به گزارش مجله خبری نگار، زیستشناسان دانشگاه رایس به موفقیتی دست یافتهاند که میتواند پزشکی را متحول کند. آنها روشی را توسعه دادهاند که با استفاده از فناوری پایش گلوکز که در سیستمهای خودکار تنظیم دوز انسولین استفاده میشود، میتوان تقریباً هر دارویی را پایش و دوزدهی کرد.
طبق گزارش Nature Communications، این نوآوری شامل ایجاد حسگرهایی است که دستگاههای اندازهگیری گلوکز معمولی را به حسگرهای زیستی درمانی همهکاره تبدیل میکنند. دانشمندان با استفاده از ۴-هیدروکسیتاموکسیفن برای تعدیل سیگنال الکتریکی تولید شده توسط اکسیداسیون گلوکز و معرفی دامنه اتصال لیگاند گیرنده استروژن آلفا به گلوکز دهیدروژناز، یک حسگر زیستی ایجاد کردند که قادر به نظارت دقیق و تعیین دوز انواع داروها است.
این پیشرفت همچنین اهمیت ساختارهای پروتئینی ثانویه و چهارتایی را در انتشار سیگنالهای ساختاری نشان میدهد و دریچهای به سوی روشهای جدید تشخیص و درمان پزشکی میگشاید.
این پروژه شامل توسعه یک رابط بیوالکتروشیمیایی کارآمد و مهار انرژی حاصل از اکسیداسیون گلوکز برای ایجاد یک حسگر خود-شارژ است. دانشمندان همچنین سیگنال ۴-هیدروکسی تاموکسیفن را با استفاده از یک ترانزیستور الکتروشیمیایی آلی تقویت کردند و از دقت و سرعت بالای پاسخ اطمینان حاصل کردند.
این کار، رویکردی گسترده و چندرشتهای را ارائه میدهد که جدیدترین پیشرفتها در مهندسی پروتئین، حسگری الکتروشیمیایی و مهندسی برق را با هم ترکیب میکند. نتایج آن نویدبخش بهبود قابل توجه دقت و کارایی اقدامات پزشکی و ارائه نتایج سریع و قابل اعتماد برای بیماران است.