بحران مهاجرت جدیدی در اروپا در حال شکل گیری است

به گزارش مجله خبری نگار، نشریه فوکوس آلمان در مطلبی نوشت: تعداد پناهندگان اخیراً در اروپا به شدت افزایش یافته است. در حالی که اروپا در سال ۲۰۱۵ به دلیل هجوم مهاجران شکست خورد، اکنون این قاره بدون برنامه با بحران جدید پناهجویان مواجه است.

به عنوان مثال، مرزبانان اتحادیه اروپا از افزایش تعداد بوروندی‌هایی که به طور غیرقانونی وارد اتحادیه می‌شوند، گزارش کرده اند که تا حدی با صربستان هم مرز است. این موضوع برای قاچاقچیانی که برای عبور از مرز برای هر نفر ۳۰۰۰ دلار دریافت می‌کنند، به خوبی شناخته شده است.

در ازای لغو به رسمیت شناختن دیپلماتیک کوزوو توسط بوروندی، مقامات بلگراد شرایط ویزا را برای شهروندان بوروندی لغو کردندکه این به تهدیدی برای اروپا در بحران مهاجرت تبدیل شده است.

اخیراً تعداد مهاجران غیرقانونی به اتحادیه اروپا به شدت افزایش یافته است. بر اساس آمار‌ها تنها از ابتدای سال، ۲۸۱۰۰۰ نفر به اتحادیه اروپا وارد شده اند که افزایشی ۷۷ درصدی از سال ۲۰۲۱ را نشان می‌دهد. آخرین داده‌های موجود نشان می‌دهد که حدود ۸۴۵۰۰ درخواست پناهندگی در اتحادیه اروپا و کشور‌های همسایه آن در ماه اوت (به استثنای اوکراینی ها) ارائه شده است.

فوکوس در ادامه نوشت: این قوی‌ترین هجوم تنها در یک ماه از زمان بحران مهاجرت است که در سال ۲۰۱۵/۱۶ این قاره را تکان داد. در آن زمان، تصویر یک کودک نوپای سوری غرق شده در رسانه‌ها منتشر شد و باعث شد که یک پیشنهاد کمک سخاوتمندانه - البته دیرهنگام و مناقشه برانگیز - در آلمان شکل گیرد که در چارچوب آن بیش از یک میلیون پناهنده پذیرفته شدند.

تعداد قربانیان پناهجو در دریای مدیترانه در سال جاری به ۱۸۱۱ نفر رسیده است که این آماری نگران کننده و تکان دهنده است. در بحبوحه جنگ اوکراین و بحران انرژی در سراسر اروپا، به نظر می‌رسد تعداد کمی در این اتحادیه به این موضوع توجه کرده باشند.

اکنون یک موضوع سیاسی می‌تواند شرایط را تغییر دهد. در ۱۱ نوامبر، مقامات فرانسوی با اکراه کشتی نجات اوشن وایکینگ که هنگام عبور از دریای مدیترانه با ۲۳۰ مهاجر در دریا گیر افتاده بود را پذیرفتند. برای هفته‌ها، ایتالیا از اجازه دادن به این کشتی برای ورود به ساحل خود خودداری می‌کرد. فرانسه برای جلوگیری از تلفات جانی وارد عمل شد و همسایه خود را به رفتار غیر مسئولانه و نقض هنجار‌های قانونی متهم کرد.

فوکوس در بخش دیگری از این مطلب نوشت: شکی نیست که هجوم مهاجران به سواحل اروپا همچنان افزایش خواهد یافتو همراه با آن تنش‌ها نیز تشدید می‌شود. افغان‌ها و سوری‌ها هنوز از وضعیت فاجعه‌بار کشور‌های خود فرار می‌کنند. همچنین آسیایی‌ها و آفریقایی‌هایی هستند که در نتیجه افزایش قیمت مواد غذایی و سوخت در پی جنگ اوکراین به فقر افتاده‌اند.

در ادامه این مطلب آمده است: از طرفی آمادگی پذیرش پناهندگان در اروپا پایین است. آنچه از سخاوتمندی اروپا ممکن بود باقی بماند با ورود نزدیک به ۵ میلیون اوکراینی که از زمان آغاز جنگ در اتحادیه اروپا از حمایت پناهندگی برخوردار شده اند، از بین رفته است. برخلاف سال ۲۰۱۵، اقتصاد اروپا به سمت رکود می‌رود و فرصت‌های شغلی بالقوه برای مهاجران و درآمد‌های مالیاتی برای حمایت از آن‌ها را محدود می‌کند.

در برخی جاها، اولین مشکلات در حال حاضر ظاهر می‌شوند. به عنوان مثال، پناهجویان در اتریش اخیرا در چادر اسکان داده می‌شدند که این مسئله باعث وحشت و انتقاد سازمان‌های غیر دولتی شد. یک نوزاد در ماه اوت در مرکز پذیرش مهاجران در هلند جان باخت و ازدیاد قایق‌های کوچک در کانال مانش، انگلیس را بر آن داشت تا به فرانسه پول بدهد تا در سواحل این کشور گشت زنی کند و مهاجران را دستگیر کرده و از عبور آن‌ها جلوگیری کند.

ظهور مجدد بحران مهاجرت، هرچند در مقیاسی کوچکتر از قبل، دو مشکل را برای اروپا به همراه دارد. اولی در سطح ملی است. حمایت از زنان و کودکان اوکراینی که از بمب‌های روسیه فرار می‌کنند، از حمایت کافی رای دهندگان اروپایی برخوردار است. با این حال، حس پذیرش مهاجران اقتصادی عمدتاً مرد از کشور‌های دورتر وجود ندارد. در سال ۲۰۱۵، آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان اعلام کرد: ما می‌توانیم این کار را انجام دهیم.

امروز فقط تعداد کمی این عقیده را دارند. در این شرایط سیاستمداران پوپولیست در سراسر اتحادیه اروپا جایگاه خود را به دست آورده اند. یکی از نمونه‌ها سوئد است که زمانی درهی آن برای پناهجویان نسبتاً باز بود. این کشور اکنون توسط دولتی تحت حمایت یک حزب ضد مهاجر اداره می‌شود.

مشکل دوم هم در مسئله همکاری نهفته است. رویکرد اروپا در مدیریت مهاجرت ترکیبی از سیاست‌های ملی و اروپایی است. اروپای جنوبی از مقرراتی که پناهندگان بالقوه را مجبور می‌کند در اولین کشوری که به آن می‌رسند درخواست پناهندگی بدهند، خشمگین است.

این‌ها اغلب کشور‌های ساحلی مانند یونان و ایتالیا هستند. آن‌ها از کشور‌های شریک اتحادیه اروپا می‌خواهند که بار اسکان مجدد مهاجران را به اشتراک بگذارند.

از سوی دیگر، کشور‌های شمالی اروپا فقط سیستمی را به صورت داوطلبانه برای پذیرش پناهندگان می‌پذیرند که خود را تثبیت نکند. در نتیجه اعتماد از بین رفته است. در عین حال، کشور‌های عضو جنوبی متهم به زیر پا گذاشتن قوانین جاری، بدرفتاری با مهاجران و تشویق آن‌ها به سفر به دیگر کشور‌های اتحادیه اروپا برای جستجوی حمایت هستند. نتیجه این شرایط بازگشت ناخواسته کنترل‌های مرزی در بسیاری از کشور‌هایی است که قبلاً این کنترل‌ها در اتحادیه اروپا لغو شده بودند.

اقدامات برای بهبود اوضاع که از سال ۲۰۱۵ اجرا شده است عمدتاً بر روی مهار مهاجرت متمرکز است. در این راستا آژانس حفاظت از مرز‌های اتحادیه اروپا، فرانتکس، تقویت شده است. کشور‌هایی مانند لیبی و ترکیه، که مهاجران زیادی از طریق آن‌ها به اروپا می‌آیند، برای محدود کردن جریان مهاجرت پول دریافت کردند - که به معنای حمایت از رژیم‌های مشکوک نیز بود.

در بخش پایانی این مطلب آمده است: اروپا نتوانسته است جلوی هجوم مهاجران را بگیرد. اکنون وظیفه غلبه بر آن را همچنان برای خود می‌بیند. اروپا در سال ۲۰۱۵ در این پروژه شکست خورد و هنوز هم برنامه‌ای برای آن ندارد.