تیم امید و شاهنامه‌ای که آخرش هم خوش نیست!

به گزارش مجله خبری نگار، مجید جلالی دیروز صحبت‌هایی درباره حال و روز فوتبال ما انجام داد. بیژن ذوالفقارنسب هم در مورد وضعیت فوتبال و بخصوص تیم امید حرف‌هایی زد که متناسب با شرایط روز فوتبال ما بسیار تلخ و گزنده بود.

صدای آن‌ها که دل سوخته‌ای برای ورزش دارند و بنا به منفعت یا ضرر شخصی موضع نمی‌گیرند، درآمده است؛ اما آنکه باید این صدا‌ها را بشنود فعلاً گوشش بدهکار چیزی نیست.

جلالی و ذوالفقارنسب هر دو بر این باورند که فدراسیون فعلی فوتبال نه اختیار دارد نه استقلال و نه اقتدار. چنین فدراسیونی به‌صورت مشخص نمی‌تواند کاری برای فوتبال ما بکند. سرپرست فدراسیون از روز اول کارش به‌عنوان سرپرست فدراسیون فوتبال به‌دنبال این بود که خودش باشد نه اینکه به فوتبال شخصیت و استقلال بدهد. چنین مسئولی (که اتفاقاً می‌خواهد در انتخابات ۸ شهریور شرکت کند و رئیس هم بشود)، چه کمکی می‌تواند به فوتبال ما بکند؟

جلالی و بخصوص ذوالفقارنسب نگران تیم امید هستند و شرکت نکردن تیم امید در مسابقات کشور‌های اسلامی را نشانه ضعف فدراسیون فوتبال می‌دانند. همه آن‌ها که دستی بر آتش ورزش دارند می‌دانند حال فوتبال خوب نیست. نمی‌شود دست روی دست گذاشت و نظاره کرد. ۱۱۰ روز دیگر که جام جهانی شروع شود تازه همه متوجه وخامت اوضاع خواهند شد و آن وقت است که هیچ مدیری نمی‌تواند گره‌های کور را باز کند.
تیم امید، در مسابقات قهرمانی آسیا در تاشکند نتایجی ضعیف گرفت و همین نتایج، قرعه ما را در مقدماتی المپیک ۲۰۲۴ پاریس بسیار سخت خواهد کرد. این تیم با این وضعیت نیاز به تقویت و حمایت دارد. تیم امید با سوءمدیریت فدراسیون فوتبال ضعیف شد، در تاشکند نتایج نامناسب گرفت و حالا با ادامه همین روند در فدراسیون، فاصله‌ای تا حذف از مقدماتی پاریس ندارد.

از مجموعه افرادی که تصمیم گیرنده و تصمیم ساز هستند، فقط یک چشم اگر بیدار باشد، مسیر تیم امید تغییر خواهد کرد. در ضرب‌المثل‌های ما آمده که شاهنامه آخرش خوش است؛ اما این قصه آخرش هم خوش نیست و نگران آن روز هستیم. تیم امید در چند دهه اخیر آرزوی حضور در فوتبال المپیک را داشته و همیشه چوب سوءمدیریت را خورده. نگذارید این حسرت طولانی، ۴ سال دیگر ادامه پیدا کند.