به گزارش مجله خبری نگارفیلم داستان یک مددکار اجتماعی بهنام عیسی فرهمند با بازی جواد عزتی است که حین بازرسی از یک مرکز نگهداری از دختران خیابانی متوجه یک الگوی عجیب بین دختران میشود، برای همین سری به مراکز ترک اعتیاد هم میزند و کم کم میفهمد فردی با نفوذ سعی در اغفال دختران برای قاچاق موادمخدر دارد. این موضوع فرهمند را درگیر چالشهای بزرگی میکند.
فیلم در جشنواره فجر سال قبل برای ۱۱ بخش نامزد سیمرغ شد که فقط سیمرغ بهترین نقش مکمل زن را توسط سارا بهرامی بازیگر نوجوانی که او را پیشتر در فصل اول «زخم کاری» دیده بودیم دریافت کرد. سوای این موضوع، فیلم بهرغم پرداختن به سوژهای به ظاهر ملتهب و حساس، و حضور عوامل شناختهشدهای مثل تیم بازیگران شامل جواد عزتی، صابر ابر، رویا تیموریان، عباس جمشیدی، ستاره پسیانی و... نتوانست توجه منتقدان و مخاطبان را جلب کند که در ادامه به علل آن میپردازیم.
فیلم درامی ساده است که موضوعات مختلفی مثل تعرض، اعتیاد، قاچاق دختران جوان و حتی دیه و قصاص را مطرح میکند، اما در هیچکدام عمیق نمیشود و زاویه تازهای به هیچکدام باز نمیکند. با این حال ریتم خوبی دارد و کمابیش از تب و تاب نمیافتد. از آن فیلمهای اجتماعی هم نیست که خیلی تلخ باشد و مخاطب را با حجمی از ناامیدی تنها بگذارد. اما شاید یکی از غیرمنتظرهترین نقاط ضعفش بازیهای فیلم باشد. غیر از سارا حاتمی و سارا پسیانی که در ایفای نقش و هویت دادن به کاراکتری که بازی کردند موفق بودند بازیگران نامآشنای فیلم موفق نبودند. جواد عزتی بازی معمولی دارد که چیزی به کارنامه او اضافه نمیکند. اما در این بین شخصیتپردازی، گریم و حتی اجرای نقش صابر ابر به عنوان یک پلیس بسیار ضعیف و غیرقابل باور است. پلیسی با موهای هایلایت شده، ادای مقطع کلمات و بازی ایستا و تک بعدی که باید آنرا جزو نقاط ضعف فیلم و کارنامه ابر تلقی کرد. با این اوصاف شاید تماشای فیلم تجربه بدی نباشد، اما دستاوردی هم برای مخاطب ندارد جز کمی سرگرمی، وگرنه فیلم نوری روی ابعاد ندیده و نشناخته جامعه نمیاندازد.