به گزارش مجله خبری نگار،در قدیم روستاهای ایران در فصل فراوانی شیر و ماست، ترخینه را درست میکردند و برای فصلهای دیگر انبار میکردند. ترخینه را شما نیز میتوانید درست کنید.
کشک: یک پیمانه
ترخینه دوغ: ۳ قرص
لوبیا چیتی، نخود، عدس: ۲۰۰ گرم
سبزی آش: ۵۰۰ گرم
نمک، زردچوبه، فلفل سیاه: یک قاشق غذاخوری
نعنا داغ، سیر داغ، پیاز داغ: ۳ قاشق غذاخوری
قرص ترخینه را حدود ۲ ساعت در آب خیس کنید. سپس با حبوبات که از قبل خیس کردهاید به همراه یک لیتر آب روی حرارت قرار دهید تا حبوبات پخته شود.
بعد سبزی را اضافه کرده و پس از چند جوش، نیمی از پیاز داغ و سیر داغ را اضافه کرده و نمک آش را اندازه کنید.
بعد از آن که آش جا افتاده شد آن در ظرف کشیده و روی آن را با کشک و نعنا داغ و پیاز داغ، تزیین کنید.
بلغور گندم (حلیمی): یک کیلو
ماست (دوغ) ترش پُرچرب: ۳ کیلو
نمک: ۲ قاشق غذاخوری
زردچوبه، فلفل سیاه: یک قاشق غذاخوری
کلاله زعفران (پودر نشده): نیم مثقال
پونه خشک: ۵۰ گرم
بلغور گندم را شسته و با مقداری آب حدود ۶ ساعت خیس کنید.
سپس آب آن را خالی کرده و ماست را که هم زده و یک دست شده است به آن اضافه کنید و روی حرارت ملایم قرار دهید تا کاملا پخته شود.
در پایان ساعت اول زردچوبه، فلفل، پونه و زعفران را اضافه کرده و بعد از آن که مواد به حالت خمیر کته مانندی در آمد شعله را خاموش کنید و اجازه دهید تا خنک شود.
سپس به اندازه یک نارنگی از مواد برداشته و فرم دهید. بعد آن را فشار داده تا صاف شود و در سینی بچینید و در جای خشک قرار دهید تا آب آن گرفته و خشک شود.
می توان ترخینهها را در فریزر نگه داشت و نیازی به خشک کردن ندارد.
این قرصها نباید بیشتر از یک سال بماند، چون طعم و بوی آن تغییر میکند.
ترخینه به گونههای مختلفی درست میشود، میتوان به جای ماست از آب انار استفاده کرد و به همان صورت خشک کرد.
گاهی حبوبات را نیز جداگانه میپزند و به ترخینه اضافه کرده و خشک میکنند.
ترخینههای خشک را بهتر است در یک کیسه پارچهای و در جای خشک و خنک نگهداری کنید تا کپک نزند.
میتوان به ترخینهی گندم مقداری گوجه اضافه نمود تا با آن خشک شود.
منبع: قند پهلو