«کاپ ۲۸» به وقت اضافه کشید

به گزارش مجله خبری نگار، به نقل از آناتولی، کشور‌هایی که بخش قابل توجهی از درآمد خود را مدیون تولید نفت هستند مانند عربستان سعودی و اعضای اوپک، با گنجاندن مرحله حذف سوخت‌های فسیلی در متن نهایی مخالفت کردند و همین امر باعث شد که دست‌اندرکاران اجلاس برای آماده‌سازی بیانیه نهایی به زمان بیشتری نیاز پیدا کنند.

در همین حال «ووپکه هوکسترا»، کمیسر آب و هوای اتحادیه اروپا در این باره گفت: اکثریتی وجود دارد که موافقت می‌کند در متن نهایی به حذف تدریجی سوخت‌های فسیلی اشاره شود.

در پیش نویس اول بیانیه پایانی به کاهش «عادلانه» و «منظم» مصرف سوخت فسیلی اشاره شده بود.

یک مقام انگلیسی در این باره گفت: پیش‌نویس متن کاپ ۲۸ به اندازه کافی خوب پیش نمی‌رود.

توافقات اجلاس آب و هوایی سازمان ملل برای تصویب، نیاز به یک اجماع کامل دارد و بنابراین ممکن است پیش از انتشار بیانیه نهایی، بازنگری دیگری در متن در دست اجرا باشد.

در طول کنفرانس کاپ ۲۸ از تصمیم‌گیرندگان به ویژه آن‌هایی که نماینده کشور‌های به شدت صنعتی و دولت‌های غربی هستند، خواسته شده است که از انتقال سبز - از استقرار انرژی پاک تا کمک به کشور‌های در حال توسعه از طریق تامین بودجه و سایر اقدامات - حمایت کنند.

با این حال، «کاتلین میلر»، کارشناس ارشد بازنشسته از مرکز ملی تحقیقات جوی (NCAR) در ایالات متحده آمریکا و «اندرو سیاچی»، کارشناس تغییرات آب و هوایی از اندیشکده بین‌المللی گروه بحران، تصویری تلخ از روند کُند تلاش‌های غرب با وجود عمیق‌تر شدن بحران آب و هوایی ترسیم کردند.

میلر در مصاحبه با آناتولی گفت: فقط می‌توانم بگویم که جامعه جهانی و به‌ویژه کشور‌هایی که انتشار گاز‌های گلخانه‌ای زیادی دارند در انجام اقدامات مؤثر برای کاهش تغییرات آب و هوایی یا برنامه‌ریزی جدی برای مقابله با تأثیرات آن بسیار کُند بوده‌اند.

او گفت درک ما از جدیت تهدید‌ها به سرعت در حال افزایش است و افزود که اکنون این تهدیدات به طور گسترده‌تر توسط افرادی که احتمالاً مستقیماً تحت تأثیر قرار می‌گیرند به طور مشترک تجربه خواهد شد.

میلر که ابراز تردید کرد که کاپ ۲۸ بتواند «پیشرفت کافی» را به همراه داشته باشد، هشدار داد:، اما این برنامه‌ها هنوز به یک برنامه جهانی به اندازه کافی قوی و هماهنگ برای کاهش انتشار گاز‌های گلخانه‌ای تبدیل نشده است.

سیاچی نیز با اشاره به پیشرفت‌های سال‌های اخیر گفت: من نسبت به انرژی‌های تجدیدپذیر خوش‌بین و به هر چیز دیگر بدبین هستم. اما به گفته وی، این اقدام به تنهایی برای حفظ دمای جهانی در سطوح ایمن کافی نخواهد بود.

او در مورد هدف محدود کردن گرمایش به ۱.۵ درجه سانتیگراد گفت: وقتی انتشار گاز‌های گلخانه‌ای بی‌وقفه ادامه می‌یابد، مثبت فکر کردن در این زمینه سخت است.