۶ رفتار ممنوعه با ۲۵ درصد کودکان

به گزارش مجله خبری نگار، یکی از مشکلاتی که برخی کودکان و حتی گاهی بزرگ‌سالان تجربه کرده‌اند، احساس کمرویی و خجالت است. کمرویی به معنای احساس دستپاچه شدن در برابر دیگران یا معذب بودن در میان جمع است. بر اساس تحقیقات جدید محققان در دانشگاه هاروارد، ۱۵ تا ۲۰ درصد نوزادان تازه به دنیا آمده در جهان با مشکل کمرویی و خجالتی‌بودن دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند. همچنین ۲۰ تا ۲۵ درصد آن‌ها تا نوجوانی خجالتی باقی می‌مانند؛ بنابراین در صورت بی توجهی والدین به این مسئله، آسیب جدی به آینده کودک‌شان وارد خواهد شد. در ادامه درباره این اختلال و راه‌های کاهش آن در کودکان خواهیم گفت.

کمرویی چه‌زمانی یک اختلال به‌حساب می‌آید؟

زمانی می‌توان گفت کم‌رویی زمانی به عنوان یک اختلال رفتاری محسوب می‌شود که به دلیل نبود اعتمادبه نفس، انزواجویی و مردم گریزی، فرد را در برقراری ارتباط با دیگران با مشکل مواجه کند. کاهش عزت‌نفس و اعتمادبه‌نفس، مشکلات تحصیلی، اضطراب فراوان در دوران نوجوانی و افسردگی در بزرگ‌سالی از پیامد‌های کمرویی است؛ بنابراین والدین باید پیش از آن‌که کمرویی آسیب‌های جدی و ماندگاری به کودک و روابط آینده‌اش وارد کند، به آن بی‌تفاوت نبوده و درصدد رفع آن برآیند. گاهی والدین ساکت و گوشه‌گیر بودن کودک را به مؤدب بودن او نسبت می‌دهند در حالی‌که باید به تفاوت مودب‌بودن و کمرویی آگاهی داشته باشند تا قبل از این‌که این مسئله در شخصیت کودک تثبیت شود، به درمان آن بپردازند.

ویژگی‌های کودک کمرو و خجالتی

علایم کودکان مبتلا به این اختلال عبارتند از: به راحتی دلسرد شده و به درون خود فرو می‌رود؛ تماس چشمی کمی با دیگران برقرار می‌کند؛ صدای او معمولاً آهسته، لرزان و مردد است؛ در دوست‌یابی یا حفظ دوستانش ناتوان است؛ با تغییر محیط و فشار‌های رقابتی دچار ترس می‌شود؛ هنگام تعامل با دیگران به ویژه افراد ناآشنا عصبی و مضطرب می‌شود؛ نشانه‌هایی، چون تپش قلب، عرق شدید، لکنت زبان، انقباض عضلات گلو و سرد شدن انگشتان یا دست‌ها معمولاً دیده می‌شود؛ از طرف همسالان خود فردی کمتر صمیمی و دوست داشتنی ارزیابی می‌شود؛ ترجیح می‌دهد شاهد بازی دیگران باشند تا این که خود در بازی‌ها شرکت داشته باشد.

اشتباهات‌رایج والدین برای کاهش کمرویی در کودکان

۱ سرزنش و عیب‌جویی| معمولا افراد کمرو و خجالتی از خود رضایت نداشته و به نقاط ضعف خود آگاهی دارند و مدام از خود انتقاد می‌کنند؛ بنابراین سرزنش‌های والدین این نارضایتی را افزایش داده و منجر به کمرویی بیشتر آن‌ها می‌شود. به همین دلیل است که والدین باید از عیب‌جویی و سرزنش آن‌ها جدا خودداری کنند.

۲ زدن برچسب کمرویی در جمع به کودک| هرگز بین دیگران کودک خود را به عنوان کودک کمرو و خجالتی معرفی نکنید، زیرا نه تنها کمرویی او را تقویت می‌کنید بلکه این برچسب‌ها باعث می‌شود دیگران کودک را ضعیف به حساب بیاورند و گاهی حتی او را آزار دهند.

۳ تقویت نکردن اعتماد به نفس او| شما به عنوان پدر و مادر با بیان توانمندی‌ها و استعداد‌های کودک‌تان به خودشان و اطرافیان، احساس ارزشمندی و اعتماد به نفس را در آن‌ها تقویت کنید تا بتوانند برای مدیریت کمرویی قدمی بردارند.

۴ مسئولیت ندادن به او| یکی از اشتباهات رایج بعضی والدین این است که به کودک خجالتی‌شان، مسئولیت‌هایی که نیاز به ارتباط با دیگران دارد، نمی‌دهند. توصیه می‌شود، مسئولیت پاسخگویی به تلفن‌های منزل را به او بسپارید. همچنین در مدرسه با معلم وی صحبت کنید تا در کلاس مسئولیت‌هایی به وی داده و از وی بخواهد در مورد دروس یا اطلاعاتی که دارد برای سایرین صحبت کند. آن‌ها را در گفتگو‌های خانوادگی مشارکت دهید و به نظرات آن‌ها توجه کنید.

۵ قطع ارتباط او با دیگران| دوستان وی را به منزل دعوت کنید تا محیط مناسب‌تری برای ارتباط با همسالان برای او ایجاد کنید. به جای قطع ارتباط او با دیگران، کودک خود را در آموزشگاه‌ها و کلاس‌های ورزشی و هنری که سایر افراد حضور دارند، ثبت‌نام کنید تا با شرکت در فعالیت‌های جمعی، روابط اجتماعی او را بهبود بخشید. همچنین به کودک خود مهارت ارتباط با دیگران، مهارت رفتار‌های جرئتمندانه و مهارت دوست‌یابی و رفتار مستقلانه را آموزش دهید.

۶ صبور نبودن| رفع کمرویی نیاز به زمان دارد بنابراین باید حوصله به خرج داده و فرصت مناسب را برای گرفتن نتیجه بهتر در اختیار کودک قرار دهند. میلیون‌ها کودک توانسته‌اند با کمک والدین یا یک مشاور و روان‌شناس متخصص کودک این نقطه ضعف را در خود از بین ببرند و از امکانات زندگی خود به بهترین شکل بهره‌مند شوند.

منبع: خراسان