به گزارش مجله خبری نگار،ورزش از جمله روشهای مهم تکامل جسمانی، روانی و اجتماعی محسوب میشود، زیرا شرکت درفعالیتهای ورزشی افراد را به هم نزدیک میکند راهها و فرصتهای بسیاری را برای ماهر شدن در اجتماع فراهم میآورد و به طور کلی یک فرآیند آموزشی در ابعاد مختلف فرهنگی و اجتماعی برای فرد ایجاد میکند. زندگی امروزی ما ماشینی شده وهمین امر باعث تنبلی افراد شده است. ورزش یکی از ارکان اصلی زندگی است که در تمام دنیا به این امر مهم توصیه شده و سعی شده در برنامه روزانه افراد حداقل ۱۵ تا ۲۰ دقیقه ورزش و حرکات ورزشی گنجانده شود. چرا که ورزش باعث شادابی و طراوت روح میگردد.
مسلماً عدم سازش و اختلالات رفتاری در هر طبقه و صنفی و در هر گروه و جمعی بسیار مشهود است عوامل مختلفی را میتوان در به وجود آوردن یا پایه ریزی عدم سلامت روان ذکر نمود: فشارهای اجتماعی، فقر مادی، اختلافات خانوادگی، تصادفات، بیماری ها، مرگ و میرهای پیش بینی نشده و بسیاری از عوامل خانوادگی و اجتماعی همراه با عوامل وراثتی، افراد را دچار عدم تعادل روان میسازد؛ بنابراین برای پیشگیری از بیماری روانی و حفظ سلامت روان یکی از توصیهها پرداختن به ورزش میباشد
حال به چند مورد از تأثیرات ورزش در سلامت روان اشاره میکنیم:
در حین انجام فعالیت بدنی، تولید یک مادهی شیمیایی از بدن به نام “سروتونین” بیشتر میشود. کاهش سرتونین در بدن با افسردگی مرتبط میباشد و داروهای ضد افسردگی نیز در جهت افزایش این ماده در بدن عمل میکنند؛ بنابراین در میان افرادی که به طور مرتب ورزش میکنند، به ندرت میتوان شخص افسردهای یافت.
مسلماً یک شخص ورزشکار با تنبلی و کسالت بیگانه است و علاوه بر داشتن هیکلی متناسب و خوش فرم از روحیهی بالا و شادابی نیز برخوردار است و این موفقیت، ارتباطات وی را در زندگی روزمره، چه در خانواده و چه در اجتماع یا محیط کار تضمین میکند.
یک فرد سالم و ورزشکار قطعاً به طور ناخودآگاه از سیگار دوری میکند، چون در مییابد با ورزش به اکسیژن بیشتری نیاز دارد. از طرفی، در یک محیط ورزشی سالم، از این گونه افراد و آلودگیها کمتر میتوان اثری یافت و احتمال ابتلای چنین افرادی به آلودگیهای اجتماعی بسیار پایین بوده و به دلیل روحیهی ورزشی از بسیاری ناهنجاریهای دیگر اجتماعی، که با خلق و خوی جوانمردی و ورزشکاری همخوانی ندارد، پرهیز میکنند.
بسیاری از ورزشهای امروزی نظیر پینگ پنگ، اسکیت، اسکی، بسکتبال، شنا و… حرفهای هستند و نیاز به یاد گیری و حتی مربیان مجرب دارند و کار فکری زیادی را نیز میطلبند؛ بنابراین ورزشهای امروزی تنها یک فعالیت جسمی ساده نیستند، بلکه قابلیتهای پیچیدهی مغز را در امور مختلف از جمله هماهنگی، چالاکی و سریع بودن، درست عمل کردن و درست تصمیم گرفتن را تقویت میکنند. به گونهای که در یک شخص غیر ورزشکار این قابلیتهای مغز، خاموش میماند و به تدریج ذهن تنبل و سست میشود و این گونه افراد، بیشتر تمایل دارند در یک گوشه بنشینند و در فکر فرو روند! به طور کلی میتوان گفت ورزش در کلیهی اجزای جسم و ذهن بدن و در کلیهی مراحل زندگی انسان تأثیر غیرقابل انکار و به سزایی دارد.
پس لازم است که هر فردى براى به دست آوردن تواناییهاى فردى و اجتماعى خود به ورزش روى آورد. با این حساب، مىتوان به این شعار همیشگى روى آورد که: «ورزش، هدف نیست، بلکه وسیله اى است براى رسیدن به هدف هاى عالی تر و کسب مهارت هاى جسمى، روحى و توانایی هاى فردى و اجتماعى»
منبع:اینفو