به گزارش مجله خبری نگار، محققان دادههای نزدیک به نیم میلیون مرد و زن با میانگین سنی ۷۳ سال در انگلستان را تجزیه و تحلیل کردند تا اثرات شناختی داروهای مورد استفاده برای درمان درد، التهاب، پوکی استخوان، بیماری قلبی، آسم، آلرژی و فشار خون بالا را مطالعه کنند.
نتایج نشان داد که برخی از داروها تأثیر مثبتی بر شناخت داشتند، افرادی که از آنها استفاده میکردند در مقایسه با افرادی که آنها را مصرف نکردند، تستهای حافظه و واکنش بهتری داشتند. اینها شامل آسپرین، کدئین، دیکلوفناک (ولتارن)، و همچنین اسیدهای چرب امگا ۳، گلوکزامین، آتورواستاتین، امپرازول، لانسوپرازول و مکملهای مولتی ویتامین هستند.
محققان دریافتند که ایبوپروفن، یک مسکن رایج که برای درمان سردرد، دندان درد، علائم کمر و سرماخوردگی استفاده میشود، ممکن است سرعت واکنش و تواناییهای ذهنی را بهبود بخشد و آن را به همان اندازه که برای کاهش فشار خون بالا مفید است، برای مغز مفید است.
در مقابل، محققان دریافتند که پاراستامول و فلوکستین (یک داروی ضد افسردگی تجویزی) بیشترین اثرات منفی را بر حافظه و حل مسئله دارند. آمی تریپتیلین، که برای درمان میگرن استفاده میشود، همچنین با کاهش قابل توجهی در تواناییهای شناختی همراه است.
محققان تأیید کردند که مطالعه آنها فقط ارتباط بین استفاده از این داروها و اثرات شناختی را نشان میدهد، اما به طور مستقیم ثابت نمیکند که علت آن است. با این حال، آنها بر لزوم گنجاندن ارزیابیهای شناختی در آزمایشهای بالینی آینده همه داروهای جدید تاکید کردند تا اطمینان حاصل شود که ایمنترین و موثرترین درمانها برای بیماران انتخاب میشوند.
پروفسور مارتین روسور، عصب شناس و نویسنده اصلی این مطالعه، توضیح داد: "عوارض جانبی شناختی داروهای رایج میتواند تأثیر قابل توجهی داشته باشد، بنابراین باید در آزمایشهای بالینی در نظر گرفته شود تا از ایمنی طولانی مدت بیمار اطمینان حاصل شود.
محققان خاطرنشان کردند که مطالعات در مورد تأثیر داروها بر تواناییهای شناختی هنوز محدود است، به ویژه که اکثر مصرف کنندگان آنها افراد مسن هستند که اغلب چندین دارو را به طور همزمان مصرف میکنند و تعیین اثر دقیق هر دارو را دشوار میکند. هر گونه زوال شناختی نیز ممکن است به اشتباه به پیری نسبت داده میشود تا اثر خود دارو نسبت داده میشود.
این مطالعه در مجله Brain and Behavior منتشر شد.
منبع: دیلی میل