به گزارش مجله خبری نگار، علیرضا کمرئی معاون آموزش متوسطه وزارت آموزش و پرورش در برنامه «به وقت ایران» شبکه آموزش درباره کنکور و مسائل آن، اظهار کرد: کنکور یک مسأله با ابعاد مختلف اجتماعی، فرهنگی و حتی سیاسی، اقتصادی و گاهی امنیتی میتواند باشد یعنی نمیتوانیم کنکور را بدون ملاحظه همه جانبه ابعاد مختلف آن، تحلیل کنیم و برای آن نسخه بنویسیم و یک قانون یا اقدام را به سادگی رد یا اصلاحش کنیم.
وی ادامه داد: وقتی از کنکور صحبت میشود باید مراقبت کنیم که تغییرات در آن میتواند بخشی از جامعه را متأثر بسازد و عدم تغییر در آن میتواند رخوت، رکود و سستی در سیستم اجتماعی به وجود آورد؛ به همین دلیل وقتی که در طول ۵۰ سالی که از عمر کنکور میگذرد، مطالعه میکنیم، میبینیم که هر از چند گاهی برای نفی شرایط موجود و برای اینکه آثار زیانبار استیلای کنکور بر نظام آموزشی را مخصوصا نظام آموزش عمومی را تحلیل کنند، در رد آن بسیار صحبت کردند.
کمرئی افزود: امروزه تقریبا توافق وجود دارد که کنکور به شکل فعلی برای نظام آموزش عمومی و نظام تعلیم و تربیت رسمی عمومی یک بار است و آن را به شدت تحت تأثیر قرار داده و این تأثیر بسیار منفی و مخرب بر آموزش و پرورش عمومی ما محسوب میشود.
وی تصریح کرد: بنابراین آموزش و پرورش با تغییری که ناظر بر اقدامات اصلاحی باشد، کاملا موافق است و اتفاقا درباره اصلاحاتی که در شورای عالی انقلاب فرهنگی مطرح بود، حضور فعالانهای داشت و در کنار سایر دستگاهها سعی کرد که از منظر آموزش و پرورش بر روی مصوبات شورا اثر بگذارد، نگاههای خود را بیان کرده و تحلیل و استدلال کند و تقریبا میتوانم امروز بگویم در اغلب این ۱۲ مادهای که امروز پیشبینی شده است، آموزش و پرورش توافق نسبی داشته و بر اثر یک اجماع جمعی این سیاستها به عنوان پیشنویس نهایی به صحن شورای عالی انقلاب فرهنگی آمد.
معاون آموزش متوسطه وزارت آموزش و پرورش افزود: باید این نکته را مدنظر داشت که قرار نیست با این سیاستها همه مصائب و مسائل کنکور حل شود بلکه در واقع یک دسته مسائل اصلاحی است که هر کدام ناظر به اصلاح بخشی از آسیبهایی است که در کنکور مطرح است.
وی ادامه داد: شاید اصلیترین دلیلی که وزارت آموزش و پرورش بر اساس آن، اصلاح در وضعیت کنکور را دنبال میکند، تأثیری است که کنکور خواسته یا ناخواسته بر روی عدم تحقق اهداف نظام رسمی کشور میگذارد؛ از سوی دیگر به هر صورت مطالبه مردم بر اساس آن چیزی است که در جامعه میبینند و تبلیغ میشود.
کمرئی با اشاره به مصوبات سال ۹۲ و اصلاحیه که در سال ۹۵ درباره کنکور مطرح شد و اظهار کرد: بر اساس آن قانون به تدریج امتحانات نهایی به پایههای یازدهم و دهم تسری پیدا میکرد و با افزایش امتحانات نهایی، سهم سوابق تحصیلی افزایش پیدا میکرد، اما به دلایل متعددی این اتفاق نیفتاد.
وی توضیح داد: همین اصلاح را در وضعیت فعلی مراقبت کردند که تبدیل به آسیب جدی نشود. به جهت اینکه ما در پایه دوازدهم، امتحانات نهایی و کنکور داریم که سهم سوابق تحصیلی را لحاظ نمیکند و خودش به تنهایی تعیین کننده است و معتقدیم که سبب شده است که داوطلبان را در تنگنا و مضیقه روانی قرار دهد و استرس به آنها وارد کند و تعیین کننده سرنوشت آنها در ۴ ساعت باشد.
معاون آموزش متوسطه وزارت آموزش و پرورش گفت: اضافه کردن سالهای نهایی به پایههای یازدهم و دهم، این فشار را به دانشآموزان مضاعف میکرد. یعنی اگر در حال حاضر نگرانی از یک استرس در دوره کنکور هستیم، این موضوع با گسترش امتحانات نهایی، مضاعف میشود. البته بار و فشار در امتحانات در طول ۲۵ روز و یکسال است و توزیع میشود.
وی به طرح این پرسشی پرداخت و گفت:آیا مایل هستیم که دانشآموزان ما که باید در نظام تعلیم و تربیت رسمی عمومی، اهداف تعلیم و تربیت کشور بر آن واقع شود و آنها مستقل از آموزش عالی برای زیستن در جامعه تربیت شوند، قواعد و هنجارهای جامعه را یاد بگیرند و انسانهای نرمالی برای زیستن در این جامعه باشند، صرفا به این دلیل که میخواهد آموزش و پرورش مقدمه کنکور و آموزش عالی واقع شود، همه اهداف آموزشی را به فراموشی بسپاریم؟
کمرئی تصریح کرد: این موضوع، اصلیترین مسألهای است که باید دغدغه همه اهالی فرهنگ و خبرگان علمی و تجربی جامعه باشد و در این زمینه به صورت جدی با مسأله روبهرو هستیم و اگر سهم این یک عامل را به تنهایی در تحلیل لزوم تغییر بخواهیم بیان کنیم، کفایت میکند برای اینکه اثبات کنیم که آموزش و پرورش توسط کنکور به گروگان گرفته شده است.
وی تصریح کرد: امروز آنچه که به عنوان پیشرفت تحصیلی در قالب آزمون کنکور سنجیده میشود، مطلقا پیشرفت تحصیلی را نمیسنجد و دلیلش خیلی روشن است؛ زیرا پیشرفت تحصیلی باید اهداف تربیتی و تحصیلی نظام آموزشی کشور را بسنجد و همگان اذعان دارند که کنکور رایج به این اهداف توجه ندارد.
معاون آموزش متوسطه وزارت آموزش و پرورش ادامه داد: یکی از اشتباهاتی که در تحلیل میبینم این است که آموزش عالی و آموزش و پرورش و همه اجزا و ویژگیهایش را یکسان میبینیم؛ در حالی که در کشور ما یک تفکیکی بین این دو نظام آموزشی وجود دارد. آموزش و پرورش را یک حق برای مردم جامعه و کودکان کشور باید تلقی کنید در حالی که آموزش عالی یک امتیاز باید تلقی شود و اگر کسی فرصت را پیدا کرد، از مزایایی بهرهمند میشود.
وی افزود: نکته دیگر هم این است که آزمونها هم اینجا متفاوت است؛ آزمونهای آموزش و پرورش را آزمونهای ملاک محور میبینیم. در حالی که آزمونهای نظام سنجش و دانشگاه، آزمونهای هنجارمحور است؛ در آموزشهای ملاک محور میگوییم همینکه این دانشآموز این ملاکها را کسب کرد، صلاحیت و شایستگی ارتقا دارد بنابراین وقتی ۵۰ درصد اهداف نظام آموزشی محقق ساختیم میگوییم باید دانشآموز وارد پایههای بعدی شود، اما در آزمونهای سنجش، هرچقدر دشوارتر، احتمال تفکیکپذیری بیشتر است و این داستانهایی که هرازگاهی در کنکور ما ایجاد میشود ناشی از فشاری است که باید برای تفکیک پذیری آنها قائل شویم.
کمرئی با بیان اینکه کنکور، دانشآموزان را تک بعدی میسنجد، اظهار کرد: بر اساس سند تحول آموزش و پرورش، ۶ ساحت تربیتی را باید مدنظر قرار داد و انسان تمام ساحتی را باید در آموزش رسمی عمومی تربیت کنیم؛ بنابراین نباید اهداف نظام تعلیم و تربیت رسمی عمومی قربانی شرایطی شود که نهایتا آموزش عمومی تأمین کننده نیروی ورودی دانشگاهها تلقی شود و این اشتباه بزرگی است.
وی تصریح کرد: اگرچه معتقدیم که به هر حال تربیت یافتگان آموزش رسمی عمومی باید قادر باشند که در آزمونهای رقابتی علمی هم صلاحیتهایی را کسب کنند، اما اهداف مستقلی برای تعلیم و تربیت قائل هستیم که اینها متأسفانه در شرایط فعلی تحتالشعاع کنکور قرار گرفته است.