به گزارش مجله خبری نگار،صبح امروز، سالن NFT ۱ در BFI ساوتبنک لندن میزبان یکی از داغترین نشستهای پرسشوپاسخ جشنواره فیلم لندن (London Film Festival) بود. دنیل دی-لوییس، بازیگر سهبار برنده اسکار، با شوخطبعی جلسه را آغاز کرد و گفت:
«من هنوز زندهام.»
این حضور برای ارائه اولین نمایش اثر جدید او با نام «Anemone» انجام شد؛ فیلمی که بازگشت او به بازیگری پس از سالها دوری را رقم میزند و توسط پسرش، رونان دی-لوییس، کارگردانی شده است.
مارک کرمود، منتقد برجسته بریتانیایی که گفتوگو را هدایت میکرد، در آغاز نشست گوشی خود را درآورد و گفت از پل توماس اندرسون، کارگردان فیلم «One Battle After Another» و همکار قدیمی دی-لوییس، خواسته تا سوالی برای این بازیگر بفرستد.
اندِرسون در ایمیلی که خوانده شد نوشت:
«این راز نیست؛ دنیل نویسندهای فوقالعاده است. مشارکتهای او در دیالوگ، چه پیش از فیلمبرداری و چه به صورت بداهه در لحظه، از نقاط قوت پنهانش هستند. او بسیار اهل مطالعه است… واقعاً کنجکاوم بدانم برای شکل دادن به این فیلم چه میخوانده و چه کتابهایی در کار تأثیر گذاشتهاند.»
دی-لوییس پاسخ داد که هنگام آمادهسازی نقش در «Anemone» بهویژه تحت تأثیر دو کتاب از نویسنده آمریکایی کنت هاروف با نامهای Plainsong و Eventide بوده است:
«در هر دو کتاب با یک جامعه آشنا میشوید. دو شخصیت که بیش از همه مرا مجذوب کردند، برادران مزرعهدار سالخوردهای بودند که تقریباً در سکوت کامل با یکدیگر زندگی میکردند. آنها یک درک تلویحی داشتند و هیچ نیازی به کلمات احساس نمیکردند.»
بخش مهمی از نشست به مرور فیلمهای دی-لوییس اختصاص داشت؛ از جمله کار او در فیلم «My Left Foot» ساخته جیم شریدان در سال ۱۹۸۹. در این فیلم، او نقش نویسنده و نقاش ایرلندی کریستی براون را بازی کرد که مبتلا به فلج مغزی بود و تنها بر پای چپ کنترل داشت.
دی-لوییس گفت که امروز هرگز چنین فیلمی را نمیتوانست بازی کند و حتی آن زمان هم بازیاش «قابل سؤال» بوده است. او توضیح داد که برای آماده شدن، مدتی را با جوانان معلول در یک کلینیک دوبلین گذرانده و آنها گفته بودند که فکر نمیکنند باید این نقش را بازی کند:
«گفتم میفهمم چه میگویید، اما فکر میکنم این داستان مهمی است و ممکن است فقط اگر من بازی کنم ساخته شود. این توجیه نسبتاً ضعیفی برای کاری بود که صرفاً میخواستم انجام دهم.»
او درباره روش مشهورش افزود:
«راحت است که بگویند من دیوانهام، اما برایم کاملاً منطقی است. وقتی مسئولیتی مثل به تصویر کشیدن زندگی کریستی براون را بر عهده داری، باید تا حدی که انساناً ممکن است، تلاش کنی بفهمی بودن در آن وضعیت چه حسی دارد.»
دی-لوییس با احترام از مارلون براندو یاد کرد و گفت روزی براندو با او تماس گرفته تا شاید روی پروژهای کار کنند. همچنین از تحسین عمیقش نسبت به آثار کن لوچ، کارگردان برجسته بریتانیایی، گفت و فیلم Kes محصول ۱۹۶۹ را «شاهکاری جاودان» خواند.
در پایان نشست، دنیل دی-لوییس رو به پسرش رونان که با «Anemone» اولین فیلم بلند خود را ساخته، گفت:
«آرام پیش برو.»
او توضیح داد که در ابتدای کار، فشار زیادی برای تولید سریع آثار داشت، اما بعد درک کرد بهترین بازیهایش حاصل فرآیند منحصربهفردی هستند که نیاز به زمان دارد.
این فیلم در شمال انگلستان روایت میشود و داستان مردی است که برای ارتباط دوباره با برادر گوشهگیر و منزویاش، سفری به دل جنگل آغاز میکند؛ رابطهای پیچیده که دههها پیش با وقایع سرنوشتساز تغییر کرده است.
فیلم را رونان دی-لوییس بر اساس فیلمنامهای مشترک با پدرش ساخته است. کمپانی Plan B به تهیهکنندگی برد پیت، تولید را انجام داده و بازیگرانی، چون ساموئل باتمبلی، سافیا اوکلی-گرین و سامانتا مورتون نقشآفرینی کردهاند.
جشنواره فیلم لندن تا ۱۹ اکتبر ادامه دارد.