۵ پایان محبوب فیلم نامه‌ها

به گزارش مجله خبری نگار به نقل از creativescreenwriting، می‌توانید چند فیلم از به‌یادماندنی‌ترین پایان‌بندی‌های سینمایی را نام ببرید؟ فیلم‌ها در داشتن آغاز و خاتمه، با هم مشترک‌اند، اما آن‌چه آن‌ها را از هم متمایز می‌کند، نحوه شروع شدن و پایان یافتن‌شان است. حالا یک بار دیگر به پایان‌بندی‌های مورد علاقه‌تان فکر کنید. می‌توانید بدون اشاره به موقعیت و اتفاقی مشخص، توضیح بدهید که هرکدام چطور پایان یافته‌اند؟ فیلم‌نامه‌نویسان کاربلد، می‌دانند که هر قصه‌ای، پایان خاص خودش را دارد. در ادامه با رایج‌ترین شیوه‌های پایان‌بندی آشنا می‌شوید.

پایان دایره‌ای

پایان‌های دایره‌ای به همان جایی برمی‌گردد که قصه از آن شروع شده است. ممکن است در ظاهر به‌نظر برسد که شخصیت، در طول داستان پیشرفتی نکرده؛ اما پایان دایره‌ای، بیشتر درباره سفر درونی شخصیت‌هاست تا نتیجه بیرونی معین. پایان دایره‌ای، نشان‎‌دهنده رشد شخصیت و توضیحی است درباره این‌که چرا تجربه‌ای مشخص برای رشد او ضروری بوده است.

پایان صفحه آخر

پایان صفحه آخر، مشابه پایان دایره‌ای، نشان می‌دهد که شخصیت اصلی شما با تغییر شرایط در همان فضای فیزیکی صحنه آغازین قرار می‌گیرد. پس فرق آن با پایان دایره‌ای چیست؟ در پایان صفحه آخر، پرسشی که در ابتدا در فیلم‌نامه مطرح شده است، در انتها جواب می‌گیرد؛ مثل رمانی که در صفحه آخر آن می‌توانید پاسخ سوال‌تان را بگیرید که در تمام طول داستان همراه شما بوده است.

پایان اخلاقی

پایان اخلاقی، وجه مشترک فیلم‌های ماجرا محور است که در آن‌ها قرار است با تأثیرگذاری بر مخاطب، تفاوت بین درست و غلط روشن شود. رایج‌ترین استفاده از پایان اخلاقی در فیلم‌های ابرقهرمانی است که در آن‌ها همیشه خیر بر شر پیروز و عدالت برقرار می‌شود.

پایان غافل‌گیرکننده

پایان غافل‌گیرکننده از آن چیز‌هایی است که تازه‌کار‌ها خیلی دوستش دارند، اما این نوع پایان، بیشتر به کار فیلم‌های مهیج و پلیسی می‌آید که پیچ‌وخم داستانی‌شان در یک نقطه غیرمنتظره به پایان می‌رسد؛ مثل وقتی که شخصیت در تمام طول قصه مجرم شناخته و در پایان، واقعیت برملا می‌شود. مخاطب‌ها از پایان غافل‌گیرکننده خوش‌شان می‌آید، چون انتظارات‌شان را زیرسوال می‌برد، اما فیلم‌نامه‌نویس خوب، در طول قصه سرنخ‌هایی از این غافل‌گیری می‌گنجاند تا پایان، بی‌ربط و ناگهانی به‌نظر نرسد.

تعلیق فرجام (کلیف‌هَنجر)

بعضی از قصه‌ها، پایان قطعی ندارند، اما به این معنا نیست که فیلم‌نامه‌نویس، مخاطبانش را رها می‌کند بلکه در آن‌ها برای فهمیدن پایان، انتظار و هیجان زیادی ایجاد می‌کند و دست‌شان را باز می‌گذارد تا از بین چند پایان بالقوه، صحنه‌ای را که رخ دادنش از همه محتمل‌تر است، حدس بزنند. نوشتن «کلیف‌هنجر» (تعلیق فرجام)، ظرافت و دقت زیادی لازم دارد تا مخاطب را عصبانی نکند.

حالا می‌توانید بگویید فیلم‌های مورد علاقه‌تان از کدام یک از این پایان‌ها استفاده کرده‌اند؟

شاید هم پایان آن‌ها در این فهرست نباشد، چون به‌اندازه ذهن‌های خلاق، پایان‌بندی‌های گوناگون وجود دارد؛ فیلم می‌تواند با یک شوخی تمام شود یا با یک تصویر، می‌تواند تمرکزش را بگذارد روی احساسات مخاطب و با اشک‌های او به پایان برسد یا می‌تواند درست در نقطه پایان، ماجرای تازه‌ای را آغاز کند.

منبع: خراسان