به گزارش مجله خبری نگار، یک ارتباط غیرمنتظره بین غذاهای محبوب و خطر ابتلا به دیابت در کودکان، نگرانیهایی را در بین والدین و متخصصان سلامت ایجاد کرده است. یک مطالعه جدید نشان میدهد که برخی از غذاهای رایج ممکن است احتمال ابتلای کودکان مستعد ژنتیکی به دیابت نوع ۱ را افزایش دهند. به گزارش گاردین، موز، بلغور جو دوسر و ماست از جمله غذاهایی هستند که ممکن است خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهند.
این مطالعه که توسط محققان موسسه سلامت و رفاه فنلاند انجام شد، شامل بیش از ۵۶۰۰ کودک با استعداد ژنتیکی ابتلا به دیابت بود. رژیم غذایی آنها از بدو تولد تا شش سالگی تحت نظر بود. در پایان مطالعه، ۹۴ کودک به دیابت نوع ۱ مبتلا شده بودند و ۲۰۶ نفر علائم خودایمنی جزایر لانگرهانس را داشتند که خطر ابتلا به این بیماری را در آینده به طور قابل توجهی افزایش میدهد.
تجزیه و تحلیل ۳۴ گروه غذایی مختلف، الگوی شگفتانگیزی را نشان داد: هر چه کودکان موز، بلغور جو دوسر یا چاودار بیشتری مصرف میکردند، خطر ابتلا به دیابت در آنها بیشتر میشد. این یافتهها ممکن است برای والدین گیجکننده باشد، زیرا بسیاری از این غذاها به طور سنتی بخشی از یک رژیم غذایی سالم محسوب میشوند.
با این حال، همه غذاها با افزایش خطر مرتبط نبودند. برعکس، انواع توت مانند توت فرنگی، زغال اخته، تمشک و انگور فرنگی سیاه خواص محافظتی نشان دادند. محققان دریافتند که هر چه کودکان توت بیشتری بخورند، خطر ابتلا به دیابت در آنها کمتر میشود. پروفسور سووی ویرتانن، که رهبری این مطالعه را بر عهده داشت، این موضوع را با محتوای بالای پلی فنولها در انواع توتها توضیح میدهد - ترکیبات گیاهی که میتوانند التهاب مرتبط با ابتلا به دیابت نوع ۱ را کاهش دهند.
جالب اینجاست که گندم نیز در فهرست غذاهایی بود که خطر ابتلا به این بیماری را افزایش میدهند. در عین حال، برخی سبزیجات مانند کلم بروکلی، گل کلم و کلم پیچ اثر محافظتی نشان دادند. پروفسور ویرتانن اظهار میکند که وجود بقایای آفتکشها در برخی میوهها ممکن است توضیح دهد که چرا برخی از آنها خطر را افزایش میدهند، در حالی که برخی دیگر آن را کاهش میدهند.
با وجود این نتایج، محققان در تفسیر آنها احتیاط میکنند. پروفسور ویرتانن بر اهمیت تحقیقات بیشتر در مورد عوامل مسئول پیوندهای یافت شده تأکید میکند. اگر، به عنوان مثال، یک عامل محافظتی خاص در انواع توتها شناسایی شود، میتواند امکانات جدیدی را برای پیشگیری از دیابت نوع ۱ فراهم کند.
با این حال، کارشناسان نسبت به نتیجهگیریهای عجولانه یا تغییر دستورالعملهای تغذیه نوزادان بر اساس دادهها هشدار میدهند. دیابت بریتانیا خاطرنشان میکند که علل دیابت نوع ۱ هنوز ناشناخته است و تأکید میکند که این بیماری مستقیماً ناشی از آنچه فرد میخورد یا مینوشد، نیست.
لازم به ذکر است که این مطالعه بر روی کودکانی با استعداد ژنتیکی ابتلا به دیابت متمرکز بوده و نتایج آن ممکن است در مورد همه کودکان صدق نکند. برای تأیید و گسترش این یافتهها و ارائه توصیههای دقیقتر برای پیشگیری از دیابت نوع ۱ در کودکان در معرض خطر، تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.
در چارچوب این یافتهها، مشخص میشود که یک رویکرد جامع برای مطالعه عواملی که بر ابتلا به دیابت در کودکان تأثیر میگذارند، مورد نیاز است. این رویکرد نه تنها شامل مطالعه تأثیر محصولات به صورت جداگانه، بلکه تجزیه و تحلیل کلی رژیم غذایی، سبک زندگی و محیط زیست نیز میشود.
* اطلاعات ارائه شده صرفاً جهت اطلاع رسانی است و به عنوان توصیهای برای درمان بیماریها عمل نمیکند.