مغز خاطرات ترسناک را کجا ذخیره می‌کند؟

به گزارش مجله خبری نگار، برای تعیین اینکه خاطرات مربوط به ترس از کجا در مغز سرچشمه می‌گیرند، آزمایشگاه دکتر استفان سیگلباوم در موسسه زاکرمن دانشگاه کلمبیا از یک تکنیک قدرتمند برای انجام یک سری آزمایشات بر روی موش‌ها استفاده کرد.

در طول این مطالعه، دانشمندان هیپوکامپ را بررسی کردند، ناحیه‌ای از مغز که نقش کلیدی در حافظه انسان و موش دارد. به طور خاص، آنها بر روی منطقه CA۲ تمرکز کردند که برای حافظه اجتماعی و توانایی به خاطر سپردن افراد دیگر مهم است، و منطقه CA۱ که برای به خاطر سپردن مکان‌ها مهم است.

این تیم برای اولین بار کشف کرد که CA۱ و CA۲ به ترتیب سایت‌ها و افراد مرتبط با یک تجربه تهدید را رمزگذاری می‌کنند.

نتایج نشان می‌دهد که به غیر از شناسایی افراد، CA۲ به ثبت جنبه‌های پیچیده‌تر حافظه اجتماعی کمک می‌کند: در این مورد، آیا فرد دیگری ایمن است یا خطرناک.

دکتر Bejah Kasrayan، محقق فوق دکترا در آزمایشگاه Segelbaum و نویسنده اصلی مطالعه جدید، گفت: "برای همه گونه‌هایی که در محافل اجتماعی زندگی می‌کنند، از جمله موش‌ها و انسان‌ها، داشتن خاطرات اجتماعی ضروری است که به آنها کمک می‌کند از تجربیات آینده با دیگران که ممکن است مضر باشد و در عین حال ما را برای افرادی که ممکن است مفید باشند باز نگه می‌دارد. خاطرات ترسناک برای بقا مهم هستند و به ایمن نگه داشتن ما کمک می‌کنند. "

برای بررسی اینکه خاطرات اجتماعی ترسناک در مغز کجا بوجود می‌آیند، دکتر کسرایان و همکارانش به موش‌های منفرد این امکان را دادند که در جایی بدوند، با موش دیگری که برای آنها ناشناخته است ملاقات کنند و ضربه خفیف پا را دریافت کنند (مانند شوک الکترواستاتیکی که افراد ممکن است پس از راه رفتن روی فرش و لمس دستگیره در تجربه کنند). دویدن در جهت مخالف برای ملاقات با یک غریبه دیگر ایمن بود.

موش‌ها به سرعت یاد گرفتند که از غریبه‌ها و مکان‌های مرتبط با تروما دوری کنند و این خاطرات حداقل ۲۴ ساعت طول کشید.

برای تعیین محل ذخیره این خاطرات در هیپوکامپ، تیم موش‌ها را از نظر ژنتیکی اصلاح کردند تا بتوانند به طور انتخابی مناطق CA۱ یا CA۲ را سرکوب کنند. با کمال تعجب، بستن هر منطقه اثرات بسیار متفاوتی داشت.

هنگامی که دانشمندان CA۱ را ساکت کردند، موش‌ها دیگر نمی‌توانستند به یاد بیاورند که کجا برق گرفتگی شده اند، اما هنوز هم غریبه‌ای را که با این تهدید مرتبط بود به یاد می‌آوردند. هنگامی که آنها CA۲ را ساکت کردند، موش‌ها به یاد آوردند که کجا آسیب دیده اند، اما به طور تصادفی از غریبه‌هایی که ملاقات کرده بودند می‌ترسیدند.

این یافته‌های جدید نشان می‌دهد که ناحیه CA۲ به موش‌ها کمک می‌کند تا به یاد بیاورند که آیا برخورد‌های قبلی با دیگران تهدید شده یا ایمن است. این یافته‌ها همچنین با تحقیقات قبلی که توضیح می‌دهد چگونه CA۱ خانه سلول‌های مکانی است که مکان‌ها را رمزگذاری می‌کند، سازگار است.

تحقیقات قبلی نشان داده است که CA۲ در بسیاری از شرایط عصبی روانپزشکی مانند اسکیزوفرنی و اوتیسم دخیل بوده است. بر اساس مطالعه جدید، بررسی بیشتر CA۲ ممکن است به درک بهتر اضطراب اجتماعی، اختلال استرس پس از سانحه و سایر شرایطی که ممکن است منجر به کناره گیری اجتماعی شود، کمک کند.

نتایج دقیق در ۱۵ اکتبر در مجله Nature Neuroscience منتشر شد.

منبع: مدیکال اکسپرس