به گزارش مجله خبری نگار/ورزش سه: رانگنیک در یک کنفرانس مطبوعاتی میگوید: «من با تمام وجودم سرمربی تیم اتریش هستم. من واقعاً از این کار لذت میبرم و مصمم هستم که مسیر خود با اتریش را با موفقیت ادامه دهم.»
و در ادامه میگوید: «من میخواهم تاکید کنم که این تصمیم، رد پیشنهاد بایرن نبوده، بلکه تصمیمی برای تیم و اهداف مشخصمان در اینجا بود. تمرکز کامل ما روی یورو است. هر کاری لازم باشد میکنیم تا آنجا که میتوانیم در این رقابتها پیش برویم.»
بایرن قبلا برای جذب ژابی آلونسو و یولیان ناگلزمان هم تلاش کرده بود، اما آنها هم به این باشگاه جواب رد دادند و در سمت خودشان باقی ماندند.
پاسخ منفی رانگنیک عصر چهارشنبه مشخص شده است، این مربی شخصاً با مدیران بایرن بهصورت تلفنی صحبت کرده و انگیزههای خود را به آنها گفته است.
روز دوشنبه همه چیز مثبت بود. طبق اطلاعات بیلد فقط امضای قرارداد و برخی جزئیات باقی مانده بود و در بایرن همه باور کرده بودند که قرار است رانگنیک را بر روی نیمکت ببینند.
رانگنیک نمیخواست شرایط فعلیاش بهطور کامل تغییر کند. او در حال حاضر نمیخواست دو کار انجام دهد، یکی برنامهریزی برای بایرن و قرار گرفتن در فشار کاری، و یکی رها کردن تیم ملی اتریش آنهم در حالیکه در موقعیت خوبی با این تیم قرار دارد.
به لطف تجربه چندین ساله خود، مبتکر تاکتیکی همچنین میداند که هدایت یک باشگاه بزرگ به چه معناست. در مرحله فعلی زندگی، از نظر توانایی این کار برای او غیرقابل تصور است. او نمیخواهد در این مقطع خودش را در یک چالش جدی قرار دهد.
درست همانطور که سوزی هوینس، همسر اولی هوینس، در مورد منتفی شدن حضور ژابی آلونسو در بایرن گفت «اگر او شخصیت داشته باشد در بایر لورکوزن میماند.»
مارسل ریف، کارشناس بیلد، در برنامهاش در مورد این تصمیم رانگنیک گفت: «حالا بیایید سوزی هوینس و آنچه او گفت را در نظر بگیریم. رالف قرارداد خوبی دارد و در آنجا خوب کار میکند و از کارش لذت میبرد؛ و بعد بایرن میآید و میگوید «این قرارداد جدید. همه چیز در اتریش از بین میرود، به اینجا بیا. منطقی است؟ مردم دیگر برای شخصیت مربیگری و تعهد و وفاداری ارزش قائل نیستند. آنها میگویند «بیخیال، این چیزها بیمعنی هستند!»
ریف ادامه داد: «بیایید جنبه مثبت را در نظر بگیریم. حالا سوزی هوینس خوشحال است که یک مربی باشخصیت دیگر وجود دارد؛ و برعکس، یک نتیجهگیری دیگر هم میتوان گرفت «باواریا دیگر آن صدایی در بیابان نیست که همه شترها به سویش میدوند.»