چرا مردان بیشتر از زنان از رژیم کتو سود می‌برند؟

به گزارش مجله خبری نگار، با توجه به اینکه چاقی به یکی از مهمترین چالش‌های سلامت جهانی تبدیل شده است و انتظار می‌رود تعداد افراد مبتلا تا سال ۲۰۳۵ از ۴ میلیارد نفر فراتر رود، نیاز به بهبود استراتژی‌های کاهش وزن وجود دارد. علیرغم محبوبیت رژیم کتو به عنوان یک راه حل موثر، مطالعه حاضر نشان می‌دهد که اثربخشی آن بین دو جنس به طور قابل توجهی متفاوت است.

در یک کارآزمایی بالینی ۴۵ روزه، مردان به طور متوسط ۱۱.۶۳٪ از وزن بدن خود را از دست دادند، در حالی که این رقم در زنان تنها ۸.۹۵٪ بود. این تفاوت جزئی نیست؛ بلکه نشان می‌دهد که عوامل فیزیولوژیکی عمیقی وجود دارند که بر پاسخ بدن به این نوع رژیم غذایی تأثیر می‌گذارند.

رژیم کتو با تغییر اساسی در نحوه‌ی دریافت انرژی توسط بدن عمل می‌کند. وقتی کربوهیدرات‌ها به شدت کاهش می‌یابند، بدن مجبور می‌شود به دنبال منبع انرژی جایگزین باشد و به چربی ذخیره شده روی می‌آورد که منجر به تولید کتون می‌شود. این فرآیند با افزایش تجزیه‌ی چربی احشایی، سرکوب اشتها با تغییر هورمون‌های گرسنگی و اصلاح میکروبیوم روده به سوزاندن چربی کمک می‌کند.

نتایج به دلیل چندین عامل پیچیده بین دو جنس متفاوت است:

۱- توزیع چربی

یک تفاوت اساسی در نحوه توزیع چربی بدن در مردان و زنان وجود دارد. مردان معمولاً چربی را در ناحیه شکم (چربی احشایی) ذخیره می‌کنند که در طول رژیم کتو بیشتر به متابولیسم واکنش نشان می‌دهد. از سوی دیگر، زنان تمایل دارند چربی را زیر پوست ذخیره کنند که در برابر تجزیه مقاوم‌تر است.

۲- هورمون‌های جنسی

هورمون‌های جنسی نقش محوری در این تفاوت‌ها دارند. هورمون زنانه استروژن حساسیت گیرنده‌هایی را که مانع تجزیه چربی می‌شوند افزایش می‌دهد و کاهش وزن را برای زنان دشوارتر می‌کند. در مقابل، هورمون مردانه تستوسترون متابولیسم چربی را افزایش می‌دهد.

۳- چرخه قاعدگی

نوسانات هورمونی در طول چرخه قاعدگی، لایه دیگری از پیچیدگی را ایجاد می‌کند و بر حساسیت به انسولین، هوس کربوهیدرات و توانایی حفظ کتوز تأثیر می‌گذارد.

۴- منابع انرژی

زنان تمایل دارند از کربوهیدرات‌ها به عنوان منبع اصلی انرژی خود استفاده کنند، در حالی که مردان بیشتر به اکسیداسیون اسید‌های چرب متکی هستند.

مطالعات نشان داده‌اند که رژیم کتو به مردان در ساخت توده عضلانی کمک می‌کند، در حالی که ممکن است احساس خستگی عضلانی زنان را افزایش دهد، که می‌تواند بر پایبندی آنها به رژیم غذایی و توانایی آنها در ورزش تأثیر بگذارد، که یک جزء اساسی در هر برنامه کاهش وزن موفق است.

این یافته‌ها دریچه‌ای به سوی رویکردی شخصی‌تر به تغذیه و رژیم غذایی می‌گشاید. به جای در نظر گرفتن رژیم کتو (یا هر رژیم غذایی دیگر) به عنوان یک راه حل یکسان برای همه، لازم است تفاوت‌های فیزیولوژیکی بین دو جنس و شاید حتی تفاوت‌های فردی در هر گروه در نظر گرفته شود.

همچنین بر اهمیت انجام تحقیقات بیشتر برای درک مکانیسم‌های دقیق پشت این تفاوت‌ها، به ویژه با توجه به کمبود مطالعات فعلی که شامل گروه‌های قومی متنوع باشد، تأکید می‌کند.

منبع: نیوز مدیکال