به گزارش مجله خبری نگار،اگرچه اغلب دور انداخته میشود، اما اکثریت خوراکی بوده و حاوی مواد مغذی مانند فیبر، ویتامین ها، مواد معدنی و ترکیبات گیاهی قدرتمند میباشد.
انبه یک میوه محبوب است که معمولا پوست آن را قبل از خوردن جدا کرده و دور میاندازند.
برخی افراد استدلال میکنند که پوست انبه – که بسیار مغذی است – باید به جای دور ریختن آن مصرف شود
انبه (نام علمی: Mangifera indica) یک میوه استوایی است که به دلیل طعم شیرین و محتوای بالای مواد مغذی آن مشهور است.
تا زمانی که میوه به طور کامل برسد پوست بیرونی سبز است. هنگامی که رسیده میشود بسته به نوع انبه پوست سایههای زرد، قرمز یا نارنجی مییابد.
فواید تغذیهای انبه به خوبی ثابت شده است. این میوه منبع عالی از فیبر، ویتامینهای A، C، E و B۶ و همچنین مواد معدنی پتاسیم و مس است.
انبه همچنین حاوی ترکیبات گیاهی مختلفی از جمله پلی فنول و آنتی اکسیدانهای کاروتنوئیدی است.
مانند گوشت میوه انبه، پوست آن بسیار مغذی است.
تحقیقات نشان میدهد که پوست انبه مملو از پلی فنول ها، کاروتنوئیدها، فیبر غذایی، ویتامین C، ویتامین E و ترکیبات گیاهی مفید مختلف است.
افرادی که از رژیمهای غذایی سرشار از ویتامین C، پلی فنولها و کاروتنوئیدها استفاده میکنند خطر ابتلا به بیماریهای قلبی، سرطانهای خاص و زوال شناختی را کاهش میدهند.
یک مطالعه لوله آزمایشی نشان داد که عصاره پوست انبه خواص آنتی اکسیدانی و ضد سرطانی قوی تری نسبت به عصاره گوشت انبه نشان میدهد.
علاوه بر این پوست این میوههای شیرین سرشار از تری ترپنها و تری ترپنوئیدهاست – ترکیباتی که خواص ضد سرطانی و ضد دیابتی را نشان داده اند.
پوست همچنین مملو از فیبر است که برای سلامت دستگاه گوارش و تنظیم گرسنگی مهم است.
در واقع فیبر ۴۵ تا ۷۸ درصد از وزن کل پوست انبه را تشکیل میدهد.
پوست انبه حاوی اوروشیول است – ترکیبی از مواد شیمیایی آلی که در پیچک سمی و بلوط سمی نیز یافت میشود.
اوروشیول میتواند واکنش آلرژیک را در برخی افراد بهویژه آنهایی که به پیچک سمی و سایر گیاهان حاوی اوروشیول حساسیت دارند، تحریک کند.
توجه داشته باشید که مصرف پوست انبه ممکن است باعث خارش پوست و تورم پوست شما شود.
بسیاری از میوهها و سبزیجات با آفتکشها درمان میشوند تا با عفونتهای باکتریایی و حشراتی که ممکن است به محصولات آسیب برسانند مبارزه کنند.
در حالی که کندن پوست انبه مصرف این مواد شیمیایی بالقوه مضر را کاهش میدهد خوردن پوست مصرف را افزایش میدهد.
تحقیقات قرار گرفتن در معرض آفت کشها را با اثرات منفی بر سلامتی مانند اختلال در سیستم غدد درون ریز، مشکلات تولید مثل و افزایش خطر ابتلا به برخی سرطانها مرتبط میکند.
به خاطر داشته باشید که این اثرات در درجه اول با قرار گرفتن در معرض آفت کشهای زیاد و معمول مرتبط است نه مقادیر کمی که از خوردن پوست میوه خورده میشود.
اگرچه میوه انبه شیرین، نرم و دلپذیر است، اما بافت و طعم پوست انبه ممکن است اشتها آور به نظر نرسد.
نسبتا غلیظ است، جویدن آن دشوار است و طعم آن کمی تلخ است.
علیرغم مزایای تغذیهای آن بافت فیبری و طعم نامطبوع پوست انبه ممکن است اشتهای شما را از بین ببرد.
مشخص شده است که پوست انبه خوراکی و مملو از مواد مغذی مهم و ترکیبات گیاهی قدرتمند است.
با این حال معایبی که دارد مانند بافت سخت، طعم تلخ و بقایای بالقوه آفت کشها یا واکنشهای آلرژیک بیشتر از مزایای ذکر شده در بالاست.
در حقیقت همان مواد مغذی موجود در پوست انبه در بسیاری از میوهها و سبزیجات دیگر وجود دارد بنابراین لازم نیست طعم ناخوشایند پوست انبه را تحمل کنید تا از مزایای سلامتی بالقوه آن بهرهمند شوید.
اگر میخواهید پوست انبه را امتحان کنید، چند راه برای خوردن آن وجود دارد.
سادهترین راه این است که به سادگی انبه را مانند سیب، گلابی یا هلو مصرف کنید بدون اینکه پوست آن را جدا کنید.
برای پوشاندن طعم کمی تلخ سعی کنید برشهای انبه را روی اسموتی مورد علاقه خود بریزید. مخلوط کردن پوست انبه با غذاهای خوشمزه دیگر یک راه عالی برای خوش طعمتر کردن آن است.
چه برش بزنید و چه به طور کامل میل کنید حتما پوست را با آب یا پاک کننده میوه و سبزیجات بشویید تا بقایای آفت کشها پاک شود.
پوست انبه خوراکی و مملو از مواد مغذی مانند ویتامین ها، فیبر و آنتی اکسیدان است.
اگرچه ممکن است فواید سلامتی داشته باشد، اما طعم ناخوشایندی دارد، ممکن است بقایای آفت کشها را حفظ کند و حاوی ترکیباتی است که ممکن است باعث واکنشهای آلرژیک شود.
در حالی که خوردن پوست انبه برای اکثر مردم بی خطر است، غیر ضروری است.
صرفا مصرف یک رژیم غذایی سرشار از غذاهای کامل – از جمله محصولات تازه و رنگارنگ – تمام مواد مغذی مورد نیاز بدن شما را تامین میکند.
منبع:سومیتا