به گزارش مجله خبری نگار،روستای کوچک شانی شینگناپور در ایالت ماهاراشترای هند، روستایی است که به طور متوسط روزانه ۴۰ هزار زائر وارد آن میشوند. علیرغم حضور غریبه ها، اهالی این روستا درهای خانه هایشان را به روی هم باز میگذارند، در حقیقت خانههای آنها هیچ دری ندارد. جالب است که نرخ جرم و جنایت در این روستا بسیار پایین است. آنها معتقدند هر کس مرتکب جرمی شود با نابینایی مجازات میشود و هر کس دروغ بگوید با هفت سال و نیم بدشانسی روبرو خواهد شد.
حتی بانک، اداره پست و فروشگاه محلی نیز درهای باز دارند. ایستگاه پلیس نیز بی در است و توالتهای عمومی تنها پردهای نازک برای حفظ حریم خصوصی دارند.
یکی از اهالی به نام آلوک بهیا میگوید: «در این روستا خانهها در ندارند. قفل؟ حرفش هم نزنید. جامعهای متشکل از حدود ۴۰۰۰ نفر در اینجا زندگی میکنند و همه به هم اعتماد دارند.»
سطح اعتماد بالا در این شهر که حدود ۲۰۰ کیلومتری شرق مومبای قرار دارد، به خاطر افسانهای ۳۰۰ ساله باستانی است. افسانه با فرود آمدن سنگ سیاه رنگ ۱.۵ متری بر ساحل رودخانه محلی شکل گرفت. یک چوپان این سنگ را در کرانه رود پاناسنالا پیدا کرد، اما وقتی با چوبدستی به آن ضربه زد خون از آن جاری شد.
آن شب خدای شانی در خواب چوپان ظاهر شد و گفت آن سنگ مجسمه اوست. شانی که تجسم سیاره زحل در هندوئیسم است و خدای کیفر، عدالت و پاداش محسوب میشود، میخواست آن سنگ بدون هیچ سقفی در مرکز روستا قرار داده شود تا بتواند از روستا مراقبت کند. اگر چنین شود، شانی روستا را از هر خطری محافظت میکند.
پس از نصب آن تکه سنگ بر روی سکویی بدون سقف در وسط شهر، اهالی تمام درها را برداشتند.
این سنت نسل به نسل ادامه یافته و امروزه هندوها از سراسر کشور برای زیارت شانی به این شهر سفر میکنند.
در این روستا در هند، گاهی اوقات برای جلوگیری از ورود سگهای ولگرد از پنلهای چوبی به عنوان در استفاده میشود.
بی بی سی گزارش داده است که در سالهای ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱ دزدیهایی در اطراف شهر رخ داده که طی آن بازدیدکنندگان از سرقت پول و اشیای قیمتی خود خبر داده اند.
روزنامه ایندین اکسپرس گزارش داده این دزدیها باعث شده برخی از اهالی از مقامات محلی خواستند تا درهایی برای خانههای آنها تهیه کنند.
منبع:روزیاتو