به گزارش مجله خبری نگار،این عفونت به گروهی از عفونتهای قارچی پوست به نام تینه آ تعلق دارد و مانند سایر عفونتهای این گروه، قارچهای کپک مانند به نام درماتوفیت عامل بروز آن میباشند. این قارچهای میکروسکوپی روی پوست، مو و ناخن زندگی میکنند.
خارش ژوک از عفونتهای قارچی شایع میباشد که معمولا در پوست اطراف کشاله ران، قسمت داخلی رانها و باسن ایجاد میشود، زیرا قارچهای عامل آن در نواحی گرم و مرطوب پوستی سریعتر تکثیر شده و عفونت ایجاد میکنند.
لازم به ذکر است این عفونت در مردان به خصوص پسران نوجوان شایعتر است.
خارش ژوک بثوراتی ایجاد میکند که اغلب با خارش و سوزش همراه میباشد. همچنین در افراد با پوست روشن، نواحی آسیب دیده قرمز و پوسته پوسته به نظر میرسند، در حالی که در پوستهای تیرهتر بثورات ممکن است خاکستری یا قهوهای باشند.
اگرچه خارش ژوک با علائم آزار دهندهای همراه است، اما معمولا یک عفونت خفیف محسوب میشود و درمان سریع آن، علائم را به حداقل رسانده و از گسترش آن جلوگیری میکند.
اکثر افراد تنها با استفاده از داروهای ضد قارچ موضعی و تمیز و خشک نگه داشتن ناحیه آسیب دیده بهبود مییابند.
علائم شایع خارش ژوک در ناحیه آسیب دیده عبارتند از:
قرمزی
خارش مداوم
احساس سوزش
پوسته پوسته شدن یا ترک خوردن پوست
بثوراتی که با ورزش یا فعالیت بدتر میشوند
تغییر رنگ پوست
بثوراتی که بعد از استفاده از کرم هیدروکورتیزون (ضد خارش) بهبود نمییابند، بدتر میشوند یا گسترش پیدا میکنند
ناگفته نماند خارش ژوک معمولا کشاله ران و قسمت داخلی ران را تحت تاثیر قرار میدهد و ممکن است به شکم و باسن گسترش یابد، اما معمولا روی کیسه بیضه ایجاد نمیشود.
همان طور که قبلا اشاره کردیم گروهی از قارچها به نام درماتوفیت باعث بروز خارش ژوک میشوند.
این قارچها به طور طبیعی روی پوست زندگی میکنند و معمولا مشکلی ایجاد نمیکنند، اما زمانی که رطوبت پوست افزایش یابد – مثلا اگر بعد از ورزش کردن لباسهای خیس عرق خود را عوض نکنید – قرار گرفتن طولانی مدت در معرض این رطوبت میتواند به قارچها اجازه تکثیر سریع بدهد.
با رشد و تکثیر بیش از حد درماتوفیتها در ناحیه کشاله ران، عفونت خارش ژوک ایجاد میشود که بسیار مسری بوده و ممکن است از طریق تماس نزدیک با فردی که به آن مبتلا است یا از طریق تماس با لباسهای شسته نشده آن شخص به دیگران منتقل شود.
برخی عوامل خطر زای خارش ژوک عبارتند از:
جنسیت مرد
سنین نوجوانی
اضافه وزن یا چاقی که باعث افزایش تعداد چینهای پوستی میشود و محیط مناسبی برای رشد قارچها فراهم میکند
تعریق زیاد که رطوبت پوست را افزایش داده و تکثر درماتوفیتها را افزایش میدهد
نقص سیستم ایمنی
پوشیدن لباسهای تنگ
ابتلا به دیابت
لازم به ذکر است بر خلاف تصور عموم که گمان میکنند این عارضه تنها در ورزشکاران رخ میدهد، خارش ژوک میتواند در هر فردی ایجاد شود.
به عنوان مثال کسانی که اضافه وزن دارند بیشتر از سایرین در معرض خطر هستند، زیرا قارچ میتواند در چینهای پوستی که مستعد تعریق هستند رشد کند.
پزشک معمولا با معاینه فیزیکی و بررسی ناحیه آسیب دیده پوست میتواند خارش ژوک را تشخیص دهد.
در برخی موارد ممکن است نیاز به خراش سلولهای پوست در ناحیه مورد نظر باشد تا نمونه برای بررسی به آزمایشگاه ارسال شود. این کار به رد سایر اختلالات پوستی مانند پسوریازیس نیز کمک کند.
در اکثر موارد خارش ژوک با استفاده از چندین محصول خانگی قابل درمان میباشد، از جمله:
استفاده از کرم، پودر یا اسپری ضد قارچ بدون نسخه روی ناحیه آسیب دیده
شست و شوی ناحیه آسیب دیده با صابون و آب گرم
خشک کردن کامل ناحیه آسیب دیده بعد از حمام و ورزش
تعویض روزانه لباس و لباس زیر
پوشیدن لباس نخی گشاد
درمان سایر عفونتهای قارچی مانند پای ورزشکار
در صورتی که مصرف داروهای بدون نسخه و روشهای خانگی باعث بهبود این عفونت نشود لازم است به پزشک مراجعه شود تا داروی قوی تری تجویز کند.
گزینههای احتمالی شامل داروهای موضعی یا خوراکی است که از داروهای موضعی میتوان به اکونازول یا اکسی کونازول و از داروهای خوراکی میتوان به ایتراکونازول یا فلوکونازول اشاره کرد.
لازم به ذکر است داروهای ضد قارچ خوراکی ممکن است عوارض جانبی نا خوشایندی مانند ناراحتی معده و سردرد به دنبال داشته باشند و در صورت بروز هر یک از این عوارض جانبی لازم است با پزشک مشورت شود.
راههای مختلفی برای کاهش خطر ابتلا به خارش ژوک وجود دارد، از جمله:
بهداشت را رعایت کنید. شستن مرتب دستها میتواند تا حد زیادی خطر دریافت این عفونت از دیگران را کاهش دهد. همچنین مهم است پوست خود به خصوص ناحیه اطراف کشاله ران را تمیز و خشک نگه دارید
به طور مرتب ناحیه مورد نظر را با صابون بشویید و بعد از حمام ناحیه را کاملا خشک کنید. استفاده از پودر بچه در اطراف کشاله ران نیز میتواند برای رفع رطوبت اضافی مفید باشد
از پوشیدن لباسهای تنگ خودداری کنید. لباسهای تنگ پوست را ساییده و باعث ایجاد خارش میشوند
در هوای گرم یا مرطوب لباسهای گشاد بپوشید. لباسهای گشاد میتوانند از تعریق و ایجاد محیط گرم و مرطوب برای رشد و تکثیر قارچ جلوگیری کنند. مطمئن شوید لباسهای تمرین خود را بعد از هر بار استفاده بشویید
اگر پای ورزشکار دارید به دنبال درمان آن باشید، زیرا قارچ عامل خارش ژوک میتواند باعث ایجاد پای ورزشکار و بالعکس شود. با اطمینان از عدم استفاده از حوله یکسان برای هر دو پا و کشاله ران از پخش شدن عفونت پای ورزشکار به ناحیه کشاله ران خود جلوگیری کنید
اگر علائم خارش ژوک بعد از ۲ هفته درمان خانگی بهبود نیابد لازم است به پزشک مراجعه کنید، زیرا این مسئله ممکن است عفونت ثانویه ایجاد کرده باشد که نیاز به درمان فوری دارد.
منبع:سومیتا