاغذ پلی محکم میان نویسنده و اثر اوست. آن‌ها احساس می‌کنند با این روش خواننده می‌تواند با دستان نویسنده ارتباط برقرارکند و بعد‌ها ببیند در دست‎نویس‌های نویسنده چه گذشته‌است. در واقع نسخه‌های دست‌نویس حالت روحی نویسنده را لو می‌دهد. شاید این روش هم اکنون برای همه یک داستان صدق‌نکند، اما برای شروع، عالی است.

منبع: خراسان