به گزارش مجله خبری نگار، مهندس اصغری با بیان اینکه محدوده گلابدره، محدودهای است که به واسطه موقعیت جغرافیایی آن، منطقه ارزشمندی است، اظهارکرد: این محدوده به واسطه موقعیت جغرافیایی آن فرصتی را برای تعدادی ایجاد کرده و بر همین اساس انتظاراتی نیز وجود دارد؛ اما وقتی طرح تفصیلی ابلاغ شد، بخشی از محدوده گلابدره و محله آبک در مقاطعی ساختسازهایی بصورت غیرمجاز در آن انجام شده بود و بر همین اساس هم به دلیل شرایط ساختوسازهای قبلی، این محدوده فرسوده و ریزدانه، به عنوان پهنه R ۲۱۲ در نظر گرفته شد که این پهنه با انتظارات موجود در این محدوده جغرافیایی و ارزشمند، تفاوتهای قابل توجهی داشت.
وی گفت: در طرح تفصیلی قبلی بیش از ۵۰ درصد این منطقه در قالب پهنه R ۲۱۲ دیده شده بود که حداکثر ظرفیت ساختوساز در آن، ۳ طبقه ۴۰درصد بود در صورتیکه در مجاورت این محله، پلاکهایی قرار داشتند که در پهنه R ۱۱۲ قرار داشتند و با شرایط بهتری میتوانستند ۵ طبقه ۶۰درصدی احداث کنند.
اصغری اضافه کرد: این تفاوت بین پلاکهای مجاور در این منطقه، یک تعارض بین ساکنان ایجاد کرد که چرا سطح اشغال و تراکم بین این پلاکهای مجاور تا این اندازه متفاوت است؟ لذا با توجه به خواست شورایاری و رصد مطالبات مردم، مدیریت شهری درپی آن تصمیم گرفت که طرح تفصیلی این منطقه را در قالب طرح موضعی، مجددا به کمیسیون ماده ۵ ارسال کند تا با توجه به نقطه ضعفها، طرح تفصیلی ترمیم شود.
دبیر قرارگاه اقتصادی شهرداری منطقه یک با بیان اینکه ممکن است فرایند تغییر پهنه در این محدوده زمانبر باشد، گفت: آمار پلاکهای ثبتی دارای تخلف ساختوساز که پرونده آنها به کمیسیون ماده ۱۰۰ ارجاع و منجر به صدور رأی شده نشان میدهد، از ۲۴۰ پرونده در محدوده گلابدره، بیش از ۸۰ درصد در پهنه R ۲۱۲ قرار دارند.
وی با اشاره به پیشنهاد ارائه شده مبنی بر تغییر پهنه این منطقه از پهنه R ۲۱۲ به پهنههای R ۱۱۲ و R ۱۲۲ گفت: اگر این طرح پیشنهادی تصویب شود، ظرفیت املاک این پهنه، توسعه قابل توجهی پیدا میکنند و وضعیت جدید با آنچه در حال حاضر وجود دارد، تفاوت قابل توجهی پیدا خواهد کرد.
دبیر قرارگاه اقتصادی شهرداری منطقه یک در پایان با اشاره به دغدغه برخی از مالکانی که املاکشان بصورت قولنامهای است، خاطرنشان کرد: بر اساس آخرین ضوابط و مقررات، املاک قولنامهای نیز با دارا بودن ۲ شرط، امکان دریافت و اخذ پروانه را دارند؛ نخست آنکه بعد از رعایت اصلاحی، حداقل دارای ۱۰۰ متر مربع مساحت عرصه باشند و دوم، سابقه احیای بنا تا پیش از سال ۷۰، دارای مستندات معتبر باشد.