به گزارش مجله خبری نگار، پزشک تاکید میکند که ناهماهنگی زمان خواب با فعالیتهای اجتماعی به طور قابل توجهی خطرات جسمی، اختلالات روانی و زوال شناختی را افزایش میدهد.
به گفته وی، محرومیت مزمن از خواب بر موارد زیر تأثیر میگذارد:
سیستم ایمنی: تا ۵۰ درصد کاهش تولید سلولهای ایمنی، افزایش ۳ برابری حساسیت به عفونت ها.
سلامت روان: اختلال حافظه کوتاه مدت، ۳۰ تا ۴۰ درصد کاهش تمرکز و افزایش خطر ابتلا به افسردگی دو برابر.
بیماریهای مزمن: ۴۵ درصد افزایش خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی، افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع دو، اختلالات فشار خون، افزایش وزن به دلیل عدم تعادل هورمونی
او اشاره میکند که خواب در طول روز "چرت زدن" به بهبود تمرکز و عملکرد فقط برای مدت کوتاهی کمک میکند. یعنی جبران کامل کمبود مزمن خواب شبانه با خواب روز غیرممکن است.
او میگوید: "خواب شبانه در تنظیم ریتم شبانه روزی و مراحل بهبودی عمیق بسیار مهم است، بنابراین توصیه نمیشود که به خواب روزانه به عنوان راه اصلی برای جبران محرومیت از خواب تکیه کنید. "