تلاش گروه «بریکس» برای ایجاد وزنه تعادل مقابل گروه ۷،

به گزارش مجله خبری نگار، روزنامه "تاگس شاو" آلمان در مطلبی به نشست پیش روی سران بریکس در آفریقای جنوبی پرداخته و به همین مناسبت در مطلبی نوشت: در پانزدهمین اجلاس گروه بریکس، تمرکز بر گسترش گروه است. این تشکل می‌خواهد غرب را تضعیف کند و تجارت جهانی را دوباره متعادل کند. به ادعای این رسانه غربی برای روسیه، "بریکس پلاس" راهی برای خروج از انزوا است.

در ادامه این مطلب آمده است: کشور‌های بریکس برنامه‌های بزرگی برای پانزدهمین نشست خود دارند. نالدی پاندور، وزیر امور خارجه آفریقای جنوبی در آستانه نشست ۲۲ تا ۲۴ اوت در ژوهانسبورگ، گفت که جستجوی جایگزین برای موازنه فعلی قدرت جهانی در دستور کار است. به گفته پاندور، هدف "نظم جهانی تغییر یافته" است.

اجلاس گروه بریکس قرار است ۲۲ تا ۲۴ اوت (۳۱ مرداد تا دوم شهریور) در ژوهانسبورگ برگزار شود تا به بزرگترین نشست سران کشور‌ها و دولت‌های جهان جنوب در سال‌های اخیر تبدیل شود. از ۵۴ رهبر آفریقایی برای شرکت در این اجلاس دعوت شده است.

ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهور روسیه به صورت آنلاین در نشست شرکت می‌کند و «سرگئی لاوروف» وزیر خارجه‌اش به صورت حضوری این کشور را نمایندگی خواهد کرد. طبق گزارش‌ها، شی جین‌پینگ، رئیس‌جمهور چین برای این نشست به آفریقای جنوبی سفر می‌کند.

«آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی» هم به منظور شرکت در پانزدهمین نشست سران بریکس به دعوت رسمی «سیریل رامافوزا» رئیس‌جمهور آفریقای جنوبی چهارشنبه عازم شهر ژوهانسبورگ محل برگزاری این اجلاس خواهد شد.

ایده ایجاد گروه بریکس با نزدیکی چهار قدرت اقتصادی در حال ظهور جهان شامل برزیل، روسیه، چین و هند در دوران اوج یکجانبه‌گرایی آمریکا در اواسط دهه ۱۹۹۰ میلادی شکل گرفت. سابقه شکل‌گیری این گروه به حضور چهار عضو موسس به سال ۲۰۰۱ باز می‌گردد و نهایتاً «گروه بریک» در ۱۶ ژوئن ۲۰۰۹ رسماً تاسیس شد. آفریقای جنوبی نیز در ۲۱ سپتامبر ۲۰۱۰ به این گروه اضافه شد و نام آن پس از پیوستن این کشور از «بریک» به «بریکس» تغییر یافت.

مهمترین شاخصه در این گروه کارکرد‌های اقتصادی، مالی و پولی و همچنین گستره فرامنطقه‌ای و جهانی بودن اعضا و اثرگذاری آن بوده و لذا به گروه «قدرت‌های اقتصادی نوظهور» معروف است. در حال حاضر علاوه بر پنج عضو اصلی، ۲۳ کشور به شکل رسمی و شش کشور به صورت غیررسمی و اعلامی خواهان عضویت در این گروه هستند که از جمله آن‌ها می‌توان به ایران، اندونزی، عربستان، کویت، امارات، بحرین، مصر، سوریه، مراکش، بلاروس، قزاقستان، کوبا، بولیوی، نیجریه، آرژانتین، ونزوئلا، تایلند، ویتنام، الجزایر، فلسطین، اتیوپی، هندوراس، مکزیک و … اشاره کرد که از آن‌ها به عنوان بریکس پلاس یاد می‌شود.

پیشنهاد ایجاد بریکس پلاس نخستین بار در اجلاس سران این گروه در چین در سال ۲۰۲۲ توسط رئیس‌جمهور این کشور مطرح شد تا مکانیزمی برای نزدیک‌کردن کشور‌ها به این گروه قبل از اعطای عضویت کامل باشد.

روسیه هم اعلام کرده که می‌خواهد به "دیکته" غرب به رهبری ایالات متحده پایان دهد. به این ترتیب از این پس، پنج اقتصاد نوظهور برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی می‌خواهند هم از نظر ژئوپلیتیک و هم از نظر اقتصادی در صدر بازی قرار گیرند. تاکتیک آنها: گسترش گسترده گروه به بریکس پلاس است.

به نوشته این رسانه غربی بیش از ۳۰ کشور حضور خود را در اجلاس بریکس تایید کرده اند. ۶۷ سیاستمدار عالی رتبه از آفریقا و جنوب جهانی و همچنین ۲۰ نماینده بین المللی از جمله سازمان ملل متحد، اتحادیه آفریقا و جوامع اقتصادی منطقه‌ای آفریقا به این نشست دعوت شده اند. تنها یک مهمان رد شد: امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه برای شرکت در این نشست ابراز علاقه کرده بود -، اما دعوت نامه‌ای دریافت نکرد. حاکمان استعماری سابق و قدرت‌های صنعتی غربی از مهمانان این نشست نخواهند بود.

بر اساس اظهارات خودی ها، پنج کشور بریکس در حال حاضر ۴۲ درصد از جمعیت جهان، ۳۰ درصد از مساحت زمین جهانی و ۲۴ درصد از تولید اقتصاد جهانی را تشکیل می‌دهند. به گفته پاندور، وزیر امور خارجه آفریقای جنوبی حدود ۴۰ کشور برای عضویت غیر الزام آور در این تشکل ابراز علاقه کرده اند که ۲۳ کشور به صورت مشخص این کار را انجام داده اند که از جمله آرژانتین، عربستان سعودی، امارات متحده عربی، الجزایر، مصر، ایران، کویت، بنگلادش، ونزوئلا و تایلند هستند.

"سرگئی لاوروف"، وزیر امور خارجه روسیه پیش از این گفته بود، گسترش بریکس بدون شک یک تقویت قابل توجه است و بر وزن آن در مسائل جهانی می‌افزاید.

رئیس‌جمهور روسیه مدت‌هاست که از ارز ایالات متحده به عنوان ابزاری در جنگ قدرت سیاسی واشنگتن انتقاد کرده و از دولت‌هایی حمایت می‌کند که تجارت خود را با ارز‌های ملی انجام دهند. «بانک توسعه جدید» که توسط کشور‌های بریکس تأسیس شده است نیز باید به تحقق این هدف کمک کند.

در ادامه این مطلب آمده است: برای پوتین، بریکس عرصه سیاسی ایده آلی برای تلاش او برای خودمختاری استراتژیک و استقلال دیپلماتیک است. از طرفی غرب را محکوم به فنا می‌داند. مهمتر از همه، روسیه احتمالاً برای عضویت بلاروس که برای اولین بار به اجلاس بریکس دعوت شده است، فشار می‌آورد.

البته پاندور، وزیر امور خارجه آفریقای جنوبی خود را دیپلماتیک‌تر نشان می‌دهد.. او تاکید کرد که بریکس نه ضد غرب است و نه طرفدار روسیه. او با اشاره به کشور‌های جی هفت آلمان، فرانسه، ایتالیا، ژاپن، کانادا، انگلیس و ایالات متحده توضیح داد، بلکه در اینجا این مسئله مطرح است که قدرت‌های صنعتی غربی به طور فزاینده‌ای نگرانی‌های جنوب جهانی را نادیده می‌گیرند.

جهت گیری جدید بریکس پلاس همچنین در این راستا در نظر گرفته شده است که از گروه کشور‌های جی ۲۰ متمایز شود که شامل روسیه، چین، هند و آفریقای جنوبی همراه با ایالات متحده آمریکا، آلمان و اتحادیه اروپا می‌شود. به گفته پاندور، بریکس بر «همکاری جنوب - جنوب» تمرکز کرده است.

به گفته وی کشور‌های جنوب جهانی (به دنبال) جایگزین‌هایی در دنیای چند قطبی هستند واین یک رقابت [با غرب]نیست، بلکه نشان دادن آشکار نیاز به شنیدن و احترام به صدای کشور‌های بریکس است.

در ادامه این مطلب آمده است: چین همچنین به عنوان یک نیروی محرکه در توسعه گروه بریکس دیده می‌شود. بر اساس تفسیری در روزنامه دولتی گلوبال تایمزچین، پکن امیدوار است که نظم اقتصادی جهانی عادلانه‌تر و معقول‌تر باشد. بانک توسعه Brics مستقر در شانگ‌های قبلاً گسترش یافته است و اخیراً به اروگوئه، مصر، امارات متحده عربی و بنگلادش اجازه پیوستن داده است.

لوئیز ایناسیو لولا داسیلوا، رئیس جمهور برزیل هم اخیراً از پذیرش سایر کشور‌ها در این تشکل حمایت کرده است. لولا گفت که گروه G۷ یک "باشگاه" است که نباید وجود داشته باشد، زیرا شیوه صحبت آن در مورد ژئوپلیتیک منسوخ شده است.

سوبرهمانیام جایشانکار، وزیر خارجه هند هم این طرح بریکس را "نماد تغییر" توصیف کرد. جایشانکار می‌گوید: رویکرد‌های قدیمی نمی‌توانند موقعیت‌های جدید را حل کنند.

علیرغم ادعا‌های مخالف، ناظران مستقل، تبلیغ "بریکس پلاس" را تلاشی آشکار برای رقابت با غرب می‌دانند. پیتر فابریسیوس، تحلیلگر مؤسسه مطالعات امنیتی (ISS) در آفریقای جنوبی، گفت که بریکس یک "حامی جنوب جهانی" بی طرف نیست، بلکه خود را "اتحادی علیه غرب" می‌داند. نامزد‌های عضویت مانند ایران یا ونزوئلا می‌توانند این دیدگاه را بیشتر تقویت کنند.