به گزارش مجله خبری نگار، این شبکههای عصبی میتوانند مانند موجودات زنده تکامل یابند و با محیط سازگار شوند.
لوز بلین، یکی از شرکت کنندگان در این پروژه، گفت: "ما به نوآوری خود به عنوان شکل جدیدی از زندگی نگاه میکنیم، چیزی شبیه به یک حیوان یا یک انسان. ما از دیدگاه مهندسی به هوش مصنوعی نزدیک میشویم که در آن از نورونهای بیولوژیکی به عنوان پایه استفاده میکنیم، اما آنها را به روشی کاملا جدید مرتب میکنیم.
به گفته توسعه دهندگان، این فناوری با سرعت و انعطاف پذیری شگفت انگیز در یادگیری مشخص میشود. به لطف این ویژگی ها، بسیار برتر از تراشههای سیلیکونی کلاسیک است که برای آموزش مدلهای زبان بزرگ مدرن مانند ChatGPT استفاده میشود.
سیستمی به نام هوش زیستی مصنوعی (SBI) در ۲ مارس ۲۰۲۵ در بارسلونا راه اندازی شد و نوید میدهد که پویاتر، پایدارتر و کارآمدتر از انرژی نسبت به جایگزینهای فعلی باشد.
کامپیوتر CL۱ نورونهای زنده مغز انسان را که در آزمایشگاه رشد کردهاند با یک آرایه مسطح از ۵۹ الکترود ترکیب میکند و تحریک دو طرفه و خواندن سیگنال را امکان پذیر میکند. این سیستم از سلامت سلول پشتیبانی میکند و کل واحد تنها ۸۵۰-۱۰۰۰ وات برق مصرف میکند.
فناوری سلولها را قادر میسازد تا شبکههای عصبی را تشکیل دهند که دائما در حال تکامل هستند، قادر به خودآموزی و سازگاری با محیط اطراف هستند.
در اوایل سال ۲۰۲۲، تیم تحقیقاتی یک "مغز قادر به بهبود خود" را کشف کرد که در آن ۸۰۰,۰۰۰ نورون انسان و موش برای اجرای یک بازی ویدیویی آموزش دیده بودند. اکنون، به لطف تجاری سازی CL۱، محققان این فرصت را خواهند داشت که طیف گستردهای از کاربردها، از توسعه دارو و آزمایش بالینی گرفته تا ایجاد سیستمهای کنترل خودمختار را مطالعه کنند.
برت کاگان، رهبر پروژه، گفت: "نسخه فعلی یک فناوری کاملا متفاوت است. پیش از این، ما از یک تراشه CMOS استفاده میکردیم که سرعت خواندن بالایی را ارائه میداد، اما اجازه نظارت بر وضعیت سلولها را نمیداد. علاوه بر این، کنترل تجمع بارها در حین کاتالیز یا تعادل صفحه امکان پذیر نبود که منجر به شارژ بیش از حد در طول تحریک طولانی مدت و آسیب به سلولها میشود.
سلولهای مغزی از سلولهای بنیادی خاص به دو روش به دست میآیند: روش اول شرایط رشد داخل رحم را با استفاده از مولکولهای کوچک شبیه سازی میکند و روش دوم ژنهایی را فعال میکند که آنها را به نورون تبدیل میکند. سپس این سلولها بر روی یک پایه سیلیکونی قرار میگیرند و در آنجا با استفاده از کاتالیزورهای الکتریکی به عنوان یک کامپیوتر واقعی شروع به کار میکنند. مهندسان همچنین یک پلت فرم ابری به نام Whotware-as-A-Service (WAAS) توسعه دادند که از طریق آن میتوان قدرت محاسباتی را برای CL۱ اجاره کرد.