به گزارش مجله خبری نگار، تنها در ایالات متحده، سالانه بیش از ۱۰۰۰۰۰ روش برای رفع انسداد در شریان کاروتید انجام میشود. در بسیاری از موارد، نشان داده شده است که برداشتن قسمت مسدود شده رگ خونی، خطر سکته مغزی را کاهش میدهد. اما خود این روش ممکن است وقوع آنها را تحریک کند.
بیماران علاوه بر جراحی یا مداخله استنت، داروهای رقیق کننده خون و داروهایی برای کاهش فشار خون و سطح کلسترول دریافت میکنند.
از آنجایی که این داروها در طول سالها بهبود یافتهاند، محققان این سوال را مطرح کردهاند که مداخلات معمول در انسداد شریان کاروتید هنوز در همه موارد ضروری است یا خیر.
محققان از ۴۲۹ بیمار، عمدتا افراد مسن، با تنگی شریان کاروتید حداقل ۵۰ درصد استفاده کردند، اما خطر سکته مغزی آنها زیاد نبود و کمتر از ۲۰ درصد بود.
همه شرکت کنندگان مطالعه داروهای معمول را دریافت کردند، و نیمی از آنها به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند، یکی جراحی شده و دیگری برای استنت گذاری.
این مطالعه که در مجله پزشکی The Lancet Neurology منتشر شده است، نشان داد که پس از دو سال، محققان تفاوتی را در میزان سکته مغزی، حمله قلبی یا مرگ مشاهده نکردهاند.
این صرف نظر از اینکه بیماران علائم تنگی شریان کاروتید را تجربه میکنند یا خیر، مانند ضعف ناگهانی، بی حسی در یک طرف بدن، مشکلات درک و صحبت کردن، از دست دادن ناگهانی بینایی، تاری دید یا سرگیجه.
مقالهای که با این مطالعه منتشر شد اظهار داشت که محققان به دنبال شرکت کنندگان در کارآزمایی برای سه سال دیگر ادامه خواهند داد و نتایجی که در آن مرحله ظاهر میشوند قابل اعتمادتر خواهند بود.
دکتر پل نادرکورن از مرکز پزشکی دانشگاه آمستردام، که این مطالعه را رهبری کرد، در بیانیهای گفت که یافتهها اکنون نشان میدهد که داروها به تنهایی احتمالا برای کاهش خطر سکته مغزی در ۷۵ درصد بیماران کافی هستند.
(رویترز)