به گزارش مجله خبری نگار، الکساندر کونونوف، دانشیار گروه روانشناسی کار و مشاوره روانشناسی در دانشگاه دولتی آموزش و پرورش گفت، عادت نگه داشتن دستان در جیبها نه تنها میتواند نشان دهنده ناامنی فرد، بلکه تمایل به تسلط در ارتباطات نیز باشد. به گفته وی، چنین حرکتی میتواند حالات روانی متفاوتی را نشان دهد.
از یک طرف، این ژست نشان میدهد که فرد نمیداند با دستانش چه کند و همچنین ناامنی خود را نشان میدهد. از طرف دیگر، ما میتوانیم کودکان خردسالی را به یاد بیاوریم که دستان خود را در جیب خود میگذارند، سر خود را بالا میبرند، چانههای خود را بالا میبرند و با تمام ظاهر خود برتری نشان میدهند. روانشناس توضیح داد.
وی تصریح کرد که این حرکت همچنین میتواند نشان دهنده کسالت یا تمایل فرد به پنهان کردن اهداف واقعی خود باشد. علاوه بر این، کونونوف خاطرنشان کرد که کف دستهای باز به طور سنتی با اعتماد همراه هستند، در حالی که دستهای پنهان میتوانند نشان دهنده تنش درونی و تمایل به کنترل احساسات باشند.
دستها در جیب، به خصوص اگر کلید، جاکلیدی، فندک داشته باشند، به فرد این فرصت را میدهد که خود را مشغول کند، یعنی به طور غیرمستقیم نشان میدهد که حوصله اش سر رفته و به آنچه در اطرافش اتفاق میافتد بی علاقه است.
پیش از این، جراح الکسی بزروکاوی گفته بود که ترک خوردن تصادفی مفاصل در صورتی که ناشی از تشکیل حبابهای گاز در مایع سینوویال باشد، میتواند بی خطر باشد. به گفته وی، خرد کردن مکرر میتواند منجر به آسیب به رباطها یا کپسول مفصلی شود.