به گزارش مجله خبری نگار، بر اساس مطالعهای که توسط میشل نگ و همکارانش از دانشگاه استنفورد در ایالات متحده در مجله PLOS ONE منتشر شده است، حساسیت عاطفی به آلودگی هوا (ASAP) میزان نوسان عاطفه یا خلق و خو در پاسخ به تغییرات روزانه آلودگی هوا را توصیف میکند که میتواند در افراد مختلف متفاوت باشد.
حساسیت مردم به خطرات اقلیمی، جزء اصلی آسیبپذیری آنها در برابر تغییرات اقلیمی است. میشل نگ و همکارانش با تکیه بر پیوندهای شناختهشده بین قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا و پیامدهای نامطلوب سلامت روان، سازه ASAP را معرفی کرده و اندازهگیری آن را با استفاده از دادههای طولی فشرده نشان میدهند.
به طور خاص، نویسندگان مدلهای آماری را بر روی دادههای اندازهگیری مکرر فشرده از ۱۵۰ نفر در ایالات متحده طی بیش از یک سال اعمال کردند. محققان از این مدلها برای بررسی اینکه آیا و چگونه حالات عاطفی روزانه افراد با غلظت آلودگی هوای روزانه در فضای باز در محلهشان نوسان میکند، استفاده کردند.
آنها دو مؤلفه از وضعیت عاطفی یک فرد را بررسی کردند: برانگیختگی، سطح فعالسازی فیزیولوژیکی، و ظرفیت، مثبت یا منفی بودن خلق و خوی آنها.
این کار، امکان استفاده از دادههای آلودگی هوا از دستگاههای نظارت بر کیفیت هوای محلی، همراه با دادههای روانشناختی، را برای تخمین ASAP افراد نشان داد. محققان دریافتند که برانگیختگی عاطفی افراد در روزهایی که آلودگی هوا بالاتر از حد معمول است، کمتر از حد معمول است. مهمتر از همه، تفاوتهای قابل توجهی در ASAP بین افراد وجود دارد.
این یافته که عواطف روزمره افراد میتواند توسط آلودگی هوا مختل شود، پیامدهای مهمی دارد. به عنوان مثال، ASAP ممکن است تا حدی به توضیح یکی از مکانیسمهایی که از طریق آن قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا خطر طولانی مدت پیامدهای نامطلوب سلامت روان، مانند علائم اضطراب و افسردگی را افزایش میدهد، کمک کند. علاوه بر این، اگر آلودگی هوا عواطف افراد را کند میکند، این کند شدن ممکن است به دلیل عدم اقدام برای مبارزه با تغییرات اقلیمی باشد.
نویسندگان استدلال میکنند که میتوان از ASAP برای ادغام بهتر عواطف و سلامت روان در برنامهریزی سازگاری با تغییرات اقلیمی استفاده کرد، به عنوان مثال برای اطلاعرسانی در مورد ارزیابی آسیبپذیری در برابر تغییرات اقلیمی و توسعه مداخلات شخصیسازیشده برای حمایت از عواطف در زمینه قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا.
نویسندگان این مطالعه نتیجه گرفتند: «طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی، ۹۰ درصد از جمعیت جهان هوایی را تنفس میکنند که با استانداردهای آن برای کیفیت هوای قابل سکونت مطابقت ندارد. ما بر اساس یافتههای خود مبنی بر اینکه افراد در نحوه نوسان حالات عاطفی خود با قرار گرفتن روزانه در معرض آلودگی هوا تفاوت قابل توجهی دارند، یک سازه فردی به نام «حساسیت عاطفی به آلودگی هوا» را پیشنهاد میکنیم.»