به گزارش مجله خبری نگار،از وبگاه تِک اِکسپلور (Tech Xplore)، یک تیم پژوهشی بینالمللی به سرپرستی دانشگاه علم و صنعت ملک عبدالله در عربستان سعودی اعلام کرد که اَشکال در حال ظهور فناوریهای دستگاههای لایهنازک مبتنیبر مواد نیمههادی جایگزین، مانند مواد آلی قابل چاپ، آلوتروپهای نانوکربن و اکسیدهای فلزی، میتوانند اینترنت اشیا را از نظر اقتصادی و زیستمحیطی پایدارتر کنند. لایهنازک لایهای از مواد است که ضخامتی بین کسری از نانومتر (تکلایه) تا چند میکرومتر دارد.
پیشبینی میشود که این اَبَرشبکه رو به رشد تا دهه آینده به تریلیونها دستگاه برسد و تعداد گرههای حسگر مستقر در پلتفرمهایش (سکوهایش) را افزایش دهد.
روشهای فعلی برای تأمین انرژی گرههای حسگر، به فناوری باتری متکی هستند؛ اما باتریها به تعویض منظم نیاز دارند که در درازمدت هزینهبر و برای محیطزیست مضر است. همچنین، تولید جهانی فعلی لیتیوم برای مواد باتری ممکن است با افزایش تقاضای انرژی ناشی از افزایش تعداد حسگرها سازگار نباشد.