بدون عوارض| یک روش جدید باعث می‌شود بدن "اوزمپیک طبیعی" تولید کند!

به گزارش مجله خبری نگار، در این زمینه، تحقیقات به سمت راه‌حل‌های رادیکال مبتنی بر تکنیک‌های ویرایش ژن، با هدف ایجاد تغییرات دائمی در بدن که نیاز به درمان دارویی مکرر را کاهش می‌دهد، در حال حرکت است.

یک مطالعه اخیر نشان داد که یک اصلاح ژنتیکی واحد می‌تواند به بدن اجازه دهد تا Ozempic طبیعی تولید کند، که به طور بالقوه نحوه درمان دیابت و چاقی را تغییر می‌دهد.

در این مطالعه، تیمی از محققان در ژاپن از CRISPR، یک تکنیک ویرایش ژن که معمولاً در درمان سرطان استفاده می‌شود، استفاده کردند. با استفاده از این تکنیک، تیم تحقیقاتی ژنی را وارد سلول‌های کبدی موش کردند تا به طور مداوم اگزناتید، ماده مؤثر در Byetta، دارویی که برای درمان دیابت نوع ۲ و چاقی استفاده می‌شود، تولید کند.

اکسناتید در کنار دارو‌هایی مانند اوزمپیک و وگووی که برای کنترل سطح قند خون استفاده می‌شوند، عمل می‌کند.

پس از تنها یک درمان، محققان توانستند موش‌های اصلاح‌شده ژنتیکی را وادار کنند تا به مدت شش ماه خودشان اگزناتید تولید کنند. در مرحله بعد، این موش‌ها در معرض یک رژیم غذایی پرکالری قرار گرفتند که برای چاق شدن و ابتلا به پیش‌دیابت، پیش‌زمینه دیابت نوع ۲، طراحی شده بود.

در مقایسه با موش‌های اصلاح ژنتیکی نشده، موش‌های اصلاح ژنتیکی شده مصرف غذای کمتری داشتند و ۳۴٪ کمتر وزن اضافه کردند. آنها همچنین به انسولین، هورمونی که مسئول تنظیم سطح قند خون است، بهتر پاسخ دادند.

اگرچه اصلاح ژنتیکی هیچ عارضه جانبی قابل توجهی ایجاد نکرد، اما موش‌هایی که این درمان را دریافت کردند، کمتر علائمی مانند حالت تهوع، استفراغ و فلج معده را تجربه کردند، که در افرادی که دارو‌هایی مانند Ozempic مصرف می‌کنند، رایج است.

اگرچه تأثیر این نتایج بر روی انسان هنوز نامشخص است، محققان معتقدند که این آزمایش گامی مهم در جهت توسعه درمان‌های دائمی برای بیماری‌های پیچیده‌ای مانند دیابت و چاقی است، ضمن اینکه وابستگی به دارو‌های دوره‌ای را کاهش می‌دهد.

در حال حاضر، افرادی که دارو‌هایی مانند Ozempic مصرف می‌کنند، باید دوز‌های منظمی از این دارو را برای حفظ سطح قند خون خود مصرف کنند، که در صورت تأیید ژن درمانی، ممکن است غیرضروری شود.

در این زمینه، نویسندگان این مطالعه از دانشگاه اوساکا نوشتند: «این مطالعه نشان می‌دهد که ویرایش ژنوم می‌تواند یک راه‌حل نوآورانه برای بیماری‌های پیچیده باشد و نیاز به دارو‌های مکرر را کاهش دهد.»

این تیم قصد دارد مطالعات بیشتری را برای آزمایش اثربخشی این روش درمانی در درمان بیماری‌هایی مانند دیابت و التهاب مزمن انجام دهد، گامی که می‌تواند راه را برای توسعه جایگزین‌های ایمن‌تر و مؤثرتر برای دارو‌های تزریقی هموار کند.

این مطالعه در مجله Nature Communications منتشر شده است.

منبع: دیلی میل