سیدی که عصر تاسوعا حاجتش را گرفت

به گزارش مجله خبری نگار، هر ساله در روز تاسوعا هنگام برافراشته شدن پرچم‌های عزادارای در مرکز بخش صحرای باغ، داغِ نبود مداح معروف سید محیا قتالی بیش از پیش احساس می‌شود.

کسی که هرساله حدود یک ماه قبل از محرم سیاه پوش می‌شد و نوحه‌های خود را زمزمه می‌کرد تا روز موعود فرا می‌رسید و سید دیگر سید قبلی نبود. 

هر کسی که سید را می‌شناخت می‌دانست که در روز‌های ابتدایی محرم یعنی در ده روز و شب عزادارِ واقعی بود و تمام تلاشش را به کار می‌گرفت تا برگزاری مجلس عزای امام حسین علیه السلام و یاران با وفایش را به نحو احسن به انجام برساند. 

پیراهن سیاهی که کفن سید محیی شد

نوزده سال پیش در سال ۱۳۸۴ سید محیی در یک سانحه رانندگی دچار جراحت شد و زخمهایش او را برای رسیدن به آرزویش یاری کردند تا اینکه در عصر روز تاسوعا «یاحسین» گویان به حسین و یارانش لبیک گفت. 

اگر برگ‌های تاریخ را ورق بزنیم به استرس‌های آن روز برمیگردیم در سال ۱۳۸۴ همان روزی که در روز تاسوعا طبق روال تجمع هیات مذهبی در حسینیه ولی عصر (ج) به اتمام رسید و خبر ناگوار و تلخ آسمانی شدن سید محیا در عصر تاسوعا به مردم رسید.

تاریخ صحرای باغ تا کنون تشییع پیکر این چنینی را به چشم ندیده بود از فداغ تا عمادشهر موج خودرویی و موتوری تا صدای لااله الا الله‌هایی که از دروازه قرآن شیعه و سنی یک صدا برای تشییع پیکر سید محیی سر دادند و در شب شام غریبان حسین علیه السلام در جوار امام زاده شاه قتال چهره به بالین خاک نهاد.

داغ سید محیا قتالی گرچه هنوز بر دل مانده ولی هنوز بیرق و عَلَمی که وی از پدر و جد خویش به ارث رسیده بود را همچنان سید عباس و برادرانش هر ساله برافراشته نگه می‌دارند و به یاد وی در همین شب نوحه حماسی «نموده خاموش» وی نیز توسط مداح اهل بیت کربلایی محمد مبینی برای زنده نگه داشتن یادش زمزمه می‌شود.