خودزنی چشمگیر سربازان بی‌تجربه صهیونیست

به گزارش مجله خبری نگار/ایران: عکس‌العمل ارتش اسرائیل در قبال «طوفان‌الاقصی» که از ۷ اکتبر (۱۵ مهر) وزیدن گرفت و رژیم تل‌آویو را شوکه کرد، به چهار شکل مختلف بوده است.

مرحله اول که ساعاتی بعد از حمله برق‌آسای حماس به سرزمین‌های اشغالی آغاز شد و هنوز هم ادامه دارد، حملات گسترده، اما کور هوایی به نوار غزه به قصد انتقام‌گیری و تدارک دیدن برای مراحل بعدی اقدامات بوده است. واکنش دوم وارد شدن سربازان نیروی زمینی ارتش صهیونیستی به شمال باریکه غزه از سه جهت و حرکت به سمت شهر غزه به قصد قطع ارتباط آن با سایر مناطق بوده است. سومین حرکت جبرانی صهیونیست‌ها کامل‌تر کردن محاصره شهر غزه و حرکت تدریجی به سمت مرکز شهر البته با کمترین سرعت و به تبع آن تن دادن به جنگی تن به تن با رزمنده‌های فلسطینی بوده است. مرحله چهارم اقدامات ارتش اسرائیل، کامل کردن روند بمباران ددمنشانه غزه (توسط جنگنده‌های صهیونیستی) از طریق محاصره کردن بیمارستان‌ها و مدارس این شهر و حمله به آن‌ها به بهانه حضور گسترده نیرو‌های «مقاومت» در این مکان‌ها و وجود تونل‌ها و کانال‌های متعدد زیرزمینی در شهر بوده که از مدت‌ها پیش توسط رزمندگان حماس تعبیه و در عین غفلت صهیونیست‌ها به محل تردد مبارزان این سازمان و جنبش جهاد اسلامی تبدیل شد.

گاف‌های بزرگ، خطا‌های سوق‌الجیشی

جنگ زمینی در غزه و ناکارآمد بودن بسیاری از نظامیان اسرائیلی در این زمینه، دلیل اصلی گاف‌های بزرگی بوده که طی قریب به ۹۰ روز سپری شده از طوفان‌الاقصی از این سربازان سر زده و موجب به هلاکت رسیدن این سربازان و سایر نیرو‌های خودی بر اثر اشتباه محاسباتی و خطا‌های انسانی و برآورد‌های غلط آن‌ها بوده است. سربازان نیروی زمینی اسرائیل البته آموزش جنگ‌های خیابانی و تن به تن را هم دیده‌اند، اما آموزش تئوریک یک چیز است و اجرا و تجربه کردن آن در میدان عمل یک چیز کاملاً متفاوت. به هر سربازی گفته می‌شود که در یک جنگ درون‌شهری هنگام عبور از کوچه‌های تنگ و خیابان‌های ناشناخته چگونه عمل کند و در انتظار چه چیز‌هایی باشد، اما تا آن‌ها این فرایند را شخصاً تجربه و به عینه مشاهده نکنند، نمی‌توانند واکنش‌های درست و حرفه‌ای داشته باشند و امکان خطا در برآوردهای‌شان فراوان خواهد بود. به همین خاطر است که سربازان اسرائیلی در جریان جنگ جاری در غزه بر اثر سراسیمگی و ارتکاب خطا به روی افراد و نقاطی آتش گشوده‌اند که بعداً مشخص شده نیرو‌های خودی بوده‌اند و جا‌هایی را منفجر کرده‌اند که به خود آن‌ها تعلق داشته است. علت این اشتباه‌ها نیز برآورد سریع آنان از وضعیت و رویارویی با شرایط ناشناخته بوده است.

یک ژنرال بازنشسته امریکایی می‌گوید: «شاید چیز‌های زیادی راجع به انفجار نارنجک و تبعات آن و رخداد‌هایی که بلافاصله پس از این واقعه شکل می‌گیرد، شنیده و ماه‌ها آموزش آن را دیده باشید، اما تا خودتان یک نارنجک پرتاب نکرده باشید، نمی‌دانید که پیامد آن چیست و موج انفجار آن با دیوار‌های حائل چه می‌کند. علاوه بر این نمی‌دانید، درصورتی که مراقب نباشید، همین نارنجک چه بلایی بر سر خودتان و سایر سربازان همراه‌تان می‌آورد. نیروی زمینی اسرائیل تا پیش از جنگ جاری در غزه با این حجم از درگیری‌های هرروزه مواجه نبودند و بنابراین در یک حالت شگفتی و ترس اقدام می‌کرده و قربانیان فراوانی که بر اثر ندانم‌کاری‌هایش داده، محصول همین ناپختگی‌هاست.»

آنچه در «شجاعیه» روی داد

یک مثال روشن در این زمینه خودزنی پرسروصدایی است که صهیونیست‌ها روز ۱۲ دسامبر در منطقه شجاعیه غزه مرتکب شدند. در آن روز دو افسر و دو سرباز گردان گولانی که ظاهراً از باتجربه‌ترین گردان‌های نیروی زمینی اسرائیل است، در یکی از خیابان‌های این منطقه وارد ساختمانی مسکونی شدند که نمی‌دانستند در تسخیر سربازان گردان عزالدین قسام (بازوی نظامی حماس) قرار دارد. به همین دلیل نظامیان اسرائیل پیش از آنکه بفهمند چه کرده‌اند، سربازان قسام با اندختن مواد منفجره راه خروج متجاوزان از عمارت را مسدود کردند و در اقدام بعدی خود با مسلسل‌های دستی‌شان هر چهار فرد متجاوز را به رگبار بستند.

وقتی یک جوخه دیگر اسرائیلی کوشید برای جبران این واقعه وارد عمل شود، رزمنده‌های حماس با استفاده مجدد از مواد منفجره راه حرکت‌شان را مسدود و با تیراندازی از بالای ساختمان مجاور و درون ساختمان اولیه، اعضای این جوخه را هم به هلاکت رساندند. این‌ها اتفاقاتی است که امکان دارد در جریان هر ستیز درون‌شهری روی دهد، اما اسرائیلی‌ها در آن افراط داشته‌اند. عرف رایج این است که در جنگ‌های زمینی، به ازای هر سرباز کشته شده سه تا پنج نفر هم مجروح شوند، اما در ستیز‌های درون‌شهری این آمار دو برابر می‌شود. چیزی که در مورد صهیونیست‌ها در جنگ غزه گاه به سه برابر هم رسیده است.

یک کشته از هر هشت کشته

آماری که از خودزنی اسرائیلی‌ها در جریان جنگ جاری در غزه به ثبت رسیده، حیرت‌انگیز و نشانگر سوءمدیریت چشمگیری است که سران ارتش جنایتکار صهیونیستی در نحوه اداره رویداد‌های این جنگ داشته‌اند. آمار استخراج شده می‌گوید، از هر هشت سرباز کشته شده اسرائیلی در بمباران‌های «کور» غزه حداقل یک نفر قربانی خطا‌های نظامی خود آن‌ها بوده است. طی این روند یا محل استقرار نیرو‌های اسرائیلی به اشتباه به هواپیما‌های جنگنده و نیروی زمینی این رژیم اطلاع داده شده یا بمب‌انداز‌ها با انداختن مواد منفجره به نقطه‌ای دورتر از محل‌های مقرر، خودی‌ها را به خاک‌وخون کشیده‌اند. در اکثر این موارد فاصله بین نیرو‌های متخاصم زیاد بوده و در نتیجه سربازان مضطرب اسرائیلی دست به پرتاب خمپاره یا استفاده از نارنجک و مسلسل دستی به شکلی کور زدند و موجب تلفات «خودی» شدند. در این موارد، متجاوزان اسرائیلی حتی با استفاده از بمب‌های مدرن هوشمندی که قوه تشخیص مواضع مورد نظر را دارند و در نقاط مقرر فرو می‌آیند، نتوانستند ضایعات را کاهش دهند و باز بعضی نفرات خودی را هدف گرفتند و بی‌صلاحیتی‌شان را آشکارتر ساختند.

سند بی‌کفایتی ارتشی که این همه از آن تعریف می‌شد

خودزنی اسرائیلی‌ها حتی با گذشت حدود ۳ ماه از جنگ جاری در باریکه غزه کاهش چشمگیری نداشته است. یک نمونه دیگر آن ۱۵ دسامبر روی داد که نظامیان اسرائیلی سه اسیر این رژیم را که از محل بازداشت‌شان گریخته بودند و به سمت واحدی نظامی می‌دویدند که به آن‌ها تعلق داشت، به گلوله بستند و بعداً گفته شد، تیراندازان گمان کرده‌اند آن‌هایی که به سمت‌شان می‌دوند، نیرو‌های «مقاومت» فلسطینی هستند. این‌گونه صحنه‌ها اسرائیلی‌ها را شوکه کرده و این سؤال را پیش آورده که اگر شلیک‌کننده‌های ناشی قصد کشتن سربازان طرف مقابل را داشته‌اند، چطور متوجه نشده‌اند که افراد روبه‌روی‌شان هیچ شباهتی به نیرو‌های مسلح- از هر دسته و قماشی- نداشته‌اند و آیا این سند بی‌کفایتی ارتشی نیست که رژیم پوشالی تل‌آویو سال‌ها از آن تعریف و در تمجید از آن مبالغه کرده بود؟

ضایعاتی هزاران برابر بیشتر

فارغ از همه این خطا‌های بزرگ غیرحرفه‌ای، اینک این سؤال برای بسیاری از مردم جهان مطرح است که ارتش اسرائیل چگونه به خود اجازه می‌دهد این همه شهروند عادی و شریف فلسطینی را که هیچ سلاح و نشان نظامی ندارند، از زمین و هوا به گلوله و بمب ببندد و مناطق مسکونی و بیمارستان‌ها را ویران کند و ۷۰ درصد از ساختمان‌های نوار غزه را با بمباران‌های قطع‌نشدنی خود با خاک یکسان سازد. در جریان این نسل‌کشی شرم‌آور بیش از ۲۵ هزار فلسطینی شامل ۱۷ هزار زن و کودک شهید شده‌اند و آمار مجروحان از ۶۰ هزار نفر هم گذشته است. به واقع ددمنشی و بی‌کفایتی ارتش اسرائیل هزاران برابر ضایعاتی که به نیرو‌های خود آن‌ها وارد کرده، به فلسطینی‌ها ضربه زده و همین مسأله است که تساهل هولناک صهیونیست‌ها و حمایت بی‌شرمانه امریکا از آن‌ها را جانکاه‌تر و غم‌انگیزتر می‌سازد.

منبع: Al.Jazeera-زوران کاسوواک، تحلیلگر سیاسی