به گزارش مجله خبری نگار-شیکاگو: محققان آمریکایی اعلام کردند بسیاری از بیماران مبتلا به بیماری قلبی شدید، اما پایدار که بارها تحت مداخله پزشکی برای باز کردن شریانهای مسدود و تنگ شده قرار میگیرند، با دارو و تغییر سبک زندگی به همان نتایج دست خواهند یافت.
محققان افزودند که اگر پیشنهادهای آنها در عمل پزشکی به کار گرفته شود، میتوانند سالانه صدها میلیون دلار در مراقبتهای بهداشتی برای بیماران قلبی صرفهجویی کنند.
این مطالعه که با حمایت دولت انجام شد و حدود ۱۰۰ میلیون دلار هزینه داشت و در نشست انجمن قلب آمریکا در فیلادلفیا ارائه شد، بزرگترین مطالعه از نوع خود است که بررسی میکند آیا مداخلات برای بازگرداندن جریان خون طبیعی در بیماران مبتلا به بیماری قلبی پایدار، مزایای بیشتری نسبت به درمانهای محافظهکارانهتر مانند آسپرین، داروهای کاهشدهنده کلسترول و سایر اقدامات ارائه میدهد یا خیر.
حداقل دو مطالعه قبلی به این نتیجه رسیدهاند که اتساع شریانی، استنتگذاری و جراحی بایپس، علاوه بر درمان دارویی، در مقایسه با درمانی که شامل جراحی نمیشود، خطر حملات قلبی یا مرگ را به طور قابل توجهی کاهش نمیدهند.
کارشناسان میگویند بسیاری از متخصصان قلب تمایلی به تغییر این رویکرد ندارند، تا حدودی به این دلیل که بیمارانی که استنت دریافت میکنند، بهبود فوری را گزارش میدهند.
دکتر جودیت هوچمن، متخصص قلب در دانشگاه نیویورک لانگون که رهبری این مطالعه را بر عهده داشت، میگوید: سالانه حدود ۵۰۰۰۰۰ نفر به بیماری پایدار عروق کرونر مبتلا میشوند که در آن شریانهای تنگ شده باعث درد قفسه سینه، به ویژه پس از ورزش یا استرس عاطفی میشوند.
او افزود: «همیشه این ترس وجود دارد که اگر سریع کاری انجام ندهید، آنها دچار حمله قلبی شده و میمیرند.»
با این حال، این مطالعه هفت ساله که شامل ۵۱۷۹ بیمار بود، هیچ فایده قابل توجهی از مداخلات سریع جراحی نشان نداد.
اما درمانهای مداخلهای در حال حاضر منجر به بهبود علائم و کیفیت زندگی روزمره برای کسانی که از درد مکرر قفسه سینه رنج میبرند، شده است.
در طول مطالعه، همه افراد مشاوره دارویی و تغییر سبک زندگی دریافت کردند و حدود نیمی از شرکتکنندگان نیز تحت مداخله قرار گرفتند.
در ابتدای دوره مطالعه، گروهی که تحت درمان مداخلهای قرار گرفتند، در واقع مشکلات قلبی بیشتری را نسبت به گروهی که فقط دارو دریافت میکردند، تجربه کردند، اما این وضعیت تا سال چهارم تغییر کرد و در پایان هیچ تفاوت معناداری بین دو گروه وجود نداشت.
اما هوچمن گفت که این نتایج در مورد همه بیماران قلبی صدق نمیکند و توضیح داد: «اگر کسی دچار حمله قلبی شود، استنتها جان او را نجات میدهند.» (رویترز)