نه همین لباس زیباست... فروش پیراهن و درآمدی که تیم‌های ایرانی ندارند

به گزارش مجله خبری نگار، فوتبال در شرایطی سال‌های زیادی است که به یک صنعت تبدیل شده که باشگاه‌های مختلف با حضور در بخش‌های مختلف آن، دست به درآمدزایی می‌زنند. درآمد‌هایی که حدود ۷۰ درصد آن از طریق حق پخش تلویزیونی به دست می‌آید که این اتفاق هنوز در فوتبال ایران رخ نداده و باشگاه‌های ما از آن محروم هستند. یکی دیگر از راه‌های درآمدزایی هم جذب اسپانسر است که بیش از نیمی از باشگاه‌های ایرانی چندان از آن برخوردار نیستند و برخی تیم‌های پرطرفدار مانند پرسپولیس و استقلال توانسته‌اند اسپانسر‌های تقریباً خوبی را به همکاری با خود متقاعد کنند. در این میان، یکی دیگر از راه‌های پول درآوردن باشگاه‌ها، فروش پیراهن بازیکنان است که با توجه به اینکه قانون کپی‌رایت در کشور ما چندان رعایت نمی‌شود، پیراهن اصلی و تقلبی همه تیم‌های داخلی و خارجی را از فروشگاه‌های ورزشی منیریه می‌توان به راحتی پیدا کرد.

در این میان منصور قنبرزاده نایب رئیس دوم فدراسیون فوتبال، در گفت‌وگوی اخیرش با برنامه ورزش و مردم در توضیح شرایط تعیین سقف بودجه، با اشاره به اینکه بالاترین درآمد عملیاتی باشگاه‌های ما، ۵۰۰ میلیارد و خرده‌ای بوده گفته است: «این رقم فقط برای حقوق و دستمزد نیست و برای اردو‌های تدارکاتی و سفر‌های تیم و تجهیز ورزشگاه، البسه و... هم هست. با توجه به تورمی که داشتیم، باید ۳۰ تا ۴۰ درصد هم روی این رقم بگذاریم که در مجموع سقف بالای ۷۰۰ میلیارد تومان می‌شود، به‌خصوص که این باشگاه‌ها، تیم‌های پایه هم دارند. سقفی ۳۲۵ میلیارد تومانی که ما اعلام کردیم، فقط برای انعقاد قرارداد است.»

قنبرزاده در حالی از البسه به عنوان یکی از راه‌های درآمدزایی باشگاه‌های ایرانی نام برده که نگاهی واقع‌گرایانه به این بازار نشان می‌دهد که باشگاه‌های ایرانی سهم چندانی از فروش لباس ندارند. مصطفی لشکری، مدیر روابط عمومی باشگاه پرسپولیس درباره فروش لباس‌های سرخپوشان به «ایران ورزشی» گفت: «ما در فصل گذشته به خصوص نیم فصل دوم، از طریق فروشگاه آنلاین باشگاه مقداری فروش لباس داشتیم، اما از آنجایی که کپی رایت رعایت نمی‌شود، فروش لباس ما آنقدر نیست که بخواهد روی سقف بودجه تأثیر بگذارد. الان تولیدی‌های زیرزمینی لباس‌های فیکی را تولید می‌کنند که با لباس اصلی تیم مو نمی‌زند و با یک سوم قیمت در بازار می‌فروشند.».

اما صادق درودگر که پیش از این در کمیته بازاریابی فدراسیون فعالیت داشت، درباره فروش لباس تیم‌ها عنوان کرد: «ما کپی‌رایت داریم و مالکیت و فروش لباس‌ها در اختیار باشگاه‌ها و تولیدکننده است، اما اگر مشکلی پیش بیاید، باید بروند و شکایت کنند. مثل آل‌اشپورت زمانی که لباس پرسپولیس و استقلال را تولید می‌کرد، از خاطیان شکایت کرد و توانست غرامت سنگینی هم بگیرد.»

با این حال، گزارشی که سایت ترانسفرمارکت با استناد به گزارش یوفا با بررسی ۱۰ تیم موفق فوتبال اروپا که در زمینه فروش پیراهن بیشترین درآمد را داشته‌اند، نشان می‌دهد، آنها در این زمینه هم با فوتبال ایران اختلافی نجومی دارند. در فصلی که گذشت، بارسلونا با درآمد ۱۷۹ میلیون یورویی که از فروش پیراهن بازیکنانش به دست آورد، در صدر موفق‌ترین باشگاه‌ها در این خصوص قرار گرفت و رئال مادرید هم با درآمد ۱۵۵ میلیون یورویی خود از فروش پیراهن بازیکنانش در جایگاه دوم ایستاد. پس از این دو تیم اسپانیایی، بایرن مونیخ با درآمد ۱۴۷ میلیون یورو در جایگاه سوم قرار گرفت و لیورپول با (۱۳۲ میلیون یورو)، منچستریونایتد (۱۳۰ میلیون یورو)، پاری سن ژرمن (۹۷ میلیون یورو)، آرسنال (۸۹ میلیون یورو)، چلسی (۸۷ میلیون یورو)، یوونتوس و تاتنهام (۷۴ میلیون یورو)، در جایگاه‌های چهارم تا دهم این فهرست قرار دارند.

چنین درآمدزایی با پیوستن کریستیانو رونالدو به النصر هم به دست آمد و این باشگاه عربستانی در دی ماه ۱۴۰۱ و در کمتر از ۴۸ ساعت با فروش پیراهن شماره هفت رونالدو، نزدیک به سه میلیون ریال عربستان از فروش پیراهن این بازیکن درآمد کسب کرد که بیش از ۳۳ میلیارد تومان می‌شود.