به گزارش مجله خبری نگار، دکتر گالینا چودینسکایا، متخصص مغز و اعصاب، توضیح میدهد که چگونه کمخونی ناشی از فقر آهن بر حس بویایی و عطرهایی که افراد مبتلا به این کمبود را جذب میکند، تأثیر میگذارد.
به گفته او، علائم کمبود آهن محدود به خستگی عمومی و رنگپریدگی پوست نیست، بلکه همانطور که مطالعات متعدد تأیید کردهاند، به تغییرات در حس بویایی نیز گسترش مییابد. آهن نقش مهمی در عملکرد سیستم عصبی مرکزی دارد و به سنتز دوپامین، یک انتقالدهنده عصبی که مستقیماً با درک بوها مرتبط است، کمک میکند. بنابراین، افراد مبتلا به کمخونی ممکن است اختلالات بویایی را تجربه کنند، از حساسیت بیش از حد یا کاهش حساسیت گرفته تا تغییر در ترجیحات بو.
این پزشک میگوید: «پیگیریهای بالینی نشان داده است که بیماران مبتلا به کمبود آهن، ترجیحات بویایی متمایزی دارند. جذابترین بوها برای آنها شامل بوی فلز (مانند سکه و میخ)، بنزین، رنگ و حلالها و همچنین بوی خاک مرطوب، خاک رس یا گچ است.»
به گفته این پزشک، هوس شدید برای بوهای ناآشنا در بیماران مبتلا به کمبود آهن، یک شاخص بالینی مهم است که توجه را جلب میکند، زیرا ممکن است نشاندهنده اختلال در مسیرهای دوپامین باشد و با آنچه به عنوان "سندرم پیکا" شناخته میشود، مرتبط باشد.
به همین دلیل، پزشکان معمولاً آزمایشهای آزمایشگاهی را برای ارزیابی سطح هموگلوبین، آهن سرم و فریتین تجویز میکنند. اصلاح کمبود آهن اغلب منجر به از بین رفتن این هوس عجیب و بهبود قابل توجه کیفیت زندگی بیمار میشود.
تشخیص زودهنگام و درمان مناسب کمبود آهن همچنین به پیشگیری از اختلالات عصبی و رفتاری بالقوه کمک میکند.
علاوه بر تغییرات در حس بویایی، کمبود آهن با طیف وسیعی از علائم دیگر مانند خستگی مزمن، ضعف، سرگیجه، رنگ پریدگی پوست و تمرکز ضعیف همراه است.
سندرم پیکا بخشی از گروه اختلالات رفتاری مرتبط با عدم تعادل عصبی در کم خونی مزمن است.
منبع: ایزوستیا