فلافل، خداحافظ‌ ای داغ بر دل نشسته

به گزارش مجله خبری نگار/خراسان: یک شوخی بامزه در فضای مجازی بود که می‌گفت: «با کسی ازدواج کن که پایه فلافل خوردنت باشه وگرنه غذای لاکچری رو که همه پایه هستن». خلاصه فلافل یک وعده غذایی خوشمزه، شکم‌پرکن، ارزان و دم‌دست بود. غذایی که تا حدود همین یک سال قبل حتی ضمن داشتن کیفیت خوب با قیمت زیر ۱۵ هزار تومان هم پیدا می‌شد، اما دیگر آن دوران شیرین گذاشت و حالا فلافل بنا به کیفیت بین حداقل ۳۰ تا ۵۰ هزار تومان قیمت دارد؛ یعنی یک غذای دم‌دستی و دانشجویی نیست و باید با احترام با آن برخورد کنیم، چون لاکچری شده و فقط گاهی می‌توانیم سراغش را بگیریم. چرا؟

فلافل لاکچری می‌شود

ماجرا از این قرار است که «علی‌اصغر میرابراهیمی»، رئیس اتحادیه دارندگان رستوران و سلف‌سرویس گفته است: «استقبال نکردن از غذای رستورانی، بعد از شیوع بیماری کرونا آغاز شد؛ تورم موجود و افزایش نرخ غذا‌های رستورانی موجب کاهش ۲۰ تا ۳۰درصدی تقاضا شده است.» به گزارش ایلنا، وی ادامه داده است: «نرخ فلافل حدود ۳۵ تا ۵۰ هزار تومان شده؛ البته برخی واحد‌ها ممکن است در ساندویچ سه عدد فلافل و واحدی دیگر پنج عدد فلافل بگذارند و این موضوع نرخ ساندویچ را تغییر می‌دهد.» همه این‌ها در حالی است که زمانی فلافل فقط یک وعده غذایی ساده برای بسیاری از ما نبود؛ فلافل ۲ هزار تومانی را در سال ۹۲ می‌شد هروقت گرسنه بودیم، بخریم و بخوریم. سال ۹۳ موج بزرگی از فلافلی‌های سلف‌سرویس راه افتاد. آن زمان با حدود ۲۵۰۰ تومان می‌شد یک نان را با حدود ۶، ۷ فلافل پر کرد و لذت برد. چون در اصل این فلافل بود که مزه نان می‌داد، اما حالا با نرخ ۵۰ هزار تومان این نان است که مزه فلافل می‌دهد. یعنی هم افزایش قیمت و هم کاهش مواد. حتی بین سال‌های ۹۵ و ۹۶ فلافلی‌ها ایده جالبی داشتند. فلافل حدود ۵ هزار تومان بود و به‌ازای هر سه فلافل می‌توانستیم یک ساندویچ رایگان بگیریم.

فلافل ۵۰ هزار تومانی در چه صورتی می‌ارزد؟

فلافل به دلیل شکم‌سیرکُن بودن و قیمت کم، انتخاب خیلی‌ها از جمله دانشجو‌ها و قشر‌های ضعیف بود، اما حالا باید دنبال ساندویچ ماکارونی باشیم تا بتوانیم با قیمت کمی سیر شویم. به‌قول یک کاربر: «فلافل ۵۰ هزار تومانی فقط وقتی می‌ارزه که حداقل ۴۰ هزار تومان پول نقد بین نونش باشه.»

این غذای معروف شهرت جهانی دارد؛ ۱۲ ژوئن روز جهانی آن است و حتی در بیشتر شبکه‌های اجتماعی یک ایموجی اختصاصی برایش تهیه شده است و کشور‌های زیادی مدعی هستند که خالق آن هستند و حالا به‌رغم گران شدنش بازهم انتخاب اول و آخر خیلی از ماست. به‌خصوص وقتی ساندویچ سوسیس بندری در فست‌فود‌های ساده مرکز شهر حداقل ۳۵ هزار تومان است، هات‌داگ ساده به‌حدود حداقل ۶۵ هزار تومان رسیده، ساندویچ‌های آماده و کارخانه‌ای که شکم‌سیرکن هم نیستند حداقل ۳۵ هزار تومان قیمت دارند و تازه خوشمزه هم نیستند، قیمت برگر‌ها را که نمی‌شود به زبان آورد، از همبرگر ساده که به ۷۰ هزار تومان رسیده تا چیکن‌برگر ۱۲۰ هزار تومانی و.... البته خیلی از ما ترجیح می‌دادیم یک پاستا بخریم و دو نفری بخوریم، اما نه وقتی که پاستا حداقل ۱۲۰ هزار تومان قیمت داشته باشد. با این‌حال همچنان فلافل خواهیم خورد.

فلافلی که یار گرمابه و گلستان بود

فلافل فقط یک غذا نبود. وقتی بین کلاس‌های دانشگاه، با خستگی دنبال شکم‌سیر کردن و پرکردن جزوه با رفقا بودیم، وقتی بعد از کلی پیاده‌روی و خرید پول زیادی برای رستوران نمانده بود، وقتی دل‌مان می‌گرفت و پول سینما و شهربازی نداشتیم، وقتی می‌رفتیم نمایشگاه کتاب و با دیدن قیمت پشت جلد کتاب‌ها دود از سرمان بلند می‌شد، فلافل آخرین پناهگاه بود. فلافلی که در دنیا محبوب است و سال ۱۸۸۲ میلادی که مصر توسط بریتانیا تسخیر شد اسمش وارد زبان انگلیسی هم شد؛ اما حالا برای ما لاکچری محسوب می‌شود. کاربری در این‌باره نوشت: «یادش به‌خیر ما دبیرستانی بودیم فلافل فقط ۱۰ تومان بود؛ اما حالا تو بوفه همون مدرسه شده ۴۰ تومان، البته من با قیمتش مشکلی ندارم، مشکلم این‌جاست که من هنوز دبیرستانی هستم و دلم نمی‌خواد ساندویچ کالباس بخورم».