خواص آنتی‌اکسیدانی سیر می‌تواند به کاهش فشار خون کمک کند

به گزارش مجله خبری نگار، یک مطالعه مروری اخیر در مجله Nutrients شواهد علمی موجود در مورد نقش سیر در کاهش موثر فشار خون را بررسی کرد. *

تحقیقات اثرات مفید ترکیبات حاوی گوگرد موجود در سیر، به ویژه آلیین، که حدود ۲.۳٪ از حبه‌های سیر تازه را تشکیل می‌دهد، را نشان داده است. ترکیباتی مانند S-آلیل مرکاپتوسیستئین (SAMC)، S-آلیل سیستئین (SAC)، آلیل متیل سولفید (AMS) و آلیل مرکاپتان (AM) دارای خواص ضد سرطانی و سایر فواید سلامتی هستند. سیر همچنین حاوی ترپنوئیدها، فلاونوئیدها، استروئید‌ها و ساپونین‌ها است.

یکی از ترکیبات کلیدی، آلیسین، اثرات محافظتی متعددی برای قلب دارد. این ماده به جلوگیری از مرگ سلولی، کاهش استرس اکسیداتیو و مبارزه با التهاب کمک می‌کند. آلیسین همچنین به شل شدن رگ‌های خونی، افزایش کلسترول HDL "خوب" و کاهش LDL "بد" و کلسترول تام کمک می‌کند. آلیسین می‌تواند بزرگ شدن عضله قلب و استرس اکسیداتیو را که با بیماری قلبی مرتبط هستند، کاهش دهد.

همچنین مشخص شده است که آلیسین لخته شدن خون و قند خون بالا را کاهش می‌دهد. در مطالعات حیوانی، نشان داده شده است که با تداخل در مسیر‌های سیگنالینگ خاص، فشار خون را کاهش داده و از تغییرات مضر در رگ‌های خونی و قلب جلوگیری می‌کند.

علاوه بر این، آلیسین با گشاد کردن رگ‌های خونی از طریق مکانیسم‌های مختلف، از جمله تولید اکسید نیتریک (NO)، به تنظیم فشار خون کمک می‌کند. همچنین بیان گیرنده‌ها و پروتئین‌های مضر را کاهش می‌دهد و در عین حال عوامل محافظتی مانند Nrf۲ را افزایش می‌دهد.

نشان داده شده است که آلیسین با تأثیر بر جریان‌های پتاسیم، تشکیل بافت اسکار در قلب را کاهش داده و خطر آریتمی را کم می‌کند. یکی دیگر از ترکیبات سیر، آجوئن، ممکن است از ضخیم شدن دیواره رگ‌های خونی که اغلب با فشار خون بالا و تصلب شرایین رخ می‌دهد، جلوگیری کند. آجوئن در ترکیب با آلیسین برای کاهش فشار خون به خوبی عمل می‌کند.

در نهایت، گاما گلوتامیل سیستئین (GGC) موجود در سیر به گشاد شدن شریان‌ها و کاهش فشار خون در ترکیب با آلیسین کمک می‌کند. سیر و ترکیبات آن همچنین سولفید هیدروژن را فراهم می‌کنند که دیواره رگ‌های خونی را شل کرده و گردش خون را بهبود می‌بخشد.

مکانیسم‌های مختلفی در مورد اثر ضد فشار خون سیر در مقالات علمی مورد بحث قرار گرفته است که مسیر‌های مولکولی همپوشانی دارند. از نظر کاهش استرس اکسیداتیو، SAC می‌تواند فعالیت نیکوتین‌آمید آدنین دی‌نوکلئوتید فسفات (NADPH) اکسیداز را کاهش داده و ROS را از بین ببرد.

نشان داده شده است که سیر کهنه فعالیت سوپراکسید دیسموتاز را در موش‌های نفرکتومی شده افزایش می‌دهد. هم آلیسین و هم SAC تشکیل ROS ناشی از آنژیوتانسین II را کاهش می‌دهند.

NF-κB پتانسیل فعال کردن ژن‌هایی را دارد که سیتوکین‌های پیش التهابی تولید می‌کنند و می‌توانند منجر به التهاب در رگ‌های خونی شوند. در موش‌های صحرایی مبتلا به فشار خون بالا، پیرولیدین دی‌تیوکاربامات و SAC سطوح بالای NF-κB و ROS را سرکوب کردند.

سولفید هیدروژن می‌تواند فشار خون را کاهش داده و باعث گشاد شدن عروق شود. همانطور که قبلاً ذکر شد، پلی‌سولفید‌های موجود در سیر، تنظیم اکسید نیتریک (NO) را افزایش داده و سولفید هیدروژن را از طریق اثر کاتالیزوری سیستاتیونین C-لیاز (CSE) تحریک می‌کنند.

سیر تشکیل گونه‌های فعال اکسیژن (ROS) را کاهش داده و فراهمی زیستی NO را افزایش می‌دهد، که تنظیم‌کننده مؤثر تون عروقی و گشادکننده عروق است. سیستم رنین-آنژیوتانسین-آلدوسترون (RAAS) تعادل مایعات و فشار خون را تنظیم می‌کند. نشان داده شده است که افزایش فعالیت RAAS منجر به فشار خون بالا می‌شود.

یک مطالعه توانایی SAC و کاپتوپریل را در مهار هم‌افزایی آنزیم‌های مبدل آنژیوتانسین در خوکچه‌های هندی و کاهش فشار خون در موش‌ها نشان داد.

سلول‌های عضله صاف عروقی (VSMCs) همچنین مسئول تنظیم فشار خون و تون عروقی هستند. تکثیر VSMC با کاهش فسفوریلاسیون EFK و قطع فاز G۰/G۱ چرخه سلولی کاهش می‌یابد.

برای روشن شدن نقش سیر، یعنی سیر خام و سیر معمولی در مقابل سیر فرآوری شده، در مدیریت سندرم متابولیک و کاهش فشار خون، تحقیقات بیشتری مورد نیاز است. اثرات طولانی مدت سیر بر سلامت قلب و عروق هنوز به طور کامل درک نشده است.

علاوه بر این، تحقیقات بیشتری در مورد دوز صحیح و روش مصرف برای بهره‌مندی کامل از اثر کاهش فشار خون سیر مورد نیاز است.

انتظارات بیمار نیز باید مدیریت شود، زیرا سیر فشار خون را به سرعت کاهش نمی‌دهد. مطالعات بیشتر باید فواید بلندمدت و استفاده بهینه از سیر را تأیید کنند.

هنگام استفاده از سیر برای درمان فشار خون بالا، باید آلرژی به آن را در نظر گرفت. شواهد اولیه‌ای مبنی بر ماهیت آلرژی‌زای سیر وجود دارد، به طوری که در یک مطالعه مقطعی مشاهده‌ای، حساسیت غذایی در تقریباً ۳٪ از بیماران توسط سیر یا پیاز القا شد.

بنابراین، حساسیت آلرژیک به سیر را نباید دست کم گرفت، به خصوص با توجه به مصرف زیاد آن. مطالعات همچنین مواردی از التهاب مری و معده ناشی از سیر را گزارش کرده‌اند.

محتوای کم پروتئین و پایداری پیاز‌های سیر ممکن است استفاده آینده از آنها را محدود کند. تحقیقات بیشتری در مورد پپتید‌های زیست فعال و روش‌های بیان هترولوگ مورد نیاز است.

سیر در ترکیب با دارو‌هایی که بر تجمع پلاکت‌ها تأثیر می‌گذارند، ممکن است خطر خونریزی را افزایش دهد. این عوامل باید هنگام استفاده از سیر به عنوان درمانی برای فشار خون بالا در نظر گرفته شوند.

* اطلاعات ارائه شده صرفاً جهت اطلاع رسانی است و به عنوان توصیه‌ای برای درمان بیماری‌ها عمل نمی‌کند.