به گزارش مجله خبری نگار/ایران ورزشی: افتادنش کاملاً قابل پیشبینی بود، اما نه به این زودی. در اینکه ماجرا با کوتاه آمدن وزارت تمام میشود، شکی نبود، اما اینطور به نظر میرسید که جریان مخالف داورزنی در وزارت ورزش، قدری بیشتر در موضع خود پافشاری کند.
اتفاقی که ظاهر ماجرا نشان میدهد نیفتاده و رئیس فدراسیون والیبال که همین دو، سه هفته پیش حکم بازنشستگیاش منتشر شد، با صلابت در مقابل خبرنگاران حاضر شده و از ماندنی شدنش صحبت میکند.
صحبتهای دیروز محمدرضا داورزنی در حاشیه همایش زنان کمیته ملی المپیک، چیزی بود شبیه به رسانهای کردن یک توافق غیر رسمی بین او و وزارت نشینها. توافقی که بر طبق آن قرار است مجوز ادامه کار داورزنی تا پایان دوران چهار سالهاش تمدید شده و رئیس بازنشسته والیبال یک سال دیگر به کار در والیبال ادامه دهد.
داورزنی در شرایطی روز گذشته در جمع خبرنگاران حاضر شد که واضح بود از صحبت درباره این ماجرا بدش نمیآید.
او درباره ماجرای بازنشستگیاش گفت: «دوستان در آذر ماه اعلام کردند که کمیسیون مربوطه موافقت نکرده است، اما با پیگیریهایی که وزیر و معاونان وزاتخانه انجام دادند، این مسأله تقریباً به جایی رسید که این امکان فراهم شود که تا پایان دوره چهار ساله در خدمت والیبال باشم. از حمایت جامعه والیبال، وزیر ورزش و معاونان وزارت ورزش تشکر میکنم که علاقهمند بودند این اتفاق بیفتد و بتوانم تا پایان دوره چهار ساله یعنی آبان ماه سال آینده در خدمت والیبال باشم. در مورد ادامه فعالیتم در فدراسیون، طبق آخرین صحبتهایم با دوستان این امکان فراهم شد که تا پایان دوره چهار ساله در خدمت والیبال باشم و دیگر هم نیازی به برگزاری مجمع نیست.»
جنگ رسانهای والیبالیها پس از انتشار حکم بازنشستگی داورزنی، از تهدید ورود فدراسیون جهانی به ماجرا و در ادامه با حمایت اعضای هیأت رئیسه و بازیکنان مطرح تیم ملی همراه شد. در نهایت، اما به نظر میرسد ضربه اصلی را یکی از اعضای هیأت رئیسه فدراسیون به وزارت وارد کرده و پای مجمع را پیش کشید. حرکت آخر داورزنی برای ایستادن در مقابل قصد وزارت ورزش، توسل به قانون و تصمیمگیر بودن مجمع درباره ماندن یا رفتن رئیس بود. مجمعی که وجاحت آن بهعنوان بالاترین رکن تصمیمگیری درباره فدراسیونها به طور صریح در اساسنامه آمده و هیچ راه فرار قانونی درباره آن وجود ندارد.
حالا سؤال اینجاست که آیا درخواست تشکیل مجمع فوقالعاده برای تصمیمگیری درباره سرنوشت داورزنی بوده که باعث عقبنشینی وزارت ورزش شده یا اینکه جلسات توافق بین داورزنی و سجادی پیش از این صورت گرفته است؟
در این ماجرا اینطور به نظر میرسد که بحث مجمع و وجاحت قانونی آن، به نوعی فصلالخطاب بوده، اما به نظر میرسد داورزنی با صحبتهای روز گذشتهاش، برگ آخر را هم رو کرده. رسانهای کردن توافق بین او و وزارت نشینها، در شرایطی که وزارت هنوز هم چیزی درباره ماندن رئیس بازنشسته والیبال نگفته، نشان از دست پیش گرفتن داورزنی و زرنگی او در به راه انداختن هجمهای دیگر علیه وزارت بوده است.
حالا باید دید که آیا بالاخره وزارت ورزش که به طور رسمی نامه بازنشستگی داورزنی را منتشر و دو سال تمام درخواست ادامه کار او را تمدید نکرد، مجبور میشود خبر ماندن او تا پایان دوره چهار سالهاش را هم اعلام کند؟
سؤال جالبی که جواب آن طی روزهای آینده مشخص شده و وزارت ورزش مجبور به موضعگیری و اظهار نظر رسمی درباره این ماجرا خواهد شد.