به گزارش مجله خبری نگار، بر اساس یک مطالعه جدید که در مجله JACC: Asia منتشر شده است، افراد مبتلا به افسردگی با افزایش خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی (CVD) مواجه هستند، اما زنان بیشتری نسبت به مردان پس از تشخیص افسردگی به CVD مبتلا میشوند.
این مطالعه ارتباط بین افسردگی و بیماریهای قلبی عروقی را بررسی میکند، مکانیسمهای بالقوهای را که در تفاوتهای جنسیتی نقش دارند، روشن میسازد و اهمیت تدوین استراتژیهای پیشگیری و درمان بیماریهای قلبی عروقی را با در نظر گرفتن عوامل جنسیتی برجسته میکند.
افسردگی سومین علت اصلی مرگ و میر در سراسر جهان است. تحقیقات قبلی نشان میدهد که این بیماری با افزایش خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی، از جمله انفارکتوس میوکارد (MI)، آنژین صدری، سکته مغزی و مرگ و میر ناشی از بیماریهای قلبی عروقی مرتبط است. زنان مبتلا به افسردگی در مقایسه با مردان در معرض خطر نسبی بیشتری برای ابتلا به پیامدهای نامطلوب سلامت مرتبط با قلب هستند، اما هنوز در مورد شواهد مربوط به تفاوتهای جنسیتی در تأثیر افسردگی بر سلامت قلب اختلاف نظر وجود دارد و مکانیسمهای زیربنایی این امر به خوبی درک نشدهاند.
هیدهیرو کانکو از دانشگاه توکیو در ژاپن گفت: «شناسایی عوامل خاص جنسیتی در اثرات نامطلوب افسردگی بر پیامدهای قلبی عروقی میتواند به توسعه استراتژیهای پیشگیری و درمان هدفمند که خطرات قلبی عروقی خاص بیماران مبتلا به افسردگی را برطرف میکنند، کمک کند.» «درک بهتر به ارائه دهندگان مراقبتهای بهداشتی این امکان را میدهد که مراقبت از مردان و زنان مبتلا به افسردگی را بهینه کنند و منجر به بهبود پیامدهای قلبی عروقی برای این جمعیتها شود.»
محققان در این مطالعه، ارتباط بین افسردگی و وقایع بعدی بیماریهای قلبی عروقی را با انجام یک مطالعه کوهورت مشاهدهای با استفاده از پایگاه داده JMDC Claims از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۲۲ ارزیابی کردند. آنها ۴،۱۲۵،۷۲۰ شرکتکننده را که معیارهای مطالعه را داشتند، شناسایی کردند. میانگین سنی ۴۴ سال بود و ۲،۳۷۰،۹۸۶ شرکتکننده مرد بودند. افسردگی به عنوان افرادی تعریف شد که قبل از معاینه پزشکی اولیه، از نظر بالینی تشخیص داده شده بودند.
با استفاده از پروتکلهای استاندارد، این مطالعه شاخص توده بدنی (BMI)، فشار خون و مقادیر آزمایشگاهی ناشتای شرکتکنندگان را در معاینه پزشکی اولیه آنها جمعآوری کرد. نقطه پایانی اولیه، یک نقطه پایانی ترکیبی شامل MI، آنژین صدری، سکته مغزی، نارسایی قلبی (HF) و فیبریلاسیون دهلیزی (AF) بود.
محققان اهمیت آماری تفاوتها در ویژگیهای بالینی بین شرکتکنندگان مبتلا به افسردگی و بدون افسردگی را تجزیه و تحلیل کردند. نتایج نشان میدهد که نسبت خطر افسردگی برای بیماریهای قلبی عروقی در مردان ۱.۳۹ و در زنان ۱.۶۴ در مقایسه با شرکتکنندگان بدون افسردگی بوده است. این مدلها همچنین نشان میدهند که نسبت خطر افسردگی برای سکته قلبی، آنژین صدری، سکته مغزی، نارسایی قلبی و فیبریلاسیون دهلیزی در زنان بیشتر از مردان بوده است.
نویسندگان این مطالعه، بحث مهمی را در مورد مکانیسمهای بالقوهای که ممکن است در توضیح اینکه چرا افسردگی سلامت قلب زنان را بیشتر از مردان تحت تأثیر قرار میدهد، برجسته میکنند. یک توضیح این است که زنان ممکن است علائم شدیدتر و مداومتری از افسردگی را نسبت به مردان تجربه کنند و ممکن است در دورههای بحرانی تغییرات هورمونی، مانند بارداری یا یائسگی، بیشتر در معرض ابتلا به افسردگی باشند.
مکانیسمهای دیگر شامل حساسیت بیشتر زنان به عوامل خطر سنتی افسردگی، مانند فشار خون بالا، دیابت و چاقی است که ممکن است در ایجاد بیماریهای قلبی عروقی نقش داشته باشند. تفاوت در استفاده از مراقبتهای بهداشتی و درمان بین مردان و زنان، و همچنین تفاوتهای جنسیتی در عوامل بیولوژیکی مانند ژنتیک و پروفایلهای هورمونی، ممکن است خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی را در زنان افزایش دهد.
کانکو گفت: «مطالعه ما نشان داد که تأثیر تفاوتهای جنسیتی بر ارتباط بین افسردگی و بیماریهای قلبی عروقی ثابت است. متخصصان مراقبتهای بهداشتی باید نقش مهم افسردگی را در ایجاد بیماریهای قلبی عروقی تشخیص دهند و بر اهمیت یک رویکرد جامع و بیمارمحور برای پیشگیری و درمان آن تأکید کنند. ارزیابی خطر بیماریهای قلبی عروقی در بیماران مبتلا به افسردگی، و همچنین درمان و پیشگیری از افسردگی، ممکن است منجر به کاهش بروز بیماریهای قلبی عروقی شود.»
محدودیتهای این مطالعه شامل عدم توانایی در ایجاد رابطه علی مستقیم بین افسردگی و رویدادهای قلبی عروقی و عدم توانایی در ثبت دقیق شدت یا مدت علائم افسردگی است. عوامل مخدوشکننده بالقوهای که میتوانند بر ارتباط بین افسردگی و بیماریهای قلبی عروقی تأثیر بگذارند، مانند وضعیت اجتماعی-اقتصادی، در نظر گرفته نشدهاند. محققان همچنین اذعان میکنند که کووید-۱۹ ممکن است نتایج را مخدوش کرده باشد.