به گزارش مجله خبری نگار/طبق مطالعهای که اخیراً در دانشکده پزشکی دانشگاه ژجیانگ انجام و در پورتال BMJ منتشر شده است، مشخص شد که یک سبک زندگی سالم به طور قابل توجهی تأثیر ژنها بر امید به زندگی را جبران میکند.
محققان از یک امتیاز ریسک پلیژنیک برای طول عمر استفاده کردند و شرکتکنندگان را به سه دسته ریسک تقسیم کردند: طولانی، متوسط و کوتاه. آنها همچنین یک امتیاز سبک زندگی سالم وزندار، شامل جنبههایی مانند عدم استعمال دخانیات، مصرف متوسط الکل، ورزش منظم، تغذیه سالم، خواب کافی و ترکیب بدنی سالم، ایجاد کردند.
محققان پس از بررسی دادههای ۳۵۳،۷۴۲ شرکتکننده با تبار اروپایی که به طور متوسط ۱۲.۸۶ سال پیگیری شدند، ۲۴،۲۳۹ مورد مرگ را یافتند. شرکتکنندگان به سه دسته طول عمر تعیینشده از نظر ژنتیکی و سه دسته سبک زندگی تقسیم شدند.
نتایج نشان داد که شرکتکنندگانی که از نظر ژنتیکی مستعد طول عمر کوتاه بودند، نسبت به افرادی که ژنهای افزایش طول عمر داشتند، در معرض خطر مرگ بیشتری قرار داشتند. همچنین مشخص شد که شرکتکنندگانی که سبک زندگی نامطلوبی داشتند، در مقایسه با افرادی که سبک زندگی سالمی داشتند، در معرض خطر مرگ بیشتری بودند.
جالب توجه است که این مطالعه اثر متقابل چند عاملی بین خطر ژنتیکی و سبک زندگی سالم را پیدا نکرد، اما دریافت که ترکیب بهینهای از انتخابهای سبک زندگی سالم، از جمله سیگار نکشیدن، ورزش منظم و رژیم غذایی سالم، میتواند خطر مرگ زودرس را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.
یافتههای این مطالعه بر اهمیت حفظ سبک زندگی سالم تأکید میکند، که میتواند تأثیر عمدهای بر امید به زندگی و کیفیت زندگی، صرف نظر از استعداد ژنتیکی، داشته باشد.