به گزارش مجله خبری نگار، در این مطالعه، تیم تحقیقاتی موشها را در چندین کار مانند جمع آوری آب یا دریافت پاداش از بیسکویت در پیچ و خم آموزش دادند. سپس الکترودها برای اندازه گیری فعالیت مغز نصب شدند و دوربینهایی در مقابل چشمان موشها قرار گرفتند تا تغییرات مردمک چشم را هنگام یادگیری وظایف و خواب ردیابی کنند. آنها دریافتند که خاطرات جدید زمانی که مردمک در طول یک زیر فاز خواب غیر REM منقبض میشود، دوباره برقرار میشوند، در حالی که خاطرات قدیمی با گشاد شدن مردمک چشم دوباره شروع میشوند.
محققان توضیح دادند که این توانایی مغزی مرتبط با حرکت چشم در طول خواب "برای جلوگیری از فراموشی فاجعه بار" بسیار مهم است، یعنی لنگر انداختن خاطرات جدید به قیمت خاطرات قدیمی، که به تثبیت خاطرات و جلوگیری از تداخل اطلاعات جدید با اطلاعات قدیمی کمک میکند.
نتایج نشان داد که خاطرات در طول خواب غیر REM ریشه میگیرند، مرحلهای که در آن چشم به سرعت حرکت نمیکند. آزارا اولیوا، یکی از نویسندگان این مطالعه، گفت که مرحله بسیار کوتاه است، فقط ۱۰۰ میلی ثانیه، که در انسان به سختی قابل مشاهده است.
مغز بین یادگیری جدید و دانش قدیمی در طول خواب در نوسان است که از حافظه در برابر تداخل محافظت میکند.
نتایج نشان داد که ساختار خواب در موشها متنوعتر و شبیه به مراحل مشاهده شده در انسان نسبت به آنچه قبلا تصور میشد، است.
محققان امیدوارند که این یافتهها به توسعه تکنیکهایی برای بهبود حافظه در انسان کمک کند. علاوه بر این، آنها ممکن است به پیشرفت زمینههایی مانند هوش مصنوعی کمک کنند، جایی که میتوان این فرآیندهای عصبی را به منظور توسعه سیستمهای هوشمند موثرتر شبیه سازی کرد.
این مطالعه در مجله "Nature" منتشر شده است.
منبع: ایندیپندنت