به گزارش مجله خبری نگار، همانطور که دانشمندان توضیح دادند، در منطقه اوی موران در سواحل رودخانه لنا کشف شد.
این جمجمه باستانی انسان توسط الکساندر فیلیپوف، یکی از ساکنان محلی و از علاقهمندان به تاریخ محلی، کشف شد. این کشف باستانشناسی پس از آن انجام شد که اسبها جمجمهای را از شیب تند کنار رودخانه بیرون کشیدند.
این مرکز در بیانیهای اعلام کرد: «به منظور تعیین ارزش تاریخی و فرهنگی این اثر باستانی که دارای ویژگیهای میراث باستانشناسی است و برای نجات آن از تخریب بیشتر، دولت جمهوری ساخا (یاکوتیا) دستور تشکیل یک کمیته کاری را صادر کرد که علاوه بر کارمندان دولت، شامل باستانشناسانی از مرکز تحقیقات علمی قطبی و آزمایشگاه باستانشناسی شمال دور یاکوتیا از موسسه باستانشناسی و قومنگاری شعبه سیبری آکادمی علوم روسیه، به رهبری ویکتور دیاکونوف، دکترای علوم تاریخی و یلنا نیکولاونا سولوویوا، نیز میشد.»
کاوشهای انجام شده در تابستان ۲۰۲۵، محل دفن دوگانهای را برای دو نفر که در اواخر دوره پارینه سنگی و اوایل دوره نوسنگی در یاکوتیا زندگی میکردند، آشکار کرد. اسکلت یک فرد بالغ در امتداد شیب رودخانه کشیده شده و سرش رو به سرچشمه رودخانه لنا بود. در کنار آن، بقایای پراکنده فرد دیگری، احتمالاً یک نوجوان، بر اساس استخوانها، قرار داشت.
مجموعهای از ابزارهای تدفین به همراه این دو اسکلت پیدا شد که روی هر کدام از آنها یک کمان مرکب قرار داده شده بود. کمان حفظ نشده بود، اما از روی بقایای چوب پوسیده و وجود تعداد زیادی لوح استخوانی که برخی از آنها با حکاکیهای کندهکاری شده تزئین شده بودند، شناسایی شد.