به گزارش مجله خبری نگار، میخائیل بولکوف، دانشجوی دکترا و پژوهشگر موسسه مطالعات پیری در مرکز تحقیقات پیریشناسی و بالینی دانشگاه پیروگوف روسیه، در مصاحبه باGazeta.Ru گفت: تنها ۲۵ درصد از امید به زندگی توسط ژنها تعیین میشود. ۲۵ درصد دیگر توسط شرایط اجتماعی و مالی در اوایل کودکی تعیین میشود و سبک زندگی بیشترین تأثیر را دارد.
بولکوف توضیح داد: «در طول ۲۰۰ سال گذشته، میانگین طول عمر انسان دو برابر شده است. این امر در درجه اول به دلیل بهبود شرایط زندگی، کار، بهداشت و نظافت بوده است. سپس ظهور آنتیبیوتیکها، واکسیناسیون و در دهههای اخیر، مراقبتهای پزشکی پیشرفته و در دسترس که به ما امکان میدهد با خطرناکترین شرایط کنار بیاییم، رخ داده است.»
تحقیقات به طور فزایندهای تأیید میکنند که باور رایج مبنی بر «ارثی بودن» طول عمر تا حد زیادی اشتباه است. مطالعات علمی نشان میدهد که ژنتیک در واقع نقش بسیار کمتری از آنچه معمولاً تصور میشود، ایفا میکند.
به گفته این متخصص، دانشمندان بارها دادههای بیولوژیکی خانوادههای افراد با طول عمر بالا و جمعیتهای ساکن در مناطقی با امید به زندگی بالا را تجزیه و تحلیل کردهاند. این مطالعات ساختار عوامل مؤثر را تأیید کردهاند: یک چهارم امید به زندگی توسط ژنتیک تعیین میشود، یک چهارم دیگر توسط وضعیت اجتماعی-اقتصادی والدین و شرایط زندگی در اوایل کودکی. ۵۰ ٪ باقی مانده به سبک زندگی در بزرگسالی و پیری بستگی دارد.
این دانشمند افزود: «طبق دادههای مدرن، طول عمر، از جمله موارد دیگر، توسط دوره جنینی تعیین میشود.»
این متخصص نتیجه گرفت که «مولفه» کلیدی طول عمر همچنان رفتار، عادات و سبک زندگی یک فرد است.
بولکوف در پایان گفت: «معلوم شد که ژنهای ما مانند کلید هستند، اما هر کسی میتواند ملودی خودش را بنوازد.»