به گزارش مجله خبری نگار، آلودگی صوتی میتواند منجر به عوارض جانبی زیر شود: کاهش شنوایی حسی-عصبی، وزوز گوش (صدای گوش)، فشار خون شریانی و اختلالات ریتم قلب، استرس، اختلال اضطراب، روانرنجوری، اختلالات خواب، حافظه و توجه. آناستازیا بیکووا، متخصص گوش و حلق و بینی و شنواییشناس در شبکه کلینیک لاهتا، در این مورد به Gazeta گفت.
این پزشک توضیح داد: «بدن ما به دلایلی به صداها و نویزهای بلند واکنش منفی نشان میدهد. اساساً، این جلوهای از یک رفلکس محافظتی است که خطر را برای فرد در محیط نشان میدهد. به یاد داشته باشید که بوقهای واگنهای مترو یا قطارها هنگام عبور از مناطق عابر پیاده و بزرگراهها چقدر بلند به نظر میرسند. این برای ایمنی افراد و افزایش توجه آنها ضروری است. با این حال، در یک محیط شهری، سر و صدا به تدریج به یک عادت تبدیل میشود که اثرات نامطلوب آن را از بین نمیبرد. درک و پردازش اطلاعات جدید ما کاهش مییابد، خستگی، سردرد ظاهر میشود، تحریکپذیری افزایش مییابد. افرادی که حرفه آنها با سر و صدای صنعتی و ساختمانی مرتبط است، میتوانند خیلی سریعتر دچار تغییرات پاتولوژیک در سلامت خود شوند، اگرچه سایر ساکنان کلانشهرها نیز در معرض خطر هستند.»
اسناد مختلفی وجود دارد که میزان مجاز سر و صدا و مدت زمان قرار گرفتن در معرض آنها را تنظیم میکند.
این پزشک افزود: «به طور کلی، برای اکثر مراکز تولیدی، در طول یک روز کاری ۸ ساعته، بیش از ۸۰ دسیبل توصیه نمیشود. با این حال، مقادیر مجاز ممکن است بسته به نوع فعالیت و میزان شدت کار متفاوت باشد و از ۵۰ تا ۸۰ دسیبل متغیر باشد. همچنین محدودیتهایی در مورد حداکثر میزان صدا وجود دارد (به عنوان مثال، بیش از ۱۱۰ دسیبل برای صدای متناوب و ۱۲۵ دسیبل برای صدای ضربهای مجاز نیست).»