به گزارش مجله خبری نگار، دانشمندان دانشگاه لینشوپینگ در سوئد دریافتند که افراد با وجود اینکه هر دو گزینه به یک اندازه دشوار و از نظر احساسی طاقتفرسا تلقی میشوند، بیشتر احتمال دارد که با یک گروه همدلی کنند تا با یک فرد. این مطالعه در مجله Frontiers in Psychology منتشر شده است.
این آزمایش شامل ۲۹۶ نفر بود که از آنها خواسته شد وظایف همدلی را انجام دهند: انتخاب بین کارتهایی که یا توصیفات عینی یا تعامل عاطفی ارائه میدادند. وظایف شامل مشاهده عکسهای خنثی از افراد یا گروهها بود، پس از آن شرکتکنندگان ظاهر یا احساسات افراد را توصیف میکردند.
معلوم شد که شرکتکنندگان هنگام مشاهدهی گروههایی از افراد، همدلی را به طور قابل توجهی بیشتر انتخاب کردند - ۵۳٪ از مواقع، در مقایسه با ۳۴٪ هنگام مشاهدهی افراد به صورت انفرادی. علاوه بر این، شرکتکنندگان صرف نظر از اینکه تصویر یک فرد واحد را نشان میدهد یا یک گروه، خود همدلی را پرزحمتتر و ناخوشایندتر از توصیف عینی ارزیابی کردند.
همانطور که هایدی موشه، نویسندهی این مطالعه، توضیح داد، همدلی به تلاش و تخیل بیشتری نیاز دارد، به خصوص زمانی که فرد فاقد زمینه باشد - مانند زمانی که به یک چهرهی خنثی و بدون هیچ گونه حالت چهرهای نگاه میکند. با این حال، تصاویر گروهها ممکن است زمینهی بیشتری را فراهم کنند و به افراد کمک کنند تا احساسات دیگران را بهتر درک کنند.
محققان معتقدند که درک تفاوتها در همدلی میتواند هنگام پوشش بحرانها و فجایع بشردوستانه، زمانی که برانگیختن همدردی و حمایت عمومی ضروری است، مفید باشد.