نه فقط برای لاغری| سورپرایزی در تزریقات لاغری که علاقه آقایان را جلب می‌کند!

به گزارش مجله خبری نگار، این مطالعه که توسط تیمی از محققان بیمارستان دانشگاه سنت لوئیس انجام شد، نشان داد مردانی که از دارو‌های GLP-۱ مانند سماگلوتید و تیرزپاتید استفاده می‌کردند، پس از ۱۸ ماه درمان، ۲۴ درصد افزایش در سطح تستوسترون خود مشاهده کردند.

تستوسترون یک هورمون محوری در بدن مردان است که مسئول عملکرد جنسی، رشد عضلات، تراکم استخوان، تولید گلبول‌های قرمز خون و تنظیم توزیع چربی است. سطح آن اغلب در مردان مبتلا به چاقی یا دیابت نوع ۲ پایین است و بر انرژی، میل جنسی و کیفیت کلی زندگی تأثیر منفی می‌گذارد.

این مطالعه شامل تجزیه و تحلیل سوابق پزشکی ۱۱۰ مرد بالغ مبتلا به چاقی یا دیابت نوع ۲ بود که به مدت یک سال و نیم به طور منظم تحت درمان با داروی شبه GLP-۱ قرار داشتند (همه شرکت‌کنندگان هیچ درمان تستوسترون قبلی یا همزمان دریافت نکرده بودند). دارو‌ها شامل موارد زیر بودند:

سماگلوتاید (اوزمپیک یا وگووی).

دولاگلوتاید (ترولیسیتی).

تیرزپاتیده (مونجارو یا زیبوند).

طبق نتایج، شرکت‌کنندگان به طور متوسط ۱۰٪ از وزن بدن خود را از دست دادند و سطح تستوسترون کل و آزاد آنها (تستوسترون آزاد زمانی استفاده می‌شود که علائم کمبود تستوسترون وجود داشته باشد، اما تستوسترون کل طبیعی به نظر برسد) از ۵۳٪ به ۷۷٪ افزایش یافت. این نتایج حتی پس از در نظر گرفتن سن، فعالیت بدنی و سایر شرایط سلامتی، از نظر آماری معنادار باقی ماند.

اگرچه مکانیسم بیولوژیکی دقیق پشت افزایش تستوسترون هنوز مشخص نیست، تحقیقات قبلی نشان می‌دهد که کاهش چربی، تبدیل تستوسترون به استروژن (هورمون زنانه) را کاهش می‌دهد، حساسیت بدن به انسولین را بهبود می‌بخشد و التهاب را کاهش می‌دهد که ممکن است به بازگرداندن تعادل هورمونی طبیعی کمک کند.

دکتر چلسی پورتیلو-کانالس، محقق ارشد این مطالعه، گفت: «مشخص است که کاهش وزن از طریق تغییرات سبک زندگی یا جراحی چاقی می‌تواند سطح تستوسترون را افزایش دهد. اما این یکی از اولین مطالعاتی است که نشان می‌دهد دارو‌های تجویز شده برای درمان چاقی نیز ممکن است به معکوس کردن این کاهش کمک کنند.»

علیرغم این نتایج مثبت، محققان تأکید کردند که این مطالعه یک رابطه علت و معلولی مستقیم را اثبات نمی‌کند، بلکه نشان‌دهنده یک ارتباط قوی است که شایسته پیگیری بیشتر است.

شایان ذکر است که سطح طبیعی تستوسترون بین ۳۰۰ تا ۱۰۰۰ نانوگرم در دسی‌لیتر است و از اواخر دهه سی زندگی به تدریج شروع به کاهش می‌کند. به گفته دکتر پورتیلو کانالس، این سطح ممکن است تا سن هفتاد و پنج سالگی تا ۳۵ درصد کاهش یابد.

برخلاف داروها، تستوسترون درمانی ممکن است عوارض جانبی مانند بدتر شدن آپنه خواب، بزرگ شدن پروستات، کاهش باروری و افزایش خطر لخته شدن خون ایجاد کند.

نتایج این مطالعه در کنفرانس سالانه ENDO ۲۰۲۵ انجمن غدد درون ریز که در سانفرانسیسکو برگزار شد، ارائه شد.

منبع: دیلی میل